Franz' Golden Years

" In Brussel zijn zes bouwkranen bezet door 40 illegalen. Met de actie denken ze een werk- of verblijfsvergunning te kunnen afdwingen. De gemeente Brussel en de federale regering twisten over de vraag welke politie moet ingrijpen. " NOS-Teletekst Bestuurlijk België is failliet. Een competentiestrijd, niet over wie iets mag doen, maar over wie iets moet doen; dat zie je niet vaak, meestal is het andersom. Tragisch. Ook voor de veertig illegalen natuurlijk. Ik vind het overigens vreemd dat er in het bericht sprake is van illegalen. Zou de journalist de verblijfspapieren van de bouwkraanbezetters hebben gecontroleerd? Er is natuurlijk gewoon sprake van veertig personen die zes bouwkranen hebben bezet. En dient de gemeentepolitie van Brussel in te grijpen, indien dat nodig zou zijn. Meer niet. Maar in België willen de lagere overheden zo graag meer bevoegdheden, dat ze momenteel voor alles de federale overheid verantwoordelijk stellen. Ramkoers noemen we dat. Schandalig dat de d...

Een Raarlemmer gaat op vakantie naar Ierland. En als hij terugkomt vertelt-ie boeiende verhalen, verhalen over een ruig eiland, over mist en over Cúchulainn . Dat doet me denken aan één van die elpees die ik lang geleden veel luisterde, maar die om de een of andere reden nooit in mijn cd-collectie terecht is gekomen. Met het opuimen van mijn vinyl is het album The Táin (1973) van de Ierse folk/progrockband Horslips uit mijn gezichtsveld / gehoor verdwenen. Conceptalbum, het Iers-mythologische verhaal van The Cattle Raid of Cooley. Songs als Charolais, Faster than the Hound. Gelukkig bestaat er zoiets als Youtube. Veel van die geweldigde songs zijn eenvoudig terug te vinden. Luister bijvoorbeeld eens naar hun Dearg Doom (the greatest Irish rocksong ever), met een uitstekende gitaarriff. Gelijk maar even gezocht bij mijn favoriete online-muziekwinkel. Begin van dit jaar is er een geremasterde versie van The Táin uitgebracht. Direct besteld; over een paar dagen in de bus. Tot die tijd nog...

Blonde on Blonde - Bob Dylan (1966) Lekkere muziek voor een zwoele zomeravond op het balkon. In de verte de vertrekkende en aankomende vliegtuigen van Schiphol, het is bladstil en bloedjewarm. Glas rosé in de nabijheid. Wat klopt hier niet? Ik luister naar de gezongen gedichten van een man die dat balkongedoe allemaal maar burgerlijk zou vinden. To be stuck inside of Mobile, with the Memphis-blues again . Ik heb geen idee hoe die Memphis-blues voelt, maar toch vind ik het wel mooi gezegd. But to live outside the law, you must be honest . Ik heb geen idee waar de man het over heeft, maar ik geniet er toch van. Ik heb vandaag veel vrouwen over straat zien flaneren, maar geen daarvan droeg een leopard-skin pill-box hat . Hoe zou zo'n hoedje eruit zien?

Schaatsen is een protestantse sport. Het zijn steevast gereformeerde jongens uit dorpen als Balkbrug, Ter Aar, Haastrecht, Leimuiden of Deernsum die uitblinken. Niks mis mee; dat is al jaren zo en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Wielrennen daarentegen is katholiek. De grote ronden, de Giro, de Tour en de Vuelta, worden georganiseerd in oer-katholieke landen. De renners rijden van rk-kerk naar rk-kerk, onderweg talloze rk-kerken passerend. Voor het vertrek gaat de wijwaterkwast eroverheen, een kruisteken bij het passeren van de finishlijn. Want alle goede renners zijn katholiek. De een wat vromer dan de ander, maar dat zijn niet meer dan nuances. Ook alle grote Nederlandse wielrenners uit de tourgeschiedenis waren katholiek: Van Est, Wagtmans, Janssen, Knetemann, Kuiper, Zoetemelk, Winnen. Zelfs Arie van Wetten was katholiek. Alleen katholieken kunnen de Tour winnen. Het systeem is intrinsiek zo sterk dat het zichzelf in stand houdt. Waarom denk je dat we het nu al een paar jaar...

