Posts

Posts uit 2019 tonen

Het lijk bij de Keukenhof

Afbeelding
Mijn vader was van 1930 en groeide op in Lisse. Hij heeft in zijn jonge jaren veel meegemaakt, maar vertelde daar slechts spaarzaam over. En het was toch allemaal niet niks, de crisis van de jaren dertig, de bezettingstijd, de jaren van opbouw na de oorlog, ga d'r maar aan staan. Eens vertelde hij een verhaal uit de oorlogstijd. Er was een Duitser neergeschoten, vermoord, bij de Keukenhof. Uit angst voor represailles van de Duitsers had hij zich een dag lang verborgen gehouden in een sloot buiten het dorp. Twee zinnen. Dit had op zich een goed verhaal kunnen worden, maar ja, met slechts twee zinnen kom je niet veel verder. Vorig najaar kwam deze gebeurtenis, verhaal is eigenlijk een te groot woord, kwam deze gebeurtenis dus, voorbij in een gesprek met mijn zus. Een moord bij de Keukenhof, daar zou toch meer over te vinden moeten zijn. Even googlen, en jawel hoor! Tal van hits. Er blijkt zelfs een geheel boek te zijn gewijd aan deze gebeurtenis. In 2014 verscheen "Het lijk
Afbeelding
Sofi Oksanen - Zuivering Ik lees veel. Ik lees veel boeken. Ik lees veel boeken over geschiedenis. Ik lees biografieën en historische romans. En af en toe lees ik met plezier goed een geschreven verhalende roman. De afgelopen vakantie las ik Zuivering van de Finse auteur Sofi Oksanen. Dat blijkt een zeer goed geschreven verhalende familieroman, waarin het verhaal zich afspeelt tegen de achtergrond van de recente geschiedenis van Estland. En toen ik het uithad had ik enkele dagen nodig om weer een beetje bij zinnen te komen. Wat een boek, wat een ervaring! De hoofdpersoon is Aliide Truu, een oude vrouw bij het begin van het verhaal in 1992. Aliide woont al haar gehele leven in een klein dorp in West-Estland en heeft daar van alles meegemaakt. In haar jeugd was Estland een onafhankelijk land, in 1939 vielen de Russen binnen als uitvloeisel van het Molotov-Ribbentroppact, twee jaar later rolden de Duitse tanks door het dorp als onderdeel van de operatie Barbarossa en in 1944 werd Est

Lemming management

Afbeelding
Je kunt veel zeggen van Theresa May, maar niet dat ze het snel opgeeft of zo. Ze is koppig, ze spreekt met een vreemd accent, ze begrijpt weinig van wat er op het continent gebeurt, maar je kan niet zeggen dat ze het snel opgeeft. Ja, we hebben het weer eens over de aanstaande brexit. May heeft een laatste truc bedacht, een ultieme poging om het Verenigd Koninkrijk uit de EU te leiden. Een bijzondere truc, dat moet gezegd. Sinds november roept ze tegen het parlement van het VK dat de withdrawal deal die ze met de EU27 heeft onderhandeld, dat dat dé deal is. Iets beters is er niet, zo moet het, het kan niet anders. Dat parlement vond het onvoldoende, en stemde de deal af. Einde oefening, denk je dan. Maar niet als je Theresa May heet. Want dan zeg je tegen dat parlement iets dat neerkomt op: als jullie nu zeggen dat het tóch anders moet, dat die backstop paragraaf voor Noord-Ierland onaanvaardbaar is, dan ga ik dat wel vertellen in Brussel. En dan zullen die vast wel wat anders b

Gezellig een stukje varen - Albert Edelfelt, twee schilderijen

Afbeelding
Een kinderbegrafenis In 1879 woonde de Finse schilder Albert Edelfelt in Parijs. Hij was getalenteerd, Parijs was in die tijd het bruisende centrum van de kunstwereld, helemaal logisch dus. Hij produceerde in een flink tempo, hij was redelijk succesvol. Hij schilderde in deze fase vooral realistische, naturalistische scenes. Hij toont gewone mensen in hun gewone omgeving. Technisch zeer knap gemaakt. Bovenstaand werk, Begrafenis van een kind , hangt prominent in de grote zaal van het Ateneum Museum in Helsinki, de Finse National Gallery. Ik vind het een zeer indrukwekkend schilderstuk. De kleine doodskist staat centraal, met de rouwende familieleden eromheen. Met z'n allen in een roeibootje op een meer. Waar gaan ze heen? Je weet het niet. Wie is wie? Het maakt niet uit. Mooi werk. Maar wel een beetje erg mistroostig. Je zou het niet in je eetkamer ophangen, bij wijze van spreken, daar word je niet vrolijk van tijdens het ontbijt. Een doopvaart Dat dacht de Zwitserse