Franz' Golden Years

De Thialf - Mammoet op zaterdag Heb je je ooit afgevraagd hoe ze boorplatformen bouwen? Het in elkaar zetten van die enorme installaties op zee lukt alleen met bouwkranen van buitengewone proporties. Die drijvende kranen noemen ze semi-submersible crane vessels, half-afzinkbare kraanschepen. In principe komt het neer op een stelletje pontons, met daarop hijskranen. Met ballast kunnen die pontons een heel stuk onder water zakken, waardoor de gehele installatie stabiel blijft tijdens het takelen op volle zee. Het grootste gevaarte ter wereld in deze categorie is de Thialf. Van de Leidse offshoremaatschappij Heerema. Die Thialf ligt sinds medio vorig jaar voor groot onderhoud in Rotterdam. Buurman Paulus werkt voor een bedrijf dat daaraan meewerkt. En vanmiddag mocht ik met hem mee voor een scheepsbezoek. Wat een fascinerende ervaring! Het vaartuig ligt in het Calandkanaal, bij Rozenburg. Het is niet afgezonken, dus het staat hoog op de poten. Om aan boord te komen moeten we eerst een eno...

De val van het kabinet-Balkenende IV bleek onafwendbaar. Het wederzijdse vertrouwen tussen de coalitiepartners was op. Of liever gezegd: tussen Bos en Verhagen ging het niet meer. Die twee zijn nooit grote vrienden geweest, integendeel. Maar de economische crisis hield de boel tenminste nog een tijdje bij elkaar. Maxime heeft het slim gespeeld: konkelen, streken uithalen en samenzweren binnen het kabinet, voor rat Maxime een alledaagse bezigheid. De PvdA voelde zich keer op keer getreiterd en concludeerde uiteindelijk dat ze niet langer geloofwaardig kon doorgaan met "samenwerken". JP ziet voor de derde keer een kabinet dat zijn naam draagt vallen. Ik kan me niet voorstellen dat het CDA hem na dit fiasco nog een keer als de grote man naar voren zal schuiven. Grote kans dat er een opvolger gaat komen. En wie staat daarvoor voorgesorteerd? Juist. We krijgen nog een rompkabinet-Balkenende V, tot aan de verkiezingen over een paar maanden. En daarna? Maakt u gereed voor het kabine...

Eindelijk, het einde van het kabinet Balkenende IV naakt. Jarenlang gehobbel, van incident naar incident. Structureel vooruitschuiven van belangrijke beslissingen. En nu het gaat over het al dan niet continueren van de Nederlandse bijdrage aan de militaire strijd in Afghanistan, nu gaat het fout. De PvdA vindt het mooi geweest, heeft altijd gezegd dat er in 2010 een einde moet komen aan de huidige Uruzgan-missie en is niet van plan om dat standpunt te herzien. Ze zijn er klaar mee. Daar kun je het mee oneens zijn - en dat ben ik - maar het kan voor niemand een verrassing zijn. Rouvoet zei dat hij onaangenaam verrast was door deze onverwachte wending van de PvdA. Op welke planeet leeft-ie? Het kabinet gaat hier niet meer uitkomen: de PvdA zal voet bij stuk houden. En het CDA en de CU geven niets meer toe aan de PvdA. Balkenende is vorige week, toen het ging over het rapport van de commissie-Davids, al door het stof gegaan, en dat doet hij echt niet nog een keer. Of het nou in het landsb...

Over de kwaliteit van het ijs van de Richmond Olympic Oval in Vancouver is veel te doen. Het blijkt "Aziatisch ijs" te zijn, ijs waarover vooral Koreanen, en in mindere mate Japanners en Chinezen, heel hard schaatsen. Noord-Amerikanen en Europeanen blijken niet vooruit te branden. Jan Bos: "Wanneer ik al rijdend in Heerenveen mijn bidon op het ijs zet, dan glijdt-ie nog een heel stuk door. Maar hier valt-ie direct om." Vannacht, op de 500m voor vrouwen was het al zoals verwacht een Aziatisch feestje: El had al aangekondigd dat volgens haar Wikkie Wakkie Wokkie zou winnen, ik hield het op Wang Snee Wang. Vanavond de 1000m. Ik tip een Lee.

De Olympische ijsdweilmachines in Vancouver weigeren dienst. Ze gaan allemaal stuk. En zonder dweilmachines kan er niet Olympisch geschaatst worden, dat moge duidelijk zijn. Het toernooi op 500 meter verliep door deze problemen chaotisch. Even dreigde zelfs complete afgelasting. Gelukkig kwam het zover niet. Maar om herhaling te voorkomen laat de organisatie met spoed een dweilmachine overkomen uit Calgary.

