David Bowie is floating in a most peculiar way
Na London, Toronto, Sao Paolo, Berlijn, Chicago, Parijs en
Melbourne is het rondreizende David Bowie Is-circus neergestreken in ….
Groningen. Drie maanden is de tentoonstelling David Bowie Is te bezichtigen in het Groninger Museum. Een bijzondere
prestatie van de directeur van dat museum, een bijzonder moment in de
Nederlandse popgeschiedenis, een uitgelezen mogelijkheid om van een bijzondere
tentoonstelling te kunnen genieten. Honderden persoonlijke attributen van Bowie
te zien, te ruiken, te bewonderen. Handgeschreven teksten, foto’s, video’s,
kleding, decorontwerpen, mooi gepresenteerd in een multimediale setting: niet
alleen vision maar ook sound. Prachtig! Je komt van alles tegen: de saxofoon waarmee
een 17-jarige David Jones speelde in dat bandje The Kon-Rads, Major Tom’s
ruimtehelm, Starman’s tweedelige gekleurde jumpsuit, Brian Eno’s Berlijnse synthesizer,
het driedelige kostuum van de Thin White Duke, het ... en het …, niet te
vergeten de ... en de … Ik kan niet
ophouden. Lopend door de tentoonstelling wandel je door vijftig jaar
cultuurgeschiedenis, waarvan Bowie zowel exponent als vormgever is geweest. De
muziek is hierbij niet eens belangrijk, die muziek was kennelijk geen doel,
maar slechts een vehikel voor iets breders: mode, geluid, grafische vormgeving,
theater, film, architectuur, van alles.
De objecten waar ik het meeste kijkplezier aan beleefde, de
zaken die op mij de grootste indruk maakten: Alexander McQueen’s Union Jack
jacket, en Yamamoto’s Tokyo Pop vinyl
body suit. Geweldig!
Meest verrassend vond ik het miniatuur model van de Diamond
Dogs stage set. En wat jammer dat er maar enkele flarden van beelden bewaard
zijn gebleven van die show.
Het bezoek was een bijzondere ervaring, ik ben blij dat ik
geweest ben.
Reacties