Roomsoes met tabasco

Maandag 20 en dinsdag 21 november sluit de succesvolle tournee PURPER 100 met Frans Mulder, Erik Brey, Jos Brink en Rop Verheijen af in Koninklijk Theater Carré Amsterdam. Om deze laatste voorstellingen tot een groot feest te maken zullen theaterdiva’s Adèle Bloemendaal, Karin Bloemen, Anneke Grönloh en Angela Groothuizen deel uitmaken van het PURPER team.

Erik Brey, mede oprichter van de groep, en Frans Mulder, al tweeëntwintig jaar spil en motor achter het ensemble, vonden het een goed idee om Purper nieuw leven in te blazen. De hieruit voortgekomen succesvolle show PURPER 100 was afgelopen seizoen in de Nederlandse theaters te zien en wordt maandag 20 en dinsdag 21 november feestelijk afgesloten in Koninklijk Theater Carré Amsterdam. Dit is tevens de allerlaatste mogelijkheid Adèle Bloemendaal live op het toneel te bewonderen, aangezien zij heeft besloten na deze 2 optredens nooit meer in het theater of op tv te verschijnen.

In de basis van PURPER 100 staan: Erik Brey, Frans Mulder, Jos Brink en Rop Verheijen, tijdens de laatste voorstellingen in Carré worden zij bijgestaan door theaterdiva’s Adèle Bloemendaal, Karin Bloemen, Anneke Grönloh en Angela Groothuizen.

Zoals in een voetbalploeg de spelers wisselen, wisselden de afgelopen 25 jaar bij PURPER de artiesten. Zelfs bij PURPER 100 is dit het geval. Tony Neef stond aan het begin van de tournee nog in de basis maar werd later in de tournee gewisseld door multi-talent Rop Verheijen. Wat echter altijd voorop heeft gestaan is de hoge kwaliteit van, zoals ze dat zelf noemen, het zinnige entertainment waar de groep al decennia lang het patent op lijkt te hebben. De naam PURPER staat voor veel Nederlandse theaterbezoekers garant voor een heerlijke avond uit. De groep is wel eens omschreven als het theater van de lach voor academici en als een roomsoes met tabasco.

Franz en Belladonna gaan vanavond naar Carré. We verwachten er veel van. Morgen breng ik verslag uit.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen