Walker's deel drie
Scott Walker - Bish Bosch (2012) Gisteren reisde ik per Fyra van Schiphol naar Brussel en weer terug. En onderweg had ik Scott Walker's nieuwste album op de oortjes: Bish Bosch. Een bijzondere ervaring. Ik merkte dat ik telkens bezorgd om me heen keek om te zien of niemand anders in de coupé last had van mij of mijn muziek. Dit is een soort deel drie uit een trilogie, na Tilt (1995) en The Drift (2006). Slechts zes jaar voor dit volgende deel, eigenlijk nog snel, voor Scott Walkermaatstaven. En het is weer bijzonder. Walker heeft de relatie met wat wij 'normale' popmuziek noemen al jaren geleden losgelaten en als beluisteraar van dit album moet je dat eigenlijk ook doen, want anders kom je er niet doorheen. Verwacht geen maatvoering, geen riffs, geen liedstructuren met coupletten, refreinen of zo. Reken niet op dansmuziek, pop, rock 'n roll of zo. Je kunt het eigenlijk nergens mee vergelijken, je moet het beluisteren om een indruk te krijgen wat het is. Het beviel...