cultuurgrenzen

J.J. Voskuil beschreef in de zevendelige romancyclus Het Bureau hoe de afdeling Volkenkunde van het A.P. Beerta-Instituut onder meer onderzoek deed naar cultuurgrenzen, een onderwerp dat ook Franz na aan het hart ligt. Dat realiseerde hij zich toen hij vanmorgen voor dag en dauw ruw ontwaakte als gevolg van een onbeschrijfelijk lawaai. Bij zijn verhuizing vorig jaar vanuit Alphen aan den Rijn naar Haarlem is hij niet alleen een provinciegrens gepasseerd, maar ook een cultuurgrens. Hij woont tegenwoordig in de “luilak”-regio. Belladonna beschrijft op haar blog al de specifieke en in Franz’ ogen weerzinwekkende kenmerken van deze barbaarse traditie. Het schijnt een regionale Noord-Hollandse traditie te zijn, maar de vraag is natuurlijk: waar doen ze het en waar doen ze het niet.
Voor zover Franz het zich kan herinneren uit zijn jeugdjaren doen ze het in IJmuiden wel. En ook in het Zuid-Hollandse Hillegom was het op de zaterdag voor Pinksteren immer onrustig. Maar in het slechts even verderop gelegen Lisse bleef het altijd stil. Ook in het ingeslapen Noordwijkerhout werd nimmer de zaterdagochtendrust verstoord met toeters en brommers-zonder-uitlaat. Daar, ergens dwars door die brave Bollenstreek loopt dus kennelijk de zuidelijke cultuurgrens. Franz stelde daarop een summier onderzoek in naar de ligging van de oostelijke cultuurgrens. In Alphen aan den Rijn doen ze het dus niet. Maar tot zijn grote schrik is gebleken dat Franz jarenlang op slechts luttele kilometers heeft gewoond van het gebied waar de luilak-barbaren één dag per jaar heersen: Alphen aan den Rijn mag dan het hele jaar een oase van diepe rust zijn, in het naburige Ter Aar zijn de rapen gaar op luilak-zaterdag.
Om de exacte loop van deze cultuurgrens te bepalen is nader onderzoek geboden. Franz richt zich daarbij nadrukkelijk op de plaatsen Nieuw Vennep en Uithoorn. Lezers die hem nadere informatie kunnen verschaffen omtrent de luilakgewoonten aldaar zijn van harte uitgenodigd om deze met Franz te delen. Ook berichten uit De Zilk zijn welkom. Franz zal niet eerder stoppen met dit onderzoek dan nadat deze anti-cultuurgrens gedetailleerd is vastgelegd.

Daarna zal hij zich toeleggen op het in kaart brengen van die andere belangwekkende cultuurgrens: zijn het nu frikandellen of frikadellen?

Reacties

Freek zei…
Wellicht dat Franz nog een extra dimensie kan toevoegen aan het luilak onderzoek. Boerenpummel vs slaapstad karakter van de gemeente. Het lijkt me in slaapsteden als Amstelveen, Alphen ad Rijn en Hoofddorp een kansloze zaak om luilak te vieren. Maar in Haarlem, Ter Aar, Mijdrecht, Abcoude nou juist weer wel.

En voor wat betreft de frikadellen. Volgens mij is een n meer in frikadellen gewoon een spelfout en heeft dat niets meer cultuur te maken.
Frans zei…
Franz noteert Gouda en Rotterdam als frikadellensteden.
Anoniem zei…
Overigens kan ik melden dat luilak in het naast Alphen a/d Rijn gelegen Boskoop ook zeer luid en duidelijk gevierd wordt; inclusief een traditioneel luilak voetbaltoernooi om 4 uur 's ochtends met prijsuitreiking door John de Wolf (oud-Ajacieden zijn denk ik te duur voor de organisatie).
In mijn beleving is er een sterke relatie met een min of meer overwegend katholieke bevolking. Waar ik tot nu toe luilak gezien heb, viert men ook Carnaval. Misschien een tip voor het bepalen van de cultuurgrens?

Populaire posts van deze blog

kersen keren

IJmond e.o.

Het wonder van Haarlem