Het Nederlandse wielrennen maakt droevige tijden door. Er wordt niet meer gewonnen! Dit zijn de jaartallen waarin GEEN etappezege in de Tour de France te vieren viel in de laatste veertig jaar: 2008 2007 2006 2004 1999 1993 1969 Het is dus bijzonder triest wat de chauvinistische wielrenliefhebber deze eeuw moet doormaken. Men rept van aankomend talent: Robert Gesink, Thomas Dekker, Laurens ten Dam, Bauke Mollema. Afwachten maar. Ik moet het nog zien. Pieter Weening en Karsten Kroon werd ook een gouden toekomst voorspeld. Wat is daar van terecht gekomen?

Ruud Geels, altijd raak! - de biografie van een vergeten topscorer (2007) Tussen 1966 en 1983 speelde Ruud Geels betaald voetbal. Zestien seizoenen, waarin hij belachelijk veel doelpunten maakte. Bij Telstar, Feyenoord, Go Ahead, Club Brugge, Ajax, Anderlecht, Sparta, PSV, NAC. Hij scoorde overal en altijd. Theo Vaessen schreef een biografie over deze bijzondere voetballer. Geels groeit op in Haarlem-Noord, straatvoetbalt in het Julianapark en op het Pretoriaplein. Als zeventienjarige gaat-i in 1966 als aanstormend talent bij Telstar spelen en scoort er direct op los. En dat scoren, dat blijft-i nog jaren doen. Bij alle topclubs in Nederland en België. Leuk om te lezen. Geels blijkt een gewone jongen. Geen kapsones, geen dikdoenerij. Eerder het tegengestelde: timide, onzeker. De auteur beperkt zich niet tot een droge opsomming van contracten, wedstrijden en doelpunten, maar ook de persoon van de voetballer komt aan bod. Leest lekker weg. Wat wel irritant is dat veel hoofdstukken beginn...

Carlos Sastre Het is tot nu toe een echte Spaanse sportzomer. Rafael Nadal wint Roland Garros en Wimbledon, Spanje wordt Europees kampioen voetbal en Carlos Sastre wint de Tour de France. Ajax denkt een Spaans graantje mee te pikken en legt verdediger Oleguer Presas contractueel vast. En ze hadden al Gabri en Luque.

The Complete Adventures of - The Style Council (1998) In 1982 ontbond Paul Weller The Jam. Time for something completely different , moet hij hebben gedacht. Samen met zijn vriendje Mick Talbot begon hij een ander bandje: The Style Council . Mick de keyboards, Paul zang en gitaar. Later kwam ook drummer Steve White erbij. Geen punkrock, maar ja wat eigenlijk? Voor de Jam-fans was het even slikken. Tears for Fears zong in die tijd "Kick out the Style, bring back the Jam" (Sowing the Seeds of Love). Want the Style Council was écht wat anders. Jazz, funk, rap, pop, uiteindelijk zelfs kitscherige romantische vioolmuzak en house. Met de Style Council wist je nooit van tevoren waar je aan toe was. De band bracht tussen 1983 en 1989 jaarlijks een album uit, telkens in een ander genre. In diezelfde periode hadden ze in Engeland menige singlehit. In Nederland hadden ze alleen hits met My Ever Changing Moods en Shout to the Top. De vijf cd's van de box The Complete Adventures of ...

Een bootleg video opname uit mei 2008 van de Ab Ovo band tijdens hun optreden in IJmuiden.

Radovan Karadžić Eindelijk gearresteerd. De man die opdracht gaf voor de etnische zuiveringen van Kroaten en Bosniakken tijdens de Bosnische Oorlog. Het duurde een tijdje, maar uiteindelijk hebben de Serviërs hem opgepakt. Ik kan me aan de ene kant goed voorstellen dat het zoveel moeite heeft gekost om hem te vinden. Hij had zich immers prima vermomd. Niemand zal in die man met die enorme witte baard die zich Dragan Drabic noemde die gijze dakduif Karadžić hebben herkend. En ze hebben heus wel gezocht naar hem, daar ben ik van overtuigd. Al was het alleen maar om te weten waar hij zat. Maar aan de andere kant wil het er bij mij ook niet helemaal goed in dat ze nog steeds aan het zoeken waren. Als de Servische inlichtingendienst iemand wil vinden, dan vinden ze hem. Zeker als-tie in Belgrado woont en werkt. Ik denk dus dat ze naar hem hebben gezocht, en dat ze hem al op zeker een tijdje terug hebben gevonden. En dat de Servische politiek vanaf dat moment heeft gedaan alsof ze niet wiste...

