Franz' Golden Years

Oproepje, namens afstuderend kind: Hallo, Zoals de meesten van jullie wel weten ben ik druk bezig met mijn afstudeerscriptie voor de master Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Ik wil ik je daarom vragen een korte enquête in te vullen. Het onderzoek zal niet langer dan 5 minuten van jouw tijd innemen, maar je zou mij er enorm mee helpen om af te kunnen studeren. De vragenlijst staat onder de volgende link: http://www2.fmg.uva.nl/comlab/surveys/Scriptie_Organisaties_UvA.html Des te meer respondenten des te beter, dus als je deze link naar andere personen door zou willen sturen zou ik dat zeer waarderen. Alvast heel erg bedankt voor je medewerking! Met vriendelijke groet, Student nummer 349577 Hartelijk dank.

Wenen, Duitsland - Spanje 0-1 De finale werd geen Concierto de Aranjuez, en al helemaal geen Brandenburger Concert. De eerste helft heb ik niet gezien, de tweede helft was weinig verheffend. Spanjaarden wilden niet, Duitsers konden niet. Maar al met al was het een mooi, spannend toernooi. Met veel leuke wedstrijden, naast natuurlijk de enkele onvermijdelijke zaadpartij. Lekker veel goals, weinig gele en rode kaarten. En een mooie winnaar. De vraag is nu: hoe sterk is de winnaar van dit toernooi in vergelijking tot de winnaar van de Champions League? Want die vraag blijft maar aan me knagen: zou Manchester United dit Spaanse nationale team niet van de mat spelen? Tot in de jaren zestig werd de Tour de France uitgevochten tussen landenploegen. Dat heeft nu iets archaisch. Met de komst van commerciële wielerploegen is het niveau omhoog gegaan. En waarom zou zoiets ook niet met het internationale voetbal kunnen gebeuren?

Emre Aşik (Turkije) Tijdens Euro2008 werd buitengewoon fair gespeeld. Dat hebben we bij andere toernooien wel eens anders meegemaakt. En ook de scheidsrechters waren over het algemeen niet kinderachtig met kaarten. Trendbreuk? Toch viel er nog wel wat te genieten voor de liefhebber van het te hoog geheven been, van de vliegende schaar, van de elleboog en de kopstoot. En ook voor dit aspect: veel dank aan de Turken. In onze subcompetitie "Bloed in Beeld" gaat de eerste prijs naar de stijlvolle Turkse verdediger Emre Aşik , voor de weergaloze wijze waarop hij de Tsjech Jan Polák van scoren afhield in wat ook anderszins de meest spectaculaire partij van het toernooi is gebleken.

Een van de praktische toepassingen van matrices is dat je heel mooi kunt bepalen wat er in het midden ligt. Zo kunnen we de koffie- en de wijn-/olijfgrenzen gebruiken om te bepalen waar precies het middelpunt van Europa ligt. En dat blijkt voor ons dus heel simpel, fluitje van een cent: dat ligt op het drielandenpunten van Hongarije, Kroatië en Servië. Daar waar de Donau, noord-zuid stromend, Hongarije verlaat en als grensrivier een tijdje verder gaat. Ik ben er nog nooit geweest. Ik zou niet eens weten welke plaatsen daar in de buurt liggen. Dus slaan we de atlas open en vinden we het Hongaarse stadje Mohács het dichtstbij. Mohács, nog net bier en filterkoffie. Mohács, het culturele middelpunt van Europa. Zouden de bewoners het zich realiseren? En dan te bedenken dat Mohács momenteel een buitengrens van de EU is. Dat klopt niet, want hoe kan een middelpunt nu aan de rand liggen?

