Franz' Golden Years

Eros Ramazzotti - Ali e Radici Tour 2009/2010 - Ahoy Rotterdam, 28 oktober 2009 Vanavond weer eens een prima concert bijgewoond. Eros Ramazzotti. Dit was al de derde keer dat ik hem zag en het was net als de vorige keren weer erg goed. Geen verrassingen, geen nieuwe geluiden, geen onverwachte stijlwijzigingen of andere artistieke fratsen, maar gewoon traditionele klasse. Lekkere meezingers, enthousiast en met af en toe lekker veel overdreven bombast over het voetlicht gebracht. Eros is op 21 oktober in Rimini begonnen aan een grote toernee, Ali e Radici 2009/2010, vijfenzestig shows, en de twee shows in Rotterdam (27 en 28 oktober) waren de vierde en vijfde van deze Europese toernee, met tussendoor Nice en Luxemburg. Natuurlijk liedjes van zijn meest recente cd Ali e Radici en heel veel liedjes die hij al jaren speelt. Natuurlijk het liedje waarmee hij ooit doorbrak, Terra Promessa, zijn megahits Musica é, Se Bastasse di una Canzone, Cose della Vita, Un' Emozione per Sempre en You...

Bob Dylan - Christmas in the Heart Tijd voor een onthulling: het is niet zonder gêne dat ik hier beken dat ik afgelopen weekend een cd met kerstliedjes heb gespeeld. De pepernoten liggen bij wijze van spreken nog niet in schappen of daar is al de eerste kerstplaat van het nog lang niet begonnen seizoen. De aanleiding is natuurlijk de nieuwe cd van Bob Dylan: Christmas in the Heart . Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen; ik hoop op enig begrip. Ik moet zeggen: het valt me niet tegen. Nu stel ik voorop dat ik mijn verwachtingsniveau erg laag had gesteld; een paar weken geleden kon je al enkele fragmenten beluisteren op amazon.com. En het leeuwendeel van de liedjes voldoet aan dat verwachtingsniveau: belletjes, koortjes, helemaal in de traditionele Amerikaanse stijl van de jaren veertig en vijftig. Geen nieuwe zelfgeschreven liedjes, maar allemaal al bestaande, vijftien stuks. De meeste ook erg bekend ( Little Drummer Boy , Hark the Herald Angels Sing , Silver Bells ). En weinig...

Gerrit Zalm, Frank de Grave, Robin Linschoten, Ed Nijpels, diverse VVD'ers vonden na hun politieke carrière een plekje in de schijnbare luwte van het bestuur van de DSB Bank. Dat college van VVD-alumni heeft het momenteel zwaar. Die tent is failliet, de ondergang van een imperium. De Nederlandsche Bank neemt het bewind over; Dirk Scheringa is uit de macht gezet, de val van de keizer. Drama voor de werknemers, die maar moeten afwachten of ze straks nog een baan hebben. Onzekerheid voor de klanten, die zullen moeten afwachten hoe het straks met hun betaalrekening, spaargeld, deposito, lening of hypotheek zal gaan. En eigenlijk ook een drama voor de sport in Nederland. Voetbal, schaatsen, wielrennen, judo, de DSB Bank doet natuurlijk heel veel aan sportsponsoring. Zegt dit iets over VVD'ers? Gerrit Zalm in nauwe schoentjes.

Eerst zou het kabinet de Hertogin Hedwigepolder onder water laten lopen. Maar toen dat plan op weerstand stuitte, maakte het kabinet een 180 0 flip-flop: de natuur zou op een andere manier worden gecompenseerd. Ondanks dat er al heel wat was gestudeerd op alternatieven, en dat de conclusie was dat die er niet waren. En vandaag maakt het kabinet dus een tweede 180 0 flip-flop: toch ontpolderen. Ja, als je twee keer rechtsomkeert maakt, dan sta je weer met je neus in dezelfde richting. Heb je alleen maar een rondje gedraaid en ben je niets opgeschoten. Van een afstandje ziet dat er wel koddig uit. Maar voor je kan ontpolderen moet je eerst de grond verwerven. Dat wordt onteigenen, want de huidige grondeigenaar heeft al aangegeven dat hij niet zal meewerken aan het ontpolderplan. Die eigenaar overigens blijkt een Vlaming te zijn, meneer Gery de Cloedt. Fokker van polopaarden. Die gaat dus nog dwarsliggen.