Oscar Moens - The Return of the King Hij komt terug! Aan het einde van het seizoen 2006/07 stopte hij als reservekeeper van PSV. Dat leek het einde van een weergaloze internationale carrière die jammergenoeg nooit echt helemaal van de grond was gekomen. Ooit begonnen in het Westland, bij 's-Gravenzande. Hij maakte in 1992 zijn debuut in het betaalde voetbal bij Excelsior. In 1995 een half seizoen Go Ahead Eagles, daarna met een kleine onderbreking zeven seizoenen bij AZ. In die periode mocht hij ook twee maal het doel van Oranje verdedigen. In 2003 vertrok hij uit Alkmaar om bij Genoa in de Italiaanse Serie B te gaan keepen. Maar in dat jaar kreeg hij geen enkele speelminuut. En na dat jaar keerde hij terug naar Nederland. Twee seizoenen Willem II en een jaartje PSV. Vooral aan zijn periode bij AZ koesteren wij warme herinneringen. Hij had niet alleen een contract met AZ om het doel te verdedigen (in 1997 degradeerden ze), maar hij verkocht ook voor anderhalf miljoen gulden per jaa...

Vandaag was het plan om naar Oegstgeest te gaan, naar het museum Corpus. Daar kun je een reis door de mens maken, waarbij je onderweg allerlei organen en dergelijke tegenkomt. Maar dat draaide uit op een grote teleurstelling: het museum was "vol". De belangstelling voor het pas dit jaar geopende museum blijkt zo groot dat je van tevoren tickets en een tijdslot moet bestellen, anders kom je er niet in. En dat hadden we niet gedaan. Dat feest ging dus niet door. Andere keer dan maar. Volgend jaar gaan we weer terug naar Oegstgeest. Vanmiddag dan maar naar het iets verderop gevestigde Naturalis. Ook altijd goed.

In Zimbabwe hebben ze een beetje last van geldontwaarding. De centrale bank van dat land heeft becijferd dat de inflatie in het afgelopen jaar ongeveer 2,2 miljoen procent is geweest. En er zijn economen die dat een veel te optimistische benadering vinden; 18 miljoen procent zou eerder komen. Dat is onvoorstelbaar veel. Vanaf a.s. maandag komt er een bankbiljet van honderd miljard dollar in omloop. Dat is een 1 met 11 nullen. 100.000.000.000. Er bestaan al prepaid-telefoonkaarten van die waarde. Maar daar kun je vanaf maandag waarschijnlijk nog maar vier minuten voor bellen of zo. Want honderd miljard, dat is ongeveer de prijs voor een busritje van een buitenwijk van Harare naar het centrum. Nog wel. Dat gebeurt dus wanneer je als overheid besluit om een tekort op de begroting op te lossen door nieuw geld te drukken. Dat werkt dus niet. In het Duitsland van de jaren twintig hadden ze ook hyperinflatie. De Weimarrepubliek ging er bijna aan onderdoor. In 1923 kon die Duitse regering alle...

Jubileum Feest vandaag in De Kuip: Feyenoord viert de honderdste verjaardag. De club is trots op haar geschiedenis en gaat vol vertrouwen de toekomst tegemoet. En natuurlijk was daar de traditionele presentatie van de nieuwe spelers met een helicopter: Karim El Ahmadi, Kermit Erasmus, Manteiga en Jon Dahl Tomasson werden hartstochtelijk toegejuicht door het trouwe legioen. Feyenoord gaat er een mooi seizoen van maken! Ik heb vandaag bij UPC een abonnement genomen op de uitzendingen van Eredivisie Live. Vanaf 29 augustus. De Regenjas is er klaar voor!

De jonge panda die in Artis door een kat werd gezoogd is overleden. Het dier heeft zich verslikt; zijn luchtpijp zat vol melk. De rode panda, geboren op 30 juni, was door zijn moeder verstoten.

In Noord-Brabant heeft de GGD veel meldingen gekregen van overlast door de eikenprocessierups. Het beestje rukt dit jaar vroeg op door de warme lente. Zijn haartjes leiden tot ernstige irritatie.

