Posts

Posts uit juli, 2006 tonen

remote controls

Afbeelding
Het zijn er dus zeven! We hebben maar liefst zeven verschillende afstandsbedieningen in de kamer om vanaf de bank alle apparatuur te kunnen besturen: multi-media-decoder voor digitale tv-signaal dvd-recorder tuner/versterker tv cd/dvd-speler nog een voor de tv, eentje die het nog maar een beetje doet vcr Wat een gedoe. En omdat het er zoveel zijn, loop ik altijd te zoeken. Kan niemand daar eens iets slims op verzinnen?

Now playing

Afbeelding
Pink Floyd - Atom Heart Mother Het is zondagavond, eigenlijk moet ik naar bed (want morgen vroeg weer op), maar toch blijf ik luisteren naar deze betoverende muziek. Men neme een drummer en een bassist en men voege toe een hammond-orgel. Daarboven strooie men uit een scheurende gitaar. En men make het af met een orkest plus zangkoor dat men onverstaanbare klanken laat uitstoten. Eet smakelijk!

It's Only Rock 'n Roll

Afbeelding
De Rolling Stones spelen maandag 31 juli in Amsterdam. The A Bigger Bang-tour. Veel publiciteit. Wat me opvalt is dat het in de publiciteit vooral over de leeftijd van de mannen gaat. Er zijn zelfs websites waar ze als rockmummies worden afgeschilderd. Ik vind dat niet helemaal terecht. Dit zijn artiesten en ik vind dat je artiesten moet beoordelen op wat ze doen en niet op wat ze zijn . En de Stones doen het nog altijd prima. Een kwestie van Operational Excellence: je weet als bezoeker precies wat je kunt verwachten. Een energieke presentatie, overbekende liedjes. De mannen bieden constante kwaliteit. En dat al meer dan veertig jaar. Fury Noir heeft veel respect voor deze mannen. update dinsdag 1 augustus: setlist Jumping Jack Flash / It's Only Rock'n Roll / Oh No Not You Again / Bitch / Sway / As Tears Go By / Streets Of Love / Tumbling Dice / Night Time Is The Right Time - introductions - Slipping Away (Keith) / Before They Make Me Run (Keith) / Miss You (to B-stage) / Roug

Beiroet 2006

Het is vijftien jaar lang relatief rustig gebleven in Libanon, met name in Beiroet. Syrië hield het land in een ijzeren greep, zowel politiek als militair hielden ze alle touwtjes in handen. En Israel vond dat prima: beide landen hadden er alle belang bij dat het rustig bleef in Libanon. En eigenlijk vond de Libanese bevolking dat ook wel prettig. Al was het wel een beetje jammer dat ze het niet zelf voor het zeggen hadden. Alleen de in Libanon wonende Palestijnen waren het er niet mee eens: meer en meer voelden ze zich alleen staan in hun strijd tegen Israel, hun strijd voor wat zij noemen de bevrijding van Palestina. Een voedingsbodem voor extremisme. Hezbollah en Amal zijn de organisaties die hen de sociale en militaire structuren bieden. De gematigde Amal verloor meer en meer terrein aan de extreme Hezbollah. En toen ging het fout: de internationale druk op Syrië om zich terug te trekken uit Libanon nam toe. Lang hielden ze voet bij stuk, maar uiteindelijk werd de druk te groot en

Beiroet 1991

We schrijven november 1991. De burgeroorlog in Libanon is net voorbij. Generaal Michel Aoun, de leider van de Christelijke milities die gewapenderhand de macht hadden gegrepen, is naar Frankrijk gevlucht. Syrië heeft de strijd gewonnen: Syrië installeert een burgerregering in Beiroet en het Libanese leger komt onder Syrisch bevel. De Palestijnen worden ontwapend en moeten terug naar hun kampen. Hezbollah en Amal, de andere strijdende partijen, blijven elkaar bestrijden in Zuid-Libanon. En Israel houdt zich afzijdig. Hezbollah houdt nog ergens in de stad een aantal westerse gijzelaars vast (waar onder Terry Waite). En ik ga voor een project bij mijn werk op dienstreis naar Beiroet. Wat ik daar zie zal ik nooit meer vergeten. We landen op de luchthaven. De terminal is slechts gedeeltelijk in gebruik – de helft ligt in puin. De wanden van het gebouw zijn opgesierd, niet met reclames maar met grote posters met daarop het portret van de man die ik herken als de Syrische president Assad. Vad