"Doe je eens iets concreets aan ontwikkelingssamenwerking in een arm Afrikaans land, is het weer niet goed. Wat willen ze nou, die zeurpieten in de Tweede Kamer. Ze willen kennelijk niet snappen dat we nu eenmaal een systeem hebben waarin zij de onderdanen vertegenwoordigen. En waar onderdanen zijn, daar moeten ook bovendanen zijn. Het is allemaal kinnesinne. Dat zij niet zo'n mooi vakantiehuisje hebben. Gelukkig snapt Balkenende heel goed hoe het werkt. Hij weet hoe de hazen lopen, om hier maar eens een woordgrapje te maken. Er is natuurlijk helemaal niks mis met dat project. Als je in dat soort landen iets voor elkaar wil krijgen, dan moet je je aan de lokale mores op het gebied van zakendoen houden. Kwestie van denken in het groot. Nou kunnen wij Oranjes natuurlijk heel goed denken in het groot, maar kennelijk is dat een brug te ver voor die suffe onderdaanvertegenwoordigers. Ze moeten niet zo moeilijk doen. We doen niets anders dan wat we al eeuwen doen: goed voor onszelf...

Tsk! - The Gasoline Brothers (2009) De businessmodellen in de popmuziek veranderen waar je bij staat. Platenmaatschappijen, cd's verkopen, Buma/Stemra, dat is zo 2008, dat is zo ontzettende oude-systematiek, dat werkt niet meer vandaag de dag. Althans, voor enthousiaste creatieve nieuwe bands werkt dat niet meer. Het oude systeem draaide op het principe dat er iemand bij een platenmaatschappij bereid was om een financieel risico te lopen met beginnende bands. En alleen dan kon zo'n band aan de bak. Tegenwoordig worden er bijna geen cd's meer verkocht, dus geen platenmaatschappij die bereid is om nog in nieuw talent te investeren, bang dat ze zijn dat ze die investering nooit meer terugverdienen. Maar gelukkig, er zijn tegenwoordig nieuwe media waarmee bands hun publiek kunnen bereiken. The Gasoline Brothers is zo'n band. Voluit maken ze gebruik van de mogelijkheden die het internet biedt, via sociale netwerken distribueren ze hun muziek. Zo min mogelijk drempels. Het en...

1969 bleek dus een sleuteljaar in de popgeschiedenis: er veranderde van alles. Het einde van dat jaar betekende niet alleen het einde van de zestiger jaren op de kalender, het was ook echt het einde van een tijdperk. En het begin van een nieuw tijdperk. De belangrijkste gezichtsbepalers van de pop in de jaren zestig hadden belangrijke beslissingen genomen: de Beatles waren bezig om hun band te beëeindigen –en zelfs dat ging buitengewoon moeizaam–, Bob Dylan en Johnny Cash veranderden hun imago, de Rolling Stones hadden Brian Jones gedumpt en maakten een verse start, de Beach Boys hadden Brian Wilson achter de geraniums gezet –en waren niet meer serieus in beeld–, en ten slotte maakte Elvis met heel veel succes zijn come-back. Tegelijkertijd had er een soort reshuffle plaatsgevonden: veel bandjes in de sub-top waren uiteengevallen en allerlei talent zocht elkaar op voor nieuwe veelbelovende projecten. De nieuwe centrale thema’s waren: Amerika, elpees en geld. Die drie thema’s speelden e...