Earth (2007) Genoten van de BBC-documentairefilm Earth. Bioscoopfilm samengesteld uit beelden van de tiendelige tv-documentaireserie Planet Earth. En wat voor beelden! Heel mooi. En aangrijpend. De film stelt de rol van zonlicht en zoet water centraal. We reizen van de noordpool naar de zuidpool, en onderweg komen we allerlei bijzondere dingen in onze natuur tegen. De film begint met een ijsbeer. Een ijsbeer die het moeilijk heeft omdat er steeds minder ijs is. En geen ijs betekent voor een ijsbeer dat hij niet op zeehonden kan jagen. En niet jagen betekent niet eten. Dramatisch. Onderweg naar de zuidpool komen we langs kariboes die en masse met een noodgang over de Siberische toendra sjezen, bij een van de laatste nog in het wild levende armoertijgers, bij Mongoolse jufferkranen die voor hun wintertrek de toppen van de Himalaya moeten oversteken (spoiler: het lukt ze!), bij het bijna buitenaardse baltsgedrag van paradijsvogels van Nieuw-Guinea, bij Afrikaanse olifanten op zoek naar w...

Een koningsdrama in de Tour de France: Riccò de bergkoning, bijgenaamd de Cobra , is betrapt op het gebruik van kunstmatige epo. Hij mag niet meer meedoen, want de organisatie vindt dat een vorm van valsspelen. Dat kan dan wel zo in de spelregels staan, maar ik ben er niet blij mee. Want het was een genot om te zien hoe deze Italiaan tegen een berg opreed. Geweldig gewoon. En wat geeft het dan dat-ie wat rare bloedwaarden had? Dat zie je aan de buitenkant toch niet? De epocobra zal nu wel een tijdje geschorst worden. Jammer - we zullen hem missen.

In het enorme treinstation Roissypole bij terminal 3 van luchthaven Charles de Gaulle bij Parijs wonen tientallen mussen. Het station is zo'n honderd meter lang, dertig meter breed en een meter of tien, vijftien hoog. Een betonnen plafond, met daarboven glazen koepelvormige bollen. Die mussen kunnen er niet uit. Het station staat er al een aantal jaren, en ik denk dat veel van die mussen al heel lang binnen zijn. Sterker nog, ik denk dat hele generaties mussen hun hele leven lang al in dat station zijn. Dat station, dat is hun wereld. Ze zijn nog nooit buiten geweest, ze weten niet hoe wind voelt, hoe een boom eruit ziet, niets. Ze scharrelen hun kostje bij elkaar rond de broodjestent. De vogeltjes hebben hun nesten hoog in de betonnen nok van het stationsgebouw. En ze hebben elkaar. Hoe ze aan drinken komen, daar ben ik nog niet achter. Ze zijn niet bang van mensen, ze zijn absoluut niet schuw. Ze eten de kruimeltjes stokbrood uit mijn hand. Wel schattig natuurlijk, maar op de een...

Ik drink 's middags graag thee. Niet echt een ontboezeming, maar toch, sommige mensen fronsen de wenkbrauwen wanneer ze zien dat ik geen koffie of water maar thee drink, zo rond een uur of drie. Vanmiddag bood iemand mij iets te drinken aan op het werk. Ik had wel trek in thee, en dus kreeg ik even later thee. In een doorzichtige plastic beker. Het rook wel een een beetje vreemd, maar het duurde even voor ik in de gaten had dat het geen gewone thee was, maar thee-met-een-smaakje. Daar hou ik dus absoluut niet van. Ik rook er eens goed aan, maar ik kon de lucht niet goed thuisbrengen. Toen ik mijn eerste slokje nam, wist ik ineens wat het was: zoethout! Het was reglisse -thee, met een beetje een mintsmaak. Ik heb er erg lang over gedaan om het op te drinken.

MUSSELKANAAL - Bewoners van het bejaardenhuis Beukenhof in Musselkanaal kregen vanmiddag bezoek van een nieuwsgierige koe. Het jonge dier was uit haar weiland achter het tehuis ontsnapt en wandelde vervolgens ongezien via de hoofdingang van het zorgcentrum het washok binnen. De gewaarschuwde politie slaagde erin de koe met brood terug naar haar weiland te lokken. De agenten hebben de eigenaar van het avontuurlijke rund gewezen op het gat in het gaas waardoor ze ontsnapt was. Hij heeft beloofd het te repareren.