het geperforeerde laken

Isis Ontsluiert...: Peer is verliefd

De ontsnapping van Óscar Pereiro Sio

Afbeelding
vervolg op: vakantie 2006 - dag 2 Floyd Landis is betrapt op doping. Wanneer ook de contra-expertise positief test, dan zal hij geschrapt worden uit de uitslag van de Tour. Waarschijnlijk zal dan Óscar Pereiro Sio tot Tourwinnaar worden uitgeroepen, de Spanjaard die achter Landis als tweede in Parijs eindigde. Óscar sloeg zijn slag in die bloedhete, lange dertiende etappe van Beziers naar Montélimar, inderdaad die etappe waarbij ik langs de kant van de weg stond. In die etappe pakte Óscar een voorsprong van negenentwintig minuten en zevenenvijftig seconden op het peloton. Toen ik daar langs de weg stond, in afwachting van wat er komen ging, ontving ik het volgende sms-je : "De kopgroep: Quinzato, Chavanel, Pereiro Sio, Voigt, Grivko. Alle vijf totaal ongevaarlijk voor welke trui dan ook " . Dat liep dus een beetje anders. Ik ben getuige geweest van een historische tour-etappe op die bloedhete zaterdagmiddag! Trouwens onbegrijpelijk dat ze deze Óscar PS een half uur voorspron

Honkbal in Haarlem

Afbeelding
Taiwan - Nederland 1-4 Lang geleden al afgesproken met Fritz: vandaag gaan we naar de honkbalwedstrijd Taiwan - Nederland, een wedstrijd in het kader van de jaarlijkse Haarlemse Honkbal Week. Fritz is liefhebber / kenner van het spelletje. Franz weet er niet veel meer van dan de meest elementaire spelregels. Hij is nog nooit eeerder bij een honkbalwedstrijd geweest - vandaag is de première. De wedstrijd begint om 14:00 uur, en al om half twaalf belt Fritz dat hij bij het Pim Mulier-stadion is gearriveerd. Als Elly en Franz om iets over twaalven daar ook zijn staat Fritz met de kaartjes klaar bij het hek. Hoewel het nog lang duurt voordat de wedstrijd begint is het al aardig druk. We hebben mooie plaatsen, vlak bij het veld, langs de route naar het eerste honk. Het is gezellig druk, hele families met koelboxen en al maken er een dagje uit van. Het weer werkt ook mee: prachtig zomerweer, af en toe een verfrissend briesje vanuit zee, maar verder vooral warm. De wedstrijd is leuk, veel leu

Gezinsuitbreiding

Afbeelding
Gezinsuitbreiding (vervolg) sms 19 juli 9:42 " Gefeliciteerd! Zojuist is Lulu moeder geworden van vier kittens. Helaas lijkt er eentje niet levensvatbaar. Voor de rest doet Lulu het geweldig. " sms 19 juli 10:44 " Mirakels! Er is nog een vijfde geboren!! Dat andere katje is echter doodgegaan. Ze zijn allemaal egaal creme van kleur en lijken kerngezond. "

vakantie 2006 - dag 9

Zaterdag 22 juli De wekker gaat om zeven uur af. We ruimen de laatste spullen in en El maakt de boel schoon. Om acht uur staan we klaar, maar inspecteur Clouseau is er natuurlijk nog niet. Om tien voor half negen komt-ie zijn bordjes, glazen en lepeltjes natellen en als alles blijkt te kloppen mogen we vertrekken. We gaan nog even gedag zeggen bij de anderen. Die liggen nog in bed, maar zijn al wel wakker. Dag-dag, goede reis en tot ziens en zo. Om kwart voor negen gaan we op weg. De reis verloopt voorspoedig; de drukte is de andere kant op. Op de andere rijbaan staan kilometerslange files, van Montélimar tot Lyon, bijna 100 kilometer lang. Maar wij kunnen lekker doorrijden. We lunchen in de buurt van Beaune, midden in de Bourgogne-streek. El koopt mosterdjes. Ook daarna kunnen we lekker opschieten. Om vijf uur in Luxemburg stoppen we voor steak-frites. Smaakt prima. Wanneer we om half zes wegrijden schat ik in dat we tussen tien en elf thuis zullen zijn. Vlak voor Bastogne staan we dr

vakantie 2006 - dag 8

vrijdag 21 juli Rustige dag. Met z'n tweetjes boodschappen doen in de Intermarché in Vallon Pont d'Arc. Sigaretten en shag gekocht. 's Middags is het te heet om ook maar iets te doen. Alleen het zwembad biedt verkoeling. Aad blijkt ongesteld geworden van de kanotocht en ligt de hele dag op zijn bed. El kookt heerlijke kip-kerrie voor het hele spul. 's Avonds spullen in de koffers en tassen, auto ingeruimd. We spreken met de camping-receptie af dat we de volgende morgen om acht uur willen vertrekken. Het koelt gelukkig wat af, flesje wijn erbij. Laat naar bed. vervolg

