De legerkampen


Iedere Asterix-lezer kent ze wel, die Romeinse legerkampen die strategisch gelegen het Gallische dorpje omsingelen. Symbolen van het totalitaire militaire systeem dat alles op alles zet om het laatste restje vrijheid te isoleren.

De legerkampen hebben bijzondere namen: Aquarium, Babaorum, Laudanum en Petibonum. De pogingen van dit leger zijn natuurlijk volstrekt ineffectief. Talloze keren geven de Galliërs de in deze kampen gelegerde cohorten en legioenen een pak slaag van jewelste. Maar bovenal zijn het deze namen van deze legerkampen die het militaire en politieke failliet van deze veroveringspolitiek vanaf het begin al aan duidelijk maken.

De vier namen zijn op het eerste gezicht Latijn. Althans, dat lijken ze vanwege de typisch Latijnse uitgangen -um. Wat een aquarium is, dat weten we wel. Babaorum is de naam van een heerlijke typisch Franse chocoladecake (met rum!). Laudanum is een opiumderivaat, een drug dus. En Petibonum (geschreven als: petit bonhomme) is in het Frans de naam voor iemand die we in Nederland een Joris Goedbloed zouden noemen.


De Nederlandse missie in Uruzgan wordt gevoerd vanuit Kamp Holland. Een weinig tot de verbeelding sprekende naam. Ik weet uit ervaring dat militairen graag stripboeken lezen. Asterix is ongetwijfeld erg populair bij onze jongens. Zouden ze de parallellen herkennen?

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen