Franz' Golden Years

David Bowie - The Next Day (2013) Bijna tien jaar was David Bowie buiten beeld. Geen optredens, geen nieuw werk, geen interviews, niks. Hij was met pensioen, na zijn hartproblemen in 2004. Ik rekende nergens meer op. En plotseling was daar in januari van dit jaar dus de aankondiging van een nieuw album. Sinds afgelopen vrijdag is het te koop. En heb ik 'm dus. Inmiddels heb ik hem een aantal keren goed beluisterd en heb ik er een mening over. Ik ben blij dat dit album er is; die blijheid voelde ik al vanaf de aankondiging. En ik word nu ook blij van het beluisteren van wat erop staat. Prima cd! The Next Day begint met de titelsong, The Next Day . Strakke rocker, opent met een harde klap op de snaredrum, zoals Like a Rollin' Stone. Ritme en sound doet direct denken aan Repetition, van Lodger (1979). Geen toetsen, veel gitaren. Dit zet gelijk de toon, directe en indirecte verwijzingen naar klassieke popsongs, herinneringen aan eigen liedjes, daar staat het album vol mee. Pr...

David Bowie - The Next Day (2013) Dat was nog eens verrassing gisteren: de aankondiging dat er een nieuw Bowie-album aankomt en de release van alvast een van de songs: Where are we now? Leuk, iets om naar uit te kijken. Tweede week maart kunnen we de cd verwachten, nog negen weekjes. Aftellen dus. Where are we now? Tot die tijd hebben we dus de single-release. Ik heb hem inmiddels meer dan twintig keer beluisterd en ik vind 'm wel oké. Het is een langzaam, ingetogen lied, een beetje in de ambient stijl die we nog kennen van Low en "Heroes". Qua songstructuur erg eenvoudig: intro - verse - verse - chorus - verse - chorus - coda - outtro. Alleen het intro en outtro zijn instrumentaal. De begeleiding is drums, bas, akoestische gitaar, elektrische gitaar, keyboards. Ik heb nergens kunnen vinden wie de muzikanten zijn, maar ik meen duidelijk het karakteristieke gitaarspel van Gerry Leonard te herkennen. En waar keyboards te horen zijn bij Bowie is Mick Garson nooit ver w...