Het is ongetwijfeld gepaard gegaan met een ontzettende knal. Het gebeurde terwijl we niet thuis waren. Hoogstwaarschijnlijk zo rond kwart voor acht. Ik was in het vliegtuig onderweg naar Parijs, en El ging net de deur uit naar haar werk. In de lift naar beneden kwam ze vast te zitten: stroomstoring. De servicedienst moest eraan te pas komen om haar te ontzetten. Dat ging gelukkig vrij snel. En toen ze vanmiddag thuiskwam trof ze in de keuken een tafereel aan dat een verklaring zou kunnen geven voor die stroomstoring: onze Cafe Invento, het koffiemachientje voor padjes, is volkomen ontploft. Losse onderdelen lagen verspreid door de keuken en de gang; koffieprut op de vloer, de muren, het plafond, het katteneten. En het machientje zelf bevond zich in verregaande staat van plotselinge ontbinding. De ingewanden puilen aan voor- en bovenkant naar buiten. De klap moet enorm geweest zijn. De stuclaag van het plafond is zelfs beschadigd door rondvliegende plastic onderdelen. Wat zullen Bram en...

De finalisten zijn bekend: Duitsland en Spanje dus. Mijn vooraf geprognotiseerde finale in het bedrijfspooltje. Turkije was er nog dichtbij; Rusland kwam er geheel niet aan te pas. Uit dat laatste leid ik vooral af dat Spanje aanmerkelijk slimmer/beter/taktischer is dan Nederland. De twee finalisten lieten relatief goed voetbal zien in de halve finales. Spanje maakte meer indruk dan Duitsland, maar dat was ook verwacht. Nog steeds geldt dat iedereen van iedereen kan winnen, dus de finale is geen gelopen koers. Voor mijn pooltjes zou het erg goed zijn wanneer Duitsland wint, zonder tegengoals. Of met heel veel goals tegen, die dan door Fábregas moeten worden gemaakt.

Gevonden, een interessant metalen label. Een naamplaatje. Met een naam die ik niet ken. Dat stimuleert de verbeelding. Een steungroepering voor Obama? Een Grieks restaurant? Wat zou het zijn? Ik moet aan Reparata denken, van Reparata & the Delrons, This is the Captain of Your Ship. Of is het de plaquette voor het hoofdkantoor van een pasopgerichte stichting voor de besturing van Rita's TON. In de categorie FavoRita bv. Ik loop er een dag lang over te fantaseren. Maar de werkelijkheid is altijd prozaischer dan je hoopt. Het blijkt een Braziliaans herenschoenenmerk. Dat valt dan weer tegen.

Leesbril stuk: los pootje, schroefje weg. Onthand. Geen opticien in de buurt. 's Avonds in mijn hotel. Menukaart onleesbaar, herken alleen "magret de canard". Krijg eendenborstfilet opgediend. Smakelijk. Terug op hotelkamer. Telefonisch advies van El: A-Teamactie. Balpen gedemonteerd, veertje eruit -op de tast-, veertje rechtgebogen. Provisorisch opgelost. Kan weer lezen. Vreemde blikken van collega's.

Almelo staat erom bekend dat er nooit wat gebeurt. Een stoplicht springt op rood, een stoplicht springt op groen, enz. Maar vlak Noordwijkerhout ook niet uit! Allebei dorpen binnen rk-enclaves boven de grote rivieren, maar het grote verschil tussen Almelo en Noordwijkerhout is dat er zich in het Zuid-Hollandse bollendorp helemaal geen verkeerslichten bevinden. Geen enkele. Nergens springt er iets op rood of groen. Uniek in Nederland volgens mij, wanneer we waddeneilanden even buiten beschouwing laten. Het autoverkeer in Noordwijkerhout laat zich bijna vanzelf leiden door een veelheid aan rotondes. Tot op het belachelijke af. De meest onzinnige van deze rotondes bevindt zich aan de zuidoostkant van het dorp. Op de Gieterij (ook qua straatnaamgeving hanteert die gemeente bijzondere uitgangspunten). Dat is een rotonde met slechts twee (!) wegen ernaartoe. De functie van dit ongetwijfeld dure ding is volslagen onduidelijk.