1969 in muziek , aflevering 17 Elvis Presley - From Elvis in Memphis We besluiten deze serie in dezelfde stad, in dezelfde opnamestudio als waarin we begonnen : in de Atlantic-studio in Memphis, Tennessee. En wie Memphis zegt, zegt Elvis. In die stad was Elvis' carrière begonnen; in de Sun-studios van Sam Phillips had Elvis op 5 juli 1953 zijn eerste plaatje opgenomen, zijn eerste hits kwamen daar vandaan. Maar sinds RCA Victor in het najaar van 1955 zijn Sun-contract overnam, had hij geen platenopnames meer gemaakt in zijn thuisstad Memphis. Elvis werd groot, groter, nog groter. Bigger than life. Hij kon aardig zingen en dansen en hij had een leuk bekkie; ideaal voor een dubbelcarrière als zanger en als acteur. In eerste instantie lag de nadruk nog op het zingen van liedjes. Maar nadat zijn carrières werden onderbroken voor een tijdje in het leger, kwam in de jaren zestig steeds meer de nadruk te leggen op dat acteren. Hollywood poepte per jaar drie Elvis-films uit. De fans ...

1969 in muziek , aflevering 16 The Rolling Stones - Let it Bleed The Beatles zaten dus in de puree met hun Let it be . Omdat dat album eind 1969 nog niet was uitgebracht, wist iedereen dat er problemen mee waren. De Stones ook. Diezelfde Stones hadden soortgelijke problemen met hun eigen album. Maar Jagger c.s. hadden als eersten het lek boven. Wellicht om het er nog een beetje in te wrijven bij de Beatles noemden zij hun 1969-album Let it Bleed . Ze hadden er bijna een jaar aan gewerkt. Toen ze eraan begonnen zat Brian Jones nog in de band. Hij doet nog mee op Midnight Rambler en You Got the Silver . Tijdens de totstandkoming werd hij eruit gezet en iets later verdronk hij in zijn zwembad. Zijn plaatsvervanger, Mick Taylor, doet al mee op Country Honk en Live with Me . Op de andere tracks horen we maar vier Stones. Plus natuurlijk hun vriendjes Ry Cooder, Nicky Hopkins, Leon Russell, Al Kooper, Jack Nitzsche en noem maar op. Brian Jones was uit de band gezet omdat hij niet me...

1969 in muziek , aflevering 15 The Beatles - Abbey Road The Beatles liepen in 1969 op hun laatste benen. Dat wil zeggen als band. De jarenlange zelfverkozen opsluiting in de studio eiste zijn tol. En de zakelijke meningsverschillen over het management en over geld konden ze niet meer oplossen. In de zomer van dat jaar kwam daar nog eens een hoogoplopend artistiek dispuut overheen betreffende de eindproductie van het album dat ze eigenlijk al klaar hadden, en dat de werktitel Get Back/Let it Be droeg. En zolang ze dat meningsverschil niet konden oplossen, bleef dat op de plank. Desondanks begonnen ze aan hun volgende project. Maar allevier begrepen ze dat dit hun laatste project gezamenlijk zou zijn. "Laten we er iets speciaals van maken en laten we het ouderwets aanpakken". George Martin deed natuurlijk de productie, en af en toe was er zelfs meer dan één Beatle tegelijkertijd in de studio. Dat laatste project werd de elpee Abbey Road . Abbey Road is een vreemd album. O...

