Bowie of Neelie?

El en ik doen vandaag gezellig een middagje Amsterdam. We parkeren de auto in de garage onder het Museumplein en wandelen langs de musea naar de stad. We lopen over de Spiegelgracht, leuk tussen al die antiek- en kunstwinkeltjes. Opeens zegt El "kijk eens, daar". Ze wijst op een portretschilderij dat aan een binnenwand in één van die kunstwinkels hangt, goed zichtbaar vanaf de straat. Ik kijk, kijk nog eens en meen Neelie Smit-Kroes te herkennen. Neelie? zeg ik. Enigszins aarzelend gaan we naar binnen. Het blijkt een zaak te zijn waar heel veel geschilderde portretten hangen: Marilyn Monroe, Marlon Brando, Kruijffje, John Travolta en Samuel L. Jackson tesamen in de beroemde Pulp Fiction-scene, en dus ook dat grote portret waarvan ik in eerste instantie meende dat het Neelie was. Ik kijk nog eens goed en opeens zie ik het: het is David Bowie! Gigantisch formaat, in een prachtige lichtblauwe lijst, geschilderd door Peter Donkersloot. Ik ben meteen verliefd, maar schrik enorm van het prijskaartje. In een nauwelijks zichtbaar klein hoekje staat het: € 5,950. Alsof het niets is. De vriendelijke mevrouw van de galerie vertelt nog dat gespreide betaling mogelijk is. Ja, ja, hoe je het ook bekijkt, het blijft zesduizend euri. Dan gooit ze er nog een schepje bovenop. Ze neemt ons mee naar buiten en wijst naar een appartement aan de overzijde van de gracht. "Ze zeggen dat Bowie daar een pied-á-terre heeft en dat hij daar", ze wijst naar een café aan de linkerkant, "dat hij daar, als hij hier is, zijn borreltje drinkt". Dat zal wel. Het portret zou prachtig hangen bij ons in de kamer, maar zoveel geld.... We zeggen vriendelijk goedemiddag en gaan de zaak weer uit.

Toch onthouden: de Peter Donkersloot Galerie aan de Spiegelgracht.