Ook de vier kwartfinales zijn gespeeld. Twaalf van de zestien deelnemende landen zijn al naar huis. We hebben achtentwintig wedstrijden gezien; nog maar drie te gaan. Spanje heeft tot nu alles gewonnen, Duitsland, Turkije en Rusland hebben al een keertje verloren. Drie smaakmakers (Portugal, Kroatië en Nederland) liggen eruit. Bij drie van de vier kwartfinales moest er een verlenging aan te pas komen, tweemaal zelfs strafschoppen. De krachtsverschillen worden kleiner, ofschoon het scorebordjournalistiek zou zijn om te beweren dat er bij Nederland-Rusland sprake zou zijn van een klein krachtsverschil. Iedereen kan van iedereen winnen, dat is maar weer gebleken. Elke prognose voor het vervolg is feitelijk gewoon een gok. Turkije, met een lange lijst geschorsten en geblesseerden, lijkt de minste kansen te hebben in hun halve finale tegen Duitsland. Maar verder? Nog steeds weinig gele en rode kaarten. De nieuwe regel dat mopperen op de scheids, argumenteren met de scheids, theatrale gebare...

Spanje-Italië vanavond is een schaakspel. Tenminste, volgens Evert ten Napel en Danny Blind. Nu betwijfel ik of zij kunnen schaken, maar oké, laten we ze het voordeel van de twijfel gunnen. De analisten van de BBC vergelijken de wedstrijd ook al met een chess game, evenals Desailly al voor de wedstrijd. Zal dus wel iets inzitten. De Spaanse en de Italiaanse partij zijn allebei bekende openingen. na 1. e4, e5 2. Pf3, Pc6 kan wit kiezen uit verschillende voortzettingen. Met 3. Lb5 komen we in het Spaans, na 3. Lc4 noemen we het Italiaans. Spaans leidt doorgaans tot een avontuurlijke partij, waarin beide kanten met scherp spel kansen kunnen creëren. Wordt veel gespeeld in de grootmeesterpraktijk. Italiaans is wat minder spectaculair. Er zijn varianten die ook wel giuoco pianissimo worden genoemd en dan weet je het wel. Alle varianten zijn zo'n beetje al decennia lang helemaal uitgeanalyseerd. Met wit bereik je bij goed tegenspel van zwart niet meer dan remise. Schaken is enerverender...

Modellen helpen vaak om patronen te herkennen, te analyseren, om dan vervolgens tot conclusies te komen. Een hardnekkige stereotypering van consultants is dat ze alleen maar in matrices kunnen denken. Om dat cliché in stand te houden hierbij een culturele analyse van de landen die zich plaatsen voor de halve finales. Duitsland, Turkije, Rusland en Spanje of Italië. Voor deze analyse verdelen we Europa in vieren, waarbij we, zoals het in een rechtgeaarde twee-bij-twee matrix betaamt, twee gezichtspunten onderscheiden: de olijf- c.q. wijngrens de koffiegrens De olijf- c.q. wijngrens loopt van west naar oost door Europa. Ten zuiden van deze grens bereiden de mensen hun voedsel met olijfolie en drinken ze wijn bij het eten, ten noorden van deze grens bakt men in boter en drinken ze bier. De koffiegrens loopt van noord naar zuid door Europa. Ten westen wordt de koffie gefilterd voor inname, ten oosten drinken ze koffieprut. Deze grens valt min of meer samen met het Oosters Schisma van 1054...

... en de beer wint. Basel, Rusland-Nederland 3-1 (na verlenging) Dit was vanavond weer het Oranje dat we kenden van de afgelopen jaren. Alles valt weer op z'n plaats. Qua spelkwaliteit is het volkomen terecht dat de Russen naar de halve finale gaan. Maar die witte supporterslijven, dat is natuurlijk geen gezicht.