1969 in muziek , aflevering 14 David Bowie - Space Oddity 1969 was voor David Bowie het doorbraakjaar, zijn annus mirabilis . Bowie sleepte een nieuw platencontract bij Mercury Records in de wacht. Dat kwam op het conto van een Amerikaanse meisje in Londen, Mary Angela Barnett, dat omging met de baas van de Londense vestiging van die platenmaatschappij, Lou Reizner. Via hem kwam ze in contact met de flamboyante directeur Europa van Mercury, Calvin Mark Lee. Angela ging ook met David (Angela deed het met bijna iedereen), en een tijdje lang zouden David, Angela en Lee een romantisch ménage-à-trois hebben gehad. Maar hoe het werkelijk zat, dat blijft in nevelen gehuld. Het resulteerde er uiteindelijk in dat David een elpee mocht opnemen, zijn tweede. Die opnames begonnen op 20 juni. Eerst Space Oddity en een oerversie van Wild Eyed Boy From Freecloud . Met het oog op de maanreis van de Apollo 11 werden deze twee liedjes in allerijl op single uitgebracht. Met de bekende gevolgen (zie:...

1969 in muziek , aflevering 13 The Golden Earring - Eight Miles High Niet alleen in Amerika en Engeland sloegen de bands in 1969 nieuwe richtingen in, ook in Nederland gebeurde het een en ander. De veruit belangrijkste Nederlandse beatband van de jaren zestig was een Haagse: de Golden Earrings. Ze maakten popmuziek gebaseerd op de voorbeelden uit Engeland: de Hollies en vooral de Kinks. En na 1965 hadden ze op deze manier in Nederland hit na hit gehad. Eind 1968 was het duidelijk: The Golden Earrings zaten nationaal aan de top. Met hun Dong-Dong-Digi-Diki-Dong (erg poppy) en Just a Little Bit of Peace in my Heart (bombastisch) hadden ze enorm gescoord. Het werd hoog tijd om aan de internationale carrière te gaan werken. In het voorjaar van 1969 maakten ze de grote stap: een concertreeks door de VS en Canada, zeventien shows in mei en juni in zes steden (New York, Detroit, Seattle, San Francisco, Los Angeles en Montreal). Op 16 mei in Detroit deden ze bijvoorbeeld twee shows samen ...

1969 in muziek , aflevering 12 1968 was het jaar geweest waarin bands uit elkaar vielen en weer nieuwe bands werden geformeerd. Zo zagen de Yardbirds het einde van 1968 niet, die Engelse blues-rock-band die vooral bekend is geworden als de band met drie van de allerbeste gitaristen, zij het nooit tegelijkertijd. Clapton speelde erin, na hem Jeff Beck en na Beck kwam Jimmy Page. Maar in oktober 1968 implodeerde de band; er was nog maar één Yardbird over: Jimmy Page. De anderen waren opgestapt. Page besloot een doorstart te maken met nieuwe muziekvriendjes. Bassist / toetsenman John Paul Jones kende hij uit het Londense studiocircuit, en John Paul wist nog wel een aardige zanger, Robert Plant, en die kende nog wel een drummer, John Bonham. Om aan de contractuele verplichtingen van de Yardbirds te voldoen maakte het kwartet een toernee door Scandinavië onder de naam New Yardbirds, maar eenmaal terug in Engeland moest er een nieuwe naam komen. Dat werd Led Zeppelin. In het najaar van 1968...

1969 in muziek , aflevering 11 The Who - Tommy Een andere virtuoze Engelse gitarist was ook met een projectje bezig. Pete Townshend, de artistiek leider van de rockband The Who, had het in zijn hoofd gehaald om een elpee te maken met liedjes rond één thema. Dat idee onstond zo ergens in 1967. Het jaar daarvoor had hij zoiets al op kleine schaal gedaan, met A Quick One, While He's Away , eigenlijk niet meer dan een medley van zes songs, in totaal iets meer dan negen minuten. Maar deze keer moest het dus een serieus compleet album worden. Nou, Pete heeft het geweten! Zes maanden in de studio, van september 1968 tot maart 1969. Drieëntwintig (!) nieuwe composities van Townshend en één eigen interpretatie van een blues-traditional van Sonny Boy Williamson, E yesight to the Blind (the Hawker) . En niet van die eenvoudige liedjes, nee, ingewikkelde songstructuren, veel verschillende instrumenten, variaties in ritme. En dan moesten de teksten van de liedjes ook nog een beetje samenhan...