Vandaag opnieuw een dier in het nieuws: de heptapus. De heptapus is een met één arm ingekorte versie van de octopus. De heptapus komt uitsluitend voor in België en zorgt daar deze zomer voor onverkwikkelijke communautaire taferelen. Het lukt de Belgische politici niet om overeenstemming te bereiken over hervorming van de federale staat België. Yves Letherme, de grote winnaar van de parlementsverkiezingen van vorig jaar, heeft het bijltje erbij neergelegd. Zijn laatste poging vond plaats binnen wat genoemd werd de heptapus-stuurgroep, een overleg van zeven politieke partijen. Eerst waren ze met z'n achten, totdat de Vlaamse socialistische partij sp.a besloot om niet meer mee te praten. Vandaar de naam heptapus. België als federale staat valt uiteen. Ze hebben er ook in de laatste vijftig jaar een zeer ingewikkeld verhaal van gemaakt. Een ware usine á gas . Met Gemeenschappen, Gewesten, een bijzondere positie voor Brussel, een taalgrens, gemengde kiesdistricten en ga zo nog maar even...

Het is komkommertijd en dat betekent dat in het nieuws de dieren centraal staan. Vandaag zelfs ook in het sportnieuws. De Italiaan Riccardo Riccò won de eerste Pyreneeënetappe. Met ruime voorsprong kwam hij als eerste over de finish in Bagnères-de-Bigorre. Wat Riccò liet zien tijdens de beklimming van de Col d'Aspin was fabelachtig: met een splijtende demarrage reed hij weg bij de andere coureurs. Hij reed verschrikkelijk snel tegen die berg op. Riccò's bijnaam is De Cobra. Ook zijn grote held en voorbeeld Marco Pantani had een dierenbijnaam: Het Olifantje. Pantani was een geweldige klimmer, Riccò kan het ook fantastisch. De Tour is nu ruim een week onderweg. En is erg leuk. Er wordt volop gekoerst, er zijn nog veel kanshebbers.

"Regeringsleiders, staatshoofden en ministers uit 44 landen rond de Middellandse Zee komen zondag bijeen in Parijs voor de oprichting van de Mediterrane Unie." Met dit bericht opent de Volkskrant vanmorgen. Iets verder staat te lezen dat Balkenende namens Nederland aanwezig is. Nederland rond de Middellandse Zee, hoe zit dat? We zien hier de oprichtingsvergadering van een nieuw samenwerkingsverband. Een project van Sarkozy himself, pardon van Sarkozy lui-même. Hij streeft al een tijdje ernaar om onder Franse leiding de landen rond de Middellandse Zee samen te brengen in één organisatie. Naast de EU. Maar van dat idee waren de andere EU-landen niet zo gecharmeerd. Met name bondskanselier Merkel ging dwarsliggen (weer bonuspunten voor Angela). En als die dwarsligt, dan ga je er niet zomaar langs, zelfs Sarkozy niet. Want het gaat bijvoorbeeld over EU-geld: MU-projecten financieren zonder dat alle EU-landen mogen meebeslissen? Ich dachte daß nicht! Om zijn project te redden koo...

Live Santa Monica '72 - David Bowie (1972 - 2008) Dat waren nog eens tijden: voor $5,50 kon je een kaartje kopen voor een concert van David Bowie & the Spiders from Mars. 20 oktober 1972, Santa Monica, Californië, het Civic Auditorium. De bezoekers van toen hebben een geweldig concert bijgewoond. Hoe goed dat geweest is, dat kan nu iedereen eindelijk met eigen oren vaststellen. Jarenlang was-ie er alleen als bootleg , in 1994 kwam er een semi-officiële slecht verzorgde uitgave, maar nu, zesendertig jaar na dato een echte uitgave. Mooi verzorgd: keurig doosje met losse foto's, een poster, een boekje en een geremasterde cd. Dit is echt iets voor de fans. Opnieuw een fraaie heruitgave van oud Bowiemateriaal. Zoals het moet. Fury Noir I'm just a space cadet, he's the commander