Paul Weller - 22 Dreams (2008) Wanneer vanavond Nederland-Rusland van start gaat, staan er tweeëntwintig mannen op het veld met elk hun droom: volgende week zondag de finale spelen en winnen. Tweeëntwintig dromen. Paul Weller nieuwste cd heet, hoe toepasselijk, 22 Dreams . Veel liedjes, gemiddeld wat aan de korte kant, en zo achter elkaar beluisterd zeer aangenaam. Gevariëerd, folk, pop, rock, jazzy, er komt van alles langs. Geen stampende rocksongs, zoals die nog op het 2005-album As is Now te horen waren, dit is allemaal wat meer ingetogen. Maar helemaal niks mis mee. Tracklist : Light Nights - 22 Dreams - All I Wanna Do (Is Be with You) - Have You Made Up Your Mind - Empty Ring - Invisible - Song for Alice - Cold Moments - The Dark Pages of September Lead to the New Leaves of Spring - Black River - Why Walk When You Can Run - Push It Along - A Dream Reprise - Echoes Round the Sun - One Bright Star - Lullaby Fur Kinder - Where'er Ye Go - God - 111 - Sea Spray - Night Lights Fury...

We hebben het hier helemaal nog niet over Jan Marijnissen gehad. De mond is al twee weken vol van de Maradona van de Bosporus (Emre), van de Cruijff van de Balkan (Modrić), maar wat vinden we eigenlijk van de Tovenaar van Oss? Gisteravond zat ik in het vliegtuig terug uit Parijs naast een vrouw die vertelde dat ze een week in de woestijn in Abu Dhabi had doorgebracht. Zonder krant, zonder tv, zonder internet. Of er nog wat was gebeurd, vroeg ze. Haar belangrijkste zorg bleek of de bussen al weer reden. Ik heb haar maar gerustgesteld -ja, de bussen rijden weer- en haar de schok van het nieuws dat Jan stopt als fractievoorzitter maar bespaard. Op sommige momenten moet je mensen tegen zichzelf in bescherming nemen. De SP heeft zich in de afgelopen jaren ontwikkeld van een radicale maoistische splintergroepering tot een grote linkse volkspartij. En die ontwikkeling vond plaats onder de strakke en directe leiding van één man: Jan. De SP is Marijnissen, Marijnissen is de SP. Hij heeft de SP ...

blij teleurgesteld teleurgesteld blij De Turken spelen de halve finale, de Kroaten gaan naar huis. We zagen een wonderbaarlijke Turkse ontsnapping in de blessuretijd van de verlenging, na de op het oog beslissende Kroatische ongelijkmaker in de honderdtwintigste minuut. En het was na die enorme teleurstelling niet verwonderlijk dat de Kroaten drie van de vier strafschoppen misten. De technisch zeer begaafde Kroaten speelden mooi voetbal in dit toernooi, de Turken blijken over een ijzersterke mentaliteit te beschikken. Ik had ze graag allebei door zien gaan. In plaats van Spanje en Italië, die er van mij beide uit mogen. Turkije-Duitsland wordt in elk geval een halve finale om naar uit te zien. Bij de Alpenzusjes staat Jens Lehmann op doel en Semih Şentürk in de spits.

"You need the cow first, before you can drink the milk". Uitgesproken met een Frans accent, zoals in 'Allo 'Allo. De Fransman tegenover me glimlacht vriendelijk wanneer hij me dit vertelt. Ik complimenteer hem met zijn metafoor. En voeg eraan toe dat ik daar een liefhebber van ben. Daarmee raak ik kennelijk de juiste snaar, want nu komt-ie pas goed los: "Next time we'll meet I'll have a new one for you, a better one, because this is one on the grass level". Ik realiseer me dat ik met een woordkunstenaar aan tafel zit.

De groepsronde is klaar; we gaan met acht kwartfinalisten verder. Van de namen die we van tevoren verwachtten missen we eigenlijk alleen Frankrijk. En de verrassende namen zijn die van Nederland en Rusland. Leuke wedstrijden? De eerste twee partijtjes van Nederland. En het hoogtepunt tot nu toe: Tsjechië-Turkije. En nog steeds nauwelijks gelijke spelen. Slechts drie van de vierentwintig. Is het krachtsverschil tussen de deelnemende landen dan ècht zo groot? Met veel overtuiging door naar de volgende ronde: Portugal, Kroatië, Nederland en Spanje. Op doorzettingsvermogen, wilskracht, en met af en toe een beetje geluk: Turkije, Duitsland, Italië en Rusland. Vanaf nu kan iedereen van iedereen winnen. Nederland kan nog ver komen. Maar dan wel eerst de Russische beer aan de zegekar binden.

Zlatan Ibrahimovic (Zweden) We kennen Zlatan natuurlijk al jaren. Als een buitengewoon begaafde technische speler met af en toe een kronkeltje. Dat had-ie al bij Ajax, en dat is-tie nog niet kwijtgeraakt. Dat bleek vanavond in de laatste groepswedstrijd maar weer eens: Zweden - Rusland. Al in de eerste minuut van de wedstrijd trakteert hij ons op een echte Zlatan-actie. Op onorthodoxe wijze probeert hij te scoren uit een voorzet van rechts. Op z'n Zlatans betekent dat niet met het hoofd: hij duikt voorover, ruim onder de bal door en wil dan met de hak de bal uit de lucht in het doel tikken. En dat gaat natuurlijk niet. Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan. Hij raakt geen bal, maar wél het hoofd van de Russische verdediger Sergei Ignashevich (de succesvolle linksback van De Alpenzusjes ), bij wie het licht even uitgaat. spektakel: 3 punten smerigheid: 1 punt relatieve hoeveelheid bloed: - punten spraakmakend: 1 punt totaal: 5 punten

Klus geklaard. Bern, Nederland-Roemenië 2-0 Het lijkt allemaal zo eenvoudig te gaan.

Éric Abidal (Frankrijk) De Fransen staan in hun laatste groepswedstrijd voor een zware opgave: ze moeten winnen van Italië. En al vroeg in de wedstrijd gaat het helemaal de verkeerde kant op: sterspeler en man-in-vorm Ribéry moet geblesseerd naar de kant (en direct door naar het hospitaal). De Italianen ruiken hun kans en de Franse verdedigers moeten alle zeilen bijzetten om Luca Toni van scoren af te houden. Halverwege de eerste helft wordt het de centrale verdediger Éric Abidal te veel: wanneer Toni vrijstaand voor de keeper een mooie scoringskans krijgt besluit hij om de Italiaan van achteren omver te schoppen. En dat gaat hem goed af: Toni valt om en krijgt de bal er niet in. De gevolgen van Érics actie zijn echter buitengewoon vervelend voor het Franse team: Éric krijgt direct rood van de scheidsrechter en mag dus niet meer meedoen, en Italië mag een penalty nemen, een kans die Pirlo vol overtuiging verzilvert. Vanaf dat moment speelt Frankrijk een verloren wedstrijd. spektakel: 3...

Vanmorgen is ons tweede kleinkind geboren: Jahrensley. Een mooi en héél lief jongetje. Goed gedaan, Merel! Zowel moeder als zoon ziet nog een beetje bleekjes. Dat kleurt nog wel bij. De muziek voor vandaag: Culture - Two Sevens Clash.

Paulo Ferreira (Portugal) Voor de Portugezen staat er in de laatste groepswedstrijd tegen Zwitserland niets meer op het spel. Veel vaste basisspelers mogen op de bank blijven, en een aantal reserves krijgt een kans. Maar verdediger Paulo Ferreira moet gewoon aan de bak. En hij doet zijn stinkende best om te laten zien dat-ie best wel wat kan, zoals een tegenstander uitschakelen bijvoorbeeld. Al vroeg in de wedstrijd geeft hij een demonstratie van zijn spelinzicht, zijn scherpte en zijn techniek. Op een volkomen onschuldige plaats op het veld, vlak langs de zijlijn ter hoogte van de middenlijn, komt hij met een vliegende tackle nét te laat. Hij raakt de Zwitser Behrami vol op de enkel. Behrami moet per brancard van het veld worden gedragen, maar kan gelukkig een paar minuten later weer terug in het veld. En de scheids bestraft Ferreira slechts met geel. Het Zwitserse publiek kan de actie van Ferreira maar matig waarderen en geeft hem een oorverdovend fluitconcert bij elk balcontact. Coa...

Emre Aşik (Turkije) In een wedstrijd waarin het er écht om gaat onderscheiden de mannen zich van de jongetjes. Bij de Turken komt ene Emre Aşik in de tweede helft in de ploeg. Hij neemt de leiding van de verdediging op zich. En dat doet hij met bijzonder veel passie. In no time een gele kaart. En even later onthoofdt-ie op drie meter van de doellijn bijna zijn Tsjechische tegenstander Polák, die de bal wilde binnenkoppen. Na Emre's karatetrap, met een hoog Van Gaal-gehalte, bleef Polák met een bebloede kop achter op het gras. En de scheids liet gewoon doorspelen... spektakel: 3 punten smerigheid: 1 punt relatieve hoeveelheid bloed: 3 punten spraakmakend: 1 punt wegens niet adequaat bestraft door de scheids: 1 bonuspunt totaal: 9 punten

Dick Advocaat haalde ooit Robben naar de kant voor Bosvelt. Bij de stand 2-1 voor Nederland tegen Tsjechië. En zoals bekend mag worden verondersteld liep het verkeerd af: Tsjechië won met 3-2. Van Basten haalt Engelaar in de rust naar de kant en laat Robben invallen. Bij de stand 1-0 voor Nederland tegen Frankrijk. En zoals bekend mag worden verondersteld loopt het goed af: Nederland wint met 4-1. San Marco deed dus precies het tegengestelde van wat Advocaat deed. Hij veranderde de aanvallende taktiek -die niet goed uitpakte in de eerste helft- in een hyperaanvallende taktiek. Zo noemde de Franse tv-commentator het. Dapper, slim, meesterzet, geniaal? Of naief? De Franse coach Domenech zei na afloop dat hij precies hetzelfde gedaan zou hebben; je kon goed zien dat zijn neus begon te groeien. Er zijn niet veel coaches die hun ploeg zo laten spelen. Alle andere ploegen zetten een veiligheidsslot op de deur wanneer ze op voorsprong staan, ze gaan allemaal achteruit. En alleen Marco coacht ...

De Ieren hebben in een referendum "no" gezegd tegen het Verdrag van Lissabon. En dat is balen. Nu kunnen we nóg niet verder met Europa. Het is bovendien zuur, omdat de Ieren denk ik om bijzondere redenen tegen het verdrag zijn. Europa is de afgelopen jaren misschien wel té succesvol geweest in Ierland. De Ieren zijn zo tevreden over hoe het is gegaan, dat ze dat niet willen opgeven. Ze weten wat ze hebben en ze weten niet goed wat ze ervoor in de plaats krijgen. Dat is fundamenteel anders dan het 2005-"nee" van Nederland en het Franse "non". Daar zat vooral anti-Europees sentiment achter. Het Verdrag van Lissabon haalde de scherpe kantjes ervan af, maar dat behaalt dus nog niet het beoogde resultaat. De bal ligt nu in Dublin. Ik wil nu wel eens van de Ierse regering weten hoe het nu verder moet gaan. Zou het komen omdat ze niet mee mogen doen met Euro 2008, nadat die kalkoen ook al vernietigend was verslagen bij het Eurovisie Songfestival?

Ook de tweede serie wedstrijden is gespeeld. Opnieuw even een kort evaluatiemoment. Wat valt op? Van de zestien wedstrijden tot nu toe springen er twee uit: Nederland-Italië en Nederland-Frankrijk. En dat vind ik niet uit chauvinisme. Zeer goed voetbal, spannend, spectaculaire goals, taktische hoogstandjes. Verder waren ook Kroatië-Duitsland en Portugal-Turkije aardig. De rest was matig, flauw, teleurstellend. Dieptepunt was Zweden-Griekenland. Slechts één rode kaart, voor vriend Schweinsteiger. Nog steeds weinig gele kaarten. Weinig overtredingen - fair spel. Ik hoop nog steeds dat er met iets meer pit gestreden wordt. Pas drie gelijke spelen. Relatief veel doelpunten in de laatste minuten van een wedstrijd. Al zeven (!) goals in blessuretijd. In alle vier groepen is de groepswinnaar al bekend. Er blijken veel zwakke broeders mee te doen: Zwitserland, Oostenrijk, Griekenland, Polen komen veel te kort op de andere teams. Deelname van Engeland, Schotland, Denemarken, zelfs Oekraine zou ...

Bon Jovi - Amsterdam ArenA Wat een avond! Na een half uurtje lekkere muziek van Van Velzen zit de vrolijke stemming er goed in. Dan de voetbalwedstrijd, in waarschijnlijk de grootste fanzone van Europa. Samen met tienduizenden in kleurrijk oranje uitgedoste Arena-bezoekers, die bijna twee uur lang gebiologeerd naar grote schermen staren, schreeuwen, juichen, joelen, zingen, klappen. Alsof we in het stadion in Bern zijn. En direct na het laatste fluitsignaal gaat het licht uit en komt er een bandje op het podium. John, in een oranje voetbalshirt, zet Fogerty's Rockin' all over the World in. En als-tie begint, dan weet hij bijna niet meer van ophouden. Zonder onderbreking, het outro van het ene liedje is nog niet klaar of daar is alweer het one-two-three-four voor de volgende kraker, gaan ze meer dan twee uur lang door. Stadionrock zoals het ooit door de schepper bedoeld moet zijn. Pretentieloos amusement, zeer vakkundig gebracht. Natuurlijk lekker veel van de greatest hits. Het...

Bern, Nederland-Frankrijk 4-1 Ook Nederland - Frankrijk was een geweldige wedstrijd. Frankrijk was meer dan een uur lang de bovenliggende partij; in die fase werd het Nederlandse middenveld overlopen en kwam het aan op vakkundig verdedigen en weergaloos keepen. En aan het einde stond er dus 4-1 op het bord. Ongelooflijk! Knijp me eens in de arm.

Alle teams hebben hun eerste wedstrijd gespeeld; vanaf morgen gaan we de tweede serie groepspotjes spelen. Tijd voor een eerste korte evaluatie. Wat valt op? Van de acht wedstrijden tot nu toe was er één die eruit sprong: Nederland-Italië. Dat was een wedstrijd voor de eeuwigheid, een pot die we nooit zullen vergeten. De andere zeven waren van de categorie dertien in een dozijn. Nog geen enkele rode kaart. Relatief weinig gele kaarten. Weinig overtredingen - fair spel. Ik ga ervan uit dat tegen de tijd dat de beslissingen gaan vallen er met iets meer pit gestreden wordt. Pas één gelijkspel. Ik had verwacht dat de onderlinge krachtsverschillen kleiner zouden zijn. Kleine stadions, met héél véél publiek, zowel binnen als buiten in de stad. Ook de mediabelangstelling is enorm - de kwaliteit van het gebodene blijft vooralsnog (één uitzondering daargelaten) achter bij die kwantiteit. En De Alpenzusjes doen lekker mee.

Bern, Nederland-Italië 3-0

Best wel leuk om je dochter met zo'n dikke buik te zien. Nog twee weekjes, althans volgens de planning.

