Vroege kerst

Bob Dylan - Christmas in the HeartBob Dylan - Christmas in the Heart

Tijd voor een onthulling: het is niet zonder gêne dat ik hier beken dat ik afgelopen weekend een cd met kerstliedjes heb gespeeld. De pepernoten liggen bij wijze van spreken nog niet in schappen of daar is al de eerste kerstplaat van het nog lang niet begonnen seizoen. De aanleiding is natuurlijk de nieuwe cd van Bob Dylan: Christmas in the Heart.

Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen; ik hoop op enig begrip. Ik moet zeggen: het valt me niet tegen. Nu stel ik voorop dat ik mijn verwachtingsniveau erg laag had gesteld; een paar weken geleden kon je al enkele fragmenten beluisteren op amazon.com. En het leeuwendeel van de liedjes voldoet aan dat verwachtingsniveau: belletjes, koortjes, helemaal in de traditionele Amerikaanse stijl van de jaren veertig en vijftig. Geen nieuwe zelfgeschreven liedjes, maar allemaal al bestaande, vijftien stuks. De meeste ook erg bekend (Little Drummer Boy, Hark the Herald Angels Sing, Silver Bells). En weinig spectaculair, beetje flauw zelfs. Maar niet allemaal: Must be Santa is een buitengewone uitzondering! Dit liedje heeft alles in zich om een klassiek kerstliedje te worden, zo één in de categorie Slade, Wham!, Mud, je snapt wat ik bedoel. Een vrolijke ongein-polka, Dylan maakt hier een groot feest van. De andere liedjes vind ik aardig. Niet vervelend of slecht of zo, gewoon. Dylan’s stem blijkt eigenlijk best wel geschikt voor deze kerstliedjes.

De cd is inmiddels terug in het hoesje. Wanneer het straks half december is, dan komt-ie er weer uit en dan ga ik hem nog vaak beluisteren. Ik ben eigenlijk best wel een beetje blij dat deze cd er is, want elke kerst weer diezelfde kerstliedjes, dat gaat toch aardig de keel uithangen. Thanks to Bob hebben we dit jaar weer iets nieuws.

En Must be Santa is écht een aanwinst!

Reacties

Populaire posts van deze blog

5th Dimension Television

kersen keren

De mate van rampzaligheid