Let the Games go on

Het blijft leuk, spelletjes doen. Zo ook vanavond weer, in Hilversum. Na de kerstavond-partij is het weer hoog tijd voor een volgende ontmoeting. Eerst 's middags een door Maartje perfect voorbereide 2-voor-12-quiz (Mark wint - "Radiozender"), daarna een geïmproviseerde "De Zwakste Schakel" (Franka wint), even pauze voor een heerlijke maaltijd en dan Steden & Ridders.

Het spel ontwikkelt zich razendsnel. Om de een of andere duistere reden komen er belachelijk veel grondstoffen in het spel. El heeft als eerste haar aquaduct, en in dezelfde beurt doet ook Franka dat. In recordtempo behalen vooral de vrouwen hun punten. Het gaat voor Mark en mij eigenlijk een beetje té snel. Met handenvol kaartjes (en er wordt maar geen zeven gegooid!) kunnen ze hun lol niet op. Franka haalt nog wat extra overwinningpunten als Redder van Catan, en wanneer ze dan ook nog Mark de Langste Handelsroute ontfutselt is het pleit beslecht: Franka heeft weer gewonnen.

Daarna nog een snelle 2-voor-12-quiz, dit keer onder de inspirerende leiding van Anne. Mark vindt als eerste het juiste antwoord: "Kokosnoten".

Als de meiden op bed liggen spelen we nog een klaverjasje. Mannen vs Vrouwen. Dit keer gaat het helemaal gelijk op. Bij het ingaan van het laatste spel is de stand zodanig dat de vrouwen nat moeten met 80 roem. En we krijgen ze nat, maar met iets te weinig roem. Ergo: dit keer winnen de vrouwen dus. Onverdiend, maar toch.

Heb ik dus van vier tot één gespeeld, en geen enkele keer gewonnen. ;-(

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

Het wonder van Haarlem

Afbeelding
In de auto onderweg naar huis leest El een verhaal voor uit het boek van Lennaert Nijgh . Het verhaal gaat over een schilderij. Op een opmerkelijk schilderij van Cornelis Cornelisz van Haarlem (1562 - 1638) dat in het Haarlemse Frans Halsmuseum hangt, nippelt een monnik geconcentreerd de borst van een non. Het merkwaardige werk uit 1591 kreeg oorspronkelijk de titel: 'Monnik en Bagijn'. Het is later omschreven als 'monnik die den borsten betast', 'Broeder Cornelis en zijn meisje' en 'Het wonder van Haarlem'. Het Frans Halsmuseum houdt het op 'Een monnik en een begijn'. Lang heeft men gedacht dat hier het losbandige leven van Middeleeuwse kloosterlingen aan de kaak werd gesteld. Want we gaan er maar even van uit dat het glas wijn en de vruchten op de tafel niets met Sonja Bakker te maken hebben. Vandaag de dag nemen we aan dat hier een tamelijk bizar mirakel is uitgebeeld. De kern van het verhaal is als volgt. De non was beschuldigd van het ter we
Meer lezen