Emanuel Pogatetz (Oostenrijk) De Noordwijkerhoutse scheidsrechter Pieter Vink had na een half uur voetballen in de wedstrijd Oostenrijk-Kroatië de kans/mogelijkheid/plicht Emanuel Pogatetz op zijn tweede gele kaart te trakteren. De Oostenrijkse linksback had al een kaart op zak, toen hij een buitengewoon onhandige overtreding maakte op de Kroatische duikboot Ivica Olić. In een grondduel Grieks-Romeins worstelen in de buurt van de hoekvlag bleek Olić handiger dan zijn tegenstander. Met de bal aan de voet stoomde Olić langs de achterlijn in de richting van de zestien. Pogatetz wilde natuurlijk niet voor schut staan en ging opzichtig aan de arm, aan de nek, eigenlijk aan de gehele Kroaat hangen. Die vervolgens ter aarde stortte als was hij door een Habsburgse Mozartkugel getroffen. Vink floot, maar tot Pogatetz' grote opluchting hield de Nederlander zijn kaarten ditmaal op zak. Ten onrechte. spektakel: 2 punten smerigheid: - punten relatieve hoeveelheid bloed: - spraakmakend: 3 punten...

Gek op lijstjes. Hoe subjectiever, hoe meer er over gediscussiëerd kan worden, dus hoe beter. Dit toernooi gaan we een lijstje maken met makers van de meest spectaculaire, de smerigste, de bloederigste of anderszins meest spraakmakende overtredingen. Bloed in Beeld . Mehmet Aurélio (Turkije) Vlak voor tijd, Turkije staat met 1-0 achter tegen Portugal. Op rechts dreigt de handige Portugese aanvaller Nani door te breken. Van de Turken is alleen de Braziliaan Aurélio (ja, dat klopt) in de buurt. Maar Nani is snel, en Aurélio kan er eigenlijk niet meer bij. Dus wat doet-ie? Hij zet een meterslange vliegende sliding op kniehoogte in, mist de bal volkomen en raakt Nani vol op het kuitbeen. Zo zien we ze graag. Nani gaat gillend van de pijn tegen het gras. De scheidsrechter gebaart doorspelen -die Portugezen zijn per slot van rekening allemaal aanstellers-, en dat levert een bonuspunt op voor vriend Aurélio. spektakel: 3 punten smerigheid: 3 punten relatieve hoeveelheid bloed: - spraakmakend:...

Bon Jovi - Lost Highway (2007) Vorig jaar verraste Bon Jovi ons met een kwalitatief zeer acceptabel album: Lost Highway. In Nashville-stijl gemaakt. Maar dan wel op z'n Bon Jovi's natuurlijk. Prima album, dat het over de hele wereld qua verkoopcijfers erg goed deed. Met het oog op de aankomende vrijdag togen we vandaag maar naar de muziekwinkel om dat album aan te schaffen. Om alvast een beetje in de stemming te komen. De cd lag er in de 2008-Tour Edition 2-cd-uitgave. Op de tweede cd alle liedjes van het album, maar dan live, plus twee extra Bon Jovi-klassiekers. Die gaat de komende week in de cd-speler en komt er niet meer uit. Tracklist : cd 1: Lost Highway - Summertime - (You Want to) Make a Memory - Whole Lot of Leavin' - We Got it Going On (with Big & Rich) - Any Other Day - Seat Next to You - Everybody's Broken - Till We Ain't Strangers Anymore (featuring Leann Rimes) - The Last Night - One Step Closer - I Love This Town cd 2: Lost Highway - Summertime ...

het Trio St. Petersburg, straatmuzikanten Het winkelen in de Haarlemse Grote Houtstraat werd vandaag aangenaam opgefleurd door een drietal muzikanten. Vlakbij de Kunsthal stonden ze te spelen. Het Trio St. Petersburg. En het meest opvallende aan hun droevige stemmende melancholische Russische muziek was de enorme basbalalaika die een van de drie bespeelde. Wat een joekel van een ding! Nog nooit gezien, zelfs nog nooit van gehoord. Maar wat een prachtig instrument. Drie kabeldikke snaren; je moet echt zeer stevige vingertoppen hebben om daar fatsoenlijk en pijnloos op te kunnen spelen.