Swamp rock
1969 in muziek, aflevering 8Wanneer het gaat om airplay, om liedjes op de radio, om hits, dan was dé band van het jaar Creedence Clearwater Revival. Na hun min of meer succesvolle debuut in 1968 was hun hele jaar 1969 spectaculair: maar liefst drie elpees met mega-verkoopcijfers over de hele wereld. Hit na hit, Creedence was de sensatie van het jaar. Ogenschijnlijk simpele rechttoe rechtaan gitaarrock met een zwaar southern accent, gemaakt door vier jongens uit de San Francisco Bay Area in Californië. Je zou verwachten dat ze surf-muziek zouden maken, maar niks daarvan. Niks close-harmony folk-rock, geen ingewikkelde arrangementen.
De onomstreden leider van de band, de componist van al die hits was John Fogerty, de meest getalenteerde van het stel. John haalde zijn inspiratie uit de stijl van jaren-vijftig rockers (Elvis, Roy Orbison, Buddy Holly en vooral Chuck Berry), en gaf daar zijn eigen, uiterst herkenbare sound aan. Je krijgt altijd het idee dat John het gevoel had dat-ie vijftien te jaar te laat was geboren, en dat-ie liever in Memphis Tennessee dan in de Bay Area California zou zijn opgegroeid.
Creedence Clearwater Revival - Bayou Country
In januari kwam CCR's tweede elpee uit: Bayou Country. Met die overduidelijke Louisiana-sound, je hoorde bij wijze van spreken de Mississippi stromen door de moerassen van de delta. Fogerty zong dat hij was Born on the Bayou (dat was-tie niet), dat-ie borden had afgewassen op een Mississippi-raderboot (Proud Mary), hij zong Little Richard's klassieker Good Golly Miss Molly, kortom hij deed ons geloven dat hij diep in het zuiden van de VS was opgegroeid en dat-ie daar trots op was. En hij deed dat met buitengewoon veel overtuiging. Als de personificatie van Johnny B. Goode. "Deep down Louisiana close to New Orleans, way back up in the woods among the evergreens. There stood a log cabin made of earth and wood, where lived a country boy named Johnny B. Goode. Who never ever learned to read or write so well, but he could play the guitar just like a ringing a bell". Dat was John Fogerty dus.Het album was zeer succesvol. De single, Proud Mary, werd wereldwijd een klassieke rock-classic. Later door meer dan honderd anderen (waaronder Ab en de Eitjes) gecoverd. Maar ook die versie van Ike & Tina Turner, wie kent hem niet? Ook de andere songs waren allemaal prima. Goed album, de naam van Creedence was gemaakt.
Tracks
Born on the Bayou -Bootleg - Graveyard Train - Good Golly Miss Molly - Penthouse Pauper - Proud Mary - Keep on Chooglin'
Creedence Clearwater Revival - Green River
Al in augustus lag de opvolger in de winkels, Green River. En wat voor een opvolger! Opgenomen in maart -het eerste gedeelte- en in juni in San Francisco. En opnieuw midden in de roos. Trek die laarzen aan, pak je hengel, in de kano en hup! de Mississippi-delta door. John Fogerty blijkt zijn gitaar nu van alles te kunnen laten doen, coole riffjes, lange solo's, zijn liedjes zijn gevarieerder. De singles, Bad Moon Rising, Green River en Commotion (de beide laatste als a- en b-kant van hetzelfde singeltje) werden opnieuw enorme hits. En een liedje als Lodi, de b-kant van Bad Moon Rising, is niet voor niets een vaste keus in het repertoire van Ab en de Eitjes!In diezelfde augustusmaand stond ook CCR op Woodstock. Wie niet, zou je bijna denken. Jammer dat hun optreden noch op de Woodstock-elpees noch in de Woodstock-film bewaard is gebleven. John Fogerty was verre van tevreden geweest over hun optreden, om drie uur 's nachts. Hun voorgangers in de set, de Grateful Dead hadden iets langer doorgespeeld dan gepland, en de meeste bezoekers lagen al te slapen. Maar ze waren er, en dat telde. Fogerty zou er later zelfs nog een liedje over schrijven, Who'll Stop the Rain.
Green River is Creedence -bijna- op zijn best. Enig minpunt, de elpee is te kort: de totale speeltijd van het album is minder dan negenentwintig minuten.
Tracks
Green River - Commotion - Tombstone Shadow - Wrote a Song for Everyone - Bad Moon Rising - Lodi - Cross-Tie Walker - Sinister Purpose - The Night Time is the Right Time
Creedence Clearwater Revival - Willy and the Poor Boys
En al in november was er de opvolger van Green River. Opnieuw boordevol hits. Down on the Corner, Fortunate Son, het kon niet op. Was Green River al top, dit was nog een stapje hoger: wat een album! Ik beschouw dit als het hoogtepunt van Creedence, nooit meer overtroffen.Tien liedjes, waarvan acht van de hand van John Fogerty en twee traditionals van Lead Belly (Cotton Fields en de jail-song The Midnight Special). En allemaal zijn ze uitstekend. Nog steeds. Mijn persoonlijke all-time favoriete Creedence-song is It Came Out of the Sky, een Chuck Berry-style rocker over een ding (een dure Fender-basgitaar? een postzegelverzameling?) dat in de buurt van Moline Illinois zomaar uit de lucht komt vallen. Kan ik niet vaak genoeg horen.
Trivia: op de hoes van de elpee staat een foto die is gemaakt op de hoek van de 32ste straat en Peralta Street in Oakland Californië, in de buurt van waar de jongens opgroeiden. Deze straathoek werd een populaire plek: het grote bord boven de winkel met daarop Duck Kee Market is in 1998 van de muur gestolen.
En ook deze elpee was opnieuw een ongekend verkoopsucces. Aan het einde van het jaar was Creedence Clearwater Revival on top of the world. Dat is te zeggen qua populariteit. Qua financiën was het een iets ander verhaal: zelden zal een zo succesvolle band een zo slecht platencontract hebben gehad als Creedence had met Fantasy-records. Bijna alle opbrengsten verdwenen in de zakken van de platenbazen.
Reacties