Oud zeer
Dante Alighieri leefde van 1256 tot 1321. Hij was Florentijns politicus en dichter, maar werd in 1302 uit die stad verbannen. Na een geslaagde staatsgreep van de politieke partij die hij altijd had bestreden. Hij stierf als balling in Ravenna, waar hij ook begraven ligt. Sinds die tijd bestaat er twist tussen Florence en Ravenna om zijn lijk, maar Dante blijft voorlopig in Ravenna. In Florence is nog altijd een lege graftombe van hem te bezichtigen in de Santa Croce.
Vier jaar na zijn dood erkende Florence de grootheid van Dante. Het Florentijnse gemeentebestuur zendt sinds 1325 jaarlijks een kruik met olijfolie en een palmtak naar Ravenna met het verzoek om de stoffelijke resten van ‘Onze Grootste Zoon’ terug te geven 'opdat de beenderen een rechtmatige plaats krijgen' (zodat ze in de hierboven vernoemde lege graftombe kunnen worden bijgezet). Door de eeuwen heen zijn de magistraten van Ravenna voet bij stuk blijven houden, zelfs in tijden van koninklijke, keizerlijke, mussoliniaanse, berlusconiaanse, pauselijke en wereldoorlogen, altijd correct en beleefd: “Eens verbannen, blijft verbannen”.
In augustus 2008 organiseerde het stadsbestuur van Florence een rehabilitatieceremonie voor Dante. De stad wilde bij die gelegenheid graaf Pieralvise Serego Alighieri, een directe afstammeling van Dante, de 'gouden florijn', de hoogste onderscheiding van de stad, aanbieden. De graaf weigerde echter. Volgens hem was er niet genoeg berouw getoond voor de uitwijzing in 1302; het besluit voor het eerherstel was immers niet unaniem genomen. De zitting van de culturele commissie van Florence, waarbij de uitwijzing officieel zou worden herroepen, verliep namelijk zeer gespannen. Vijf raadsleden stemden tegen de annulering, en enkele anderen bleven demonstratief weg bij de stemming.
Die politieke strijd uit 1302 ging tussen de Witte en de Zwarte Welfen, een soort Hoekse en Kabeljauwse twisten. In het Toscane van 2008 blijkt die strijd nog niet helemaal gestreden.
Reacties