Direction Reaction Creation - The Jam (2006) The Jam were the most popular and successful band to rise from the British punk and new wave scene of the late-seventies. Direction , Reaction, Creation is the definitive Jam-collection - a stunning set of 117 tracks across five discs. This set presents the band's complete studio recordings in chronological order and includes all the singles and b-sides with many rarities and demo recordings. A lavish book accompanies the CD-set with extensive liner notes, complete gig list, band chronology and discography. Also featuring many rare photos and memorabilia. Ik heb al vaak staan kwijlen in de muziekwinkel bij dit fantastische ear book . Een robuust koffietafelboek met vijf cd's erin met daarop (bijna) alles wat de Jam ooit heeft uitgebracht. Maar ja, dat kostte dan ook wat: iets van honderd euro of zo. Maar vandaag kwam ik in een winkel waar ze hem voor € 24,99 verkochten. En ja, dan gaat-ie mee. Een prachtig boek. Vuistdik. Foto...

In juli 2000 kwamen 113 mensen om het leven bij een ramp met een Concorde van Air France. Het toestel (vlucht AF4590 van 25 juli naar New York) steeg op vanaf de luchthaven Charles de Gaulle bij Parijs met een brandende brandstoftank, probeerde nog een noodlanding te maken, maar werd onbestuurbaar en stortte ondersteboven neer op een bijgebouw van een hotel in het dorp Gonesse. Ik werk op een kantoor op die luchthaven Charles de Gaulle. Bij Terminal 3 om precies te zijn, Roissypole. Op het pleintje voor de ingang van het kantoor staat een gedenksteen. Ter nagedachtenis aan de vele slachtoffers van de ramp. Het staat een beetje uit de loop, tussen de struiken, op een vreemde plek. Ik werk er al bijna een jaar en pas onlangs viel het me op. Maar niet alleen de plaats van de plaquette is bijzonder, ook de tekst en de afbeelding. De Concorde was kennelijk zo'n bijzonder vliegtuig dat de ontwerper besloot om een afbeelding van dat vliegtuig op de gedenkplaat te graveren. Zou dat met een...

Kosovo In februari riep de Albanese meerderheid met de steun van de Verenigde Staten en de meeste EU-lidstaten de onafhankelijkheid van Kosovo uit. De dus nog zeer jonge staat, feitelijk een opstandige provincie van Servië, wordt echter niet algemeen internationaal erkend. Zelfs de landen van de EU zijn het hier niet over eens: Cyprus, Griekenland, Roemenië, Slowakije en Spanje zijn niet van plan Kosovo te erkennen. Kosovo is volledig afhankelijk van buitenlandse hulp. In Kosovo is twintig procent van het bruto binnenlands product afkomstig van buitenlandse hulp en nog eens vijftien procent wordt overgemaakt door gastarbeiders in het buitenland, vooral uit Duitsland en Zwitserland. De werkloosheid ligt tussen 30 en 40 procent. Eenderde van de twee miljoen inwoners leeft onder de armoedegrens. Bijna vijf maanden na de onafhankelijkheid van Kosovo heeft de Europese Unie vandaag op een donorconferentie in Brussel fondsen ingezameld. Een half miljoen euro. Dat is aan de ene kant niet mis,...

In de vertrekhal van de luchthaven Charles de Gaulle van Parijs kon je er niet omheen: Frankrijk is sinds 1 juli een half lang voorzitter van de EU. Sarkozy is een tijdje voorzitter van de Europese Raad. De Fransen noemen de Europese Unie de UE. Ze hebben er immers een handje van om acroniemen door elkaar te husselen. Wat de rest van de wereld de NATO noemt, heet bij hen de OTAN, AIDS noemen ze SIDA en de EU dus de UE; met de afkorting EU bedoelen ze de Verenigde Staten (États-Unis). Bij deze gelegenheid pakken ze uit. Enorme posters, overal vlaggen, je kunt het niet missen. Blauw en geel zijn de kleuren. De Franse overheid voert een grote publiciteitscampagne, zodat iedereen er maar van doordrongen raakt dat Franse handen Europa leiden. Zoiets heb ik in Nederland nog niet meegemaakt. In Nederland lijkt Europa zelfs heel ver weg. Die Europese vlag bijvoorbeeld. In de meeste Europese landen hangt bij overheidsgebouwen de vlag uit, en dan zijn dat er doorgaans twee: de nationale vlag en ...