Leuk nieuw speeltje - I Dig Everything

David Bowie - Toy (2000)

Afgelopen donderdagochtend kreeg ik een kort, krachtig en verrassend e-mailtje: "Ben je hier al van op de hoogte?", met een link naar een artikel op de website van OOR: een nooit verschenen album van David Bowie uit 2001 gelekt.

Ja, daar is-tie dan, Toy! Bowie's lost album.

Voor de geschiedenis van Toy moeten we terug naar de zomer van het jaar 2000. Bowie had een nieuwe begeleidingsband samengesteld voor optredens tijdens de festivals. En hij vertelde bij gelegenheid dat hij zo tevreden was over deze band dat hij studiotijd had geboekt om met deze band songs op te nemen uit de diepste krochten van zijn eigen repertoire. Heropnames van liedjes uit de jaren zestig.

In juli zaten ze in studio Sear Sound in New York. En zoals dat bij Bowie wel vaker gebeurt, hij kwam toch met een paar nieuwe songs aanzetten. Ze kregen de opnames niet helemaal af in één serie sessies. Augustus en september nam Bowie vanwege de geboorte van zijn dochter bevallingsverlof op. In oktober maakten ze het Toy-project af; in november was Toy klaar om te worden uitgebracht. Platenmaatschappij Virgin/EMI had dat gepland staan voor het voorjaar van 2001. Maar om onduidelijke redenen werd dat uitgesteld. En toen nog een keer en nog een keer. Voordat het jaar 2001 voorbij was, was Bowie er klaar mee. Hij beëindigde zijn contract met die maatschappij en stapte voor zijn volgende project Heathen (2002) over naar ISO/Columbia. En Toy bleef op de plank.

Een aantal van de liedjes van Toy nam Bowie nog een keer op, voor Heathen, voor b-kanten van cd-singles. Maar het album zelf, dat bleef onuitgebracht. Ik had er eigenlijk niet meer op gerekend, maar nu is het er dan toch. En dat vind ik heel fijn. Wat is het toch leuk om een Bowie-album voor de eerste keer te horen! Gisteren reed ik met de auto van Haarlem naar Brussel en terug en dat bood me ruim de tijd om Toy goed te beluisteren. En ik ben onder de indruk.

We beginnen met Uncle Floyd, geen heropname van een jaren zestigsong, maar een nieuwe song. Kwam in 2002 op Heathen als "Slip Away", maar dan in een ander arrangement, met een iets veranderde tekst. Liedje werd een vaste keuze in de setlist van de Reality-tour 2003/2004. En daarna volgt Afraid, ook al een nieuwe song en ook al hergebruikt op Heathen.

Maar dan komen we toe aan heropnames van oude liedjes. Dat zijn dus songs uit de periode dat Bowie belachelijk hard maar vruchteloos aan de weg timmerde om een carrière op te bouwen. Baby Loves That Way, de b-kant van een single uit 1965, I Dig Everything, een single uit 1966, Conversation Piece, de b-kant van een single uit 1970, Let me Sleep Beside you, een nooit uitgebrachte single uit 1967. Prima popsongs, bekend van eerdere compilaties en heruitgaves van oude albums, en erg leuk om ze opnieuw te horen. gespeeld door een betere band dan toen, en nu gezongen door een zeer ervaren zanger.

Vervolgens komt Toy (Your Turn to Drive). Geen jarenzestigsong, maar een nieuwe. Deze hadden we al, als free download uitgebracht bij gelegenheid van het Reality-album (2003).

En dan komt de enige voor mij echt nieuwe song: Hole in the Ground. Nooit eerder gehoord, nooit eerder iets over gehoord. Dit is de echte verrassing van het uitlekken. Het is overigens geen hoogtepunt in Bowie's repertoire, De tekst gaat iets van 'There's a hole in my ground/But there's no one around/With my shoes on the street/And I'm quick on my feet/And I'm running to you/Just a-looking above me'. Ik bedoel maar.

Hierna volgen weer heropnames van oude songs. Shadow Man is een prachtig liedje uit 1971, waarvan alleen een demo-versie uit de Ziggy-sessies bekend was. Nadat Bowie het voor Toy van de plank had gehaald, en het daarna weer op een andere plank terugging, kwam een andere heropname in 2002 als b-kant op de cd-single van Slow Burn terecht.


In the Heat of the Morning is een niet-uitgebrachte single uit 1968. You've Got a Habit of Leaving is een single uit 1965. Silly Boy Blue is een track van Bowie's eerste album uit 1967. Liza Jane was Bowie's eerste single, uit 1964. En tot slot The London Boys, de b-kant van een single uit 1966.

Wat nu blijkt is dat de opnames van Toy-liedjes die al eerder werden uitgebracht, dat dat andere takes en mixen zijn. Wat we nu op de uitgelekte Toy hebben, zijn dus andere versies.

En het is onbegrijpelijk dat dit nooit is uitgebracht. Stuk voor stuk prima songs, stuk voor stuk verbeteringen van de oude versies. De muziekindustrie maakt vreemde afwegingen.

Tracklist
Uncle Floyd – Afraid – Baby Loves That Way - I Dig Everything – Conversation Piece – Let me Sleep Beside you – Toy (Your Turn to Drive) – Hole in the Ground – Shadow Man – In the Heat of the Morning – You've Got a Habit of Leaving – Silly Boy Blue – Liza Jane – The London Boys


Met medewerking van
David Bowie - zang, keyboards, stylophone, mandoline
Earl Slick - gitaar
Gail Ann Dorsey - basgitaar
Mark Plati - gitaar
Sterling Campbell - slagwerk
Lisa Germano - viool, blokfluit, mandoline, accordeon
Gerry Leonard - gitaar
Cuong Yu - trompet
Holly Palmer - backing vocals
Emm Gryner - backing vocals