De eerste week zit erop. Zeven dagen lang. Honderdachtenzestig uur lang. Er zijn eigenlijk maar twee goede manieren om te stoppen met roken. Er is de trage manier: heel langzaam afbouwen. Wanneer je twintig sigaretten per dag rookt, dan ga langzaam minderen. De eerste week rook je nog negentien sigaretten per dag, de week daarna nog achttien, enzovoorts. Zodoende duurt het twintig weken voordat je er echt mee bent gestopt. De andere methode is de resolute aanpak: cold turkey, van het ene op het andere moment stoppen. Statistisch zijn dit de twee meest effectieve methodes, waarbij cold turkey nog iets betere statistieken laat zien. Geen gedoe met pleisters, met kauwgum of met rare vuur-, rook- en nicotinevrije sigaretten. Het gaat nog steeds goed. Hou vol! Zeg ik tegen mezelf. Maar dat valt niet mee op de zondag waarop Feyenoord thuis verliest van AZ.

Ik zit in de auto en luister naar de muziek die uit mijn iPod Shuffle komt. Het is net de radio: ik weet niet wat het volgende liedje zal zijn. Al weet ik wel dat ik de iPod gevuld heb met liedjes uit 1969. Het is dus net Radio 2, zeg maar. Toepasselijke liedjes? Hoe kom je erbij. Ik heb zin om iemand te pesten. Ik heb zin om mijn auto ergens tegenaan te rijden. Ik heb zin om iets of iemand te slaan. Maar laten we dat maar allemaal niet doen. Ik pak het pakje boterhammen uit mijn tas en neem een hap. Zal je net zien: bruin brood met kalkoenfilet. My eyes are wide open, Can't get to sleep, One thing I'm sure of, I'm in at the deep freeze. Cold turkey has got me on the run. Cold turkey has got me on the run. Thirty-six hours, Rolling in pain, Praying to someone, Free me again. Oh I'll be a good boy, Please make me well, I promise you anything, Get me out of this hell. Cold turkey has got me on the run. Oh-, oh-, oh--, oh... John Lennon

Vandaag gaat het niet goed met me. Ik voel me ellendig: een algeheel gevoel van malaise. Ik vind dat ik al vier dagen goed mijn best heb gedaan, en eigenlijk wil ik daar een beloning voor hebben. Dat ik me nu beter zou voelen of zo. Maar niks daarvan. Ik voel me juist minder. Dat is frustrerend. Ik moet mezelf voorhouden dat die beloning er op termijn zal zijn. Dat ik dan namelijk van die slechte rookgewoonte af zal zijn. Maar vandaag voelt dat dus niet goed. In deze toestand ben ik niet veel waard. Niet voor de klant, niet voor mijn collega's, niet voor mezelf. Een mens zou er depressief van kunnen worden.

Sinds vandaag is alle nicotine uit mijn systeem. Zeggen ze. Ik weet niet hoe je dat zou kunnen merken, maar het voelt als een mijlpaal. En mijlpalen heb je nou eenmaal nodig om je doel te bereiken. De hele dag op kantoor. Van collega's kreeg ik feedback op mijn gedrag van afgelopen maandag, mijn eerste dag van proberen te stoppen. Ik heb ze kennelijk laten schrikken. Dat waren ze niet gewend, dat ik met stoelen smeet. Vanavond weer vroeg naar bed. Slapen helpt.

Vandaag de hele dag binnen op kantoor bij de klant. De ontwenningsverschijnselen nemen af. Ik voel me niet meer permanent rillerig, en het komt zelfs voor dat ik langer dan een uur niet aan een sigaret denk. Dit gaat lukken, daar ben ik van overtuigd. De autorit terug naar huis is een rit door heel slecht weer: regen, regen en nog eens regen. Om kwart over negen ben ik terug in Haarlem. Ik vond nog een pakje sigaretten in de auto; de verleiding was groot, maar kon ik gelukkig weerstaan. Die sigaretten wel direct weggegeven, je moet jezelf niet onnodig treiteren. Het ergste is achter de rug.

Dit is niet de eerste keer dat ik stop met roken. Ik ben al twee keer eerder gestopt. De eerste keer duurde de stop drieëneenhalf jaar, de tweede keer iets korter: zes maanden. Daar heb ik in elk geval van geleerd dat ik een verstokte roker ben, die ook al is hij gestopt, nog heel lang verslaafd zal blijven. Vandaag viel niet mee. Er zijn heel veel momenten op een dag die ik associeer met het opsteken van een sigaret: de eerste kop koffie na het opstaan, aansluiten in de file, koffie op kantoor. En dat zijn bij uitstek de momenten waarop ik mezelf moet inprenten dat ik die sigaret niet nodig heb. Ik voel me rillerig. Veel water drinken. Schijnt ergens goed voor te zijn. Ik ben vanavond uit kantoor niet terug naar huis gereden, maar naar Brussel. Vannacht in een hotel, morgen de hele dag overleg bij de klant. Vlak bij het hotel staat een auto in lichterlaaie. Volop rook. Daar hoef ik niets aan toe te voegen; politie patrouilleert gewapend door de straten, onrustige buurt. Vroeg naar be...