vakantie 2006 - dag 7

Afbeelding
donderdag 20 juli Kanotocht over de Ardèche! We maken een tocht van 24 kilometer door de indrukwekkende Gorges d'Ardèche, een canyon-achtige omgeving, waarin de rivier met veel stroomversnellingen tussen steile rotswanden slingert. Met z'n achten plus hond (oma blijft op de hut passen) melden we ons om negen uur bij het busje dat ons naar het vertrekpunt brengt. Zwemvesten al aan. We gaan twee-aan-twee in een kano. Ik vaar eerst met Desley, El met Anita, Astrid met Shannah en Arnold met Aad en Kobus. Arnold en Aad zijn de eersten die aan den lijve ondervinden dat dit tochtje iets anders is dan spelevaren: reeds in de eerste kilometers van de tocht gaan ze twee keer ondersteboven met hun boot. Dat lot blijft uiteindelijk niemand van ons gezelschap bespaard: allemaal gaan we wel een of meerdere keren om. De op het eerste gezicht zo lieflijk ogende rivier blijkt veel verraderlijke punten te bevatten. Het kost mij, maar ook Desley en Anita een zonnebril. Shannah verliest haar schoe

vakantie 2006 - dag 6

Afbeelding
woensdag 19 juli Een dagtochtje met z'n negenen plus hond. Op de aanwijzingen van Aad's tom-tom zoeken we de Pont du Gard. Dat lukt niet echt. Wanneer we volgens het onvolprezen systeem onze bestemming hebben bereikt staan we in de middle of nowhere. Anita vraagt de weg bij een tankstation: we moeten iets van twintig kilometer verderop zijn. Op de traditionele wijze (de wegwijsborden volgend) rijden we er direct naar toe. Die Pont du Gard is wel interessant; een in de Romeinse tijd aangelegde brug annex aquaduct over de vallei van de rivier de Gardon. Staat er nog mooi bij. Vroeger kon je er op, maar sinds 2000 mag dat niet meer. We drinken limonade op een terrasje langs het water met uitzicht op de brug. Aad's tom-tom leidt ons daarna naar het centrum van Nîmes. We parkeren onder een groot plein vlak bij de Arena. Burger bij een Q-restaurant, waar het hele bedieningssysteem bezwijkt onder de komst van een grote groep Belgische scouts. We lopen naar de Arena, die we jammerg

vakantie 2006 - dag 5

Afbeelding
dinsdag 18 juli Overdag ritje gemaakt. Desley mee. We rijden naar Aubenas. Wanneer we daar aankomen is het half twee - alle winkels dicht. We drinken ergens koffie en slenteren wat door de stad. Etalages kijken. Allemaal smalle straatjes, veel café's en restaurantjes, terrasjes. El en Desley in de straten van Aubenas Daarna rijden we weer verder. Door het departement Haute-Loire. Komen langs Jaujac. We maken een lange rit over smalle slingerende wegen door schijnbaar uitgestorven land. In Langogne stoppen we voor een glaasje limonade. Opvallend, hier is het niet zo warm. 's Avonds naar de markt in Vallon Pont d'Arc, de Marche Nocturne. Met z'n negenen. Wat een vertoning: het hele dorp is vanaf zeven uur veranderd in een enorme markt. Het is belachelijk druk, je kunt je nauwelijks bewegen tussen al die mensen in die smalle straatjes. We eten wat bij een restaurant (slechte bediening, slecht eten). Arnold en Aad houden de eer van Shell hoog Na het diner lopen we verder do

vakantie 2006 - dag 4

Afbeelding
maandag 17 juli Laat wakker, half tien of zo. Brood halen in het camping-winkeltje. Ontbijt op de veranda. Lekkere koffie erbij. Oma lost haar cryptogrammen op (met af en toe wat hulp). Ik bel met KLM Cargo, om de besluitvorming over het Salesflow-per-Leg-project te bespreken. Ik denk dat ik vandaag maar eens lekker weinig ga doen. Ik heb nog niet veel gelezen, en ik had nog wel zoveel boeken meegenomen. Ik lees wat in De Kapellekensbaan. Het is al weer aardig heet, het zwembad biedt verkoeling. vervolg

vakantie 2006 - dag 3

Afbeelding
zondag 16 juli In het kleine winkeltje op de camping haal ik brood, wijn en jam. Ontbijt buiten op de veranda voor de caravan. Het wordt al vroeg warm. Douchen, afkoelen in het zwembad. Dusty Springield zingt "In Memphis". Dit zijn de betere zondagmorgens. Koffie (van thuis meegenomen). El en Astrid gaan naar de Intermarché voor boodschappen en komen uren later terug, het was er belachelijk druk geweest. We maken een wandeling naar de rivier achter de camping. De camping is smal, hooguit vijftig meter breed, en lang. De voorkant van de camping is langs de weg naar de Gorges, de achterkant is de steile oever van de Ardèche. Er staat aardig wat water, na al die regen van de laatste dagen. Er wordt volop gekanood. 's Middags een tochtje met de auto. Eerst naar de Pont d'Arc, dan door naar de Gorges d'Ardèche. Op een hooggelegen uitzichtpunt parkeren we de auto, trotseren we de hitte en genieten we van het enorme weidse uitzicht over de meanderende rivier diep beneden

vakantie 2006 - dag 2

Afbeelding
zaterdag 15 juli De volgende morgen word ik iets voor de wekker wakker. Sjekkie, wassen, aankleden, tas inpakken - we zitten om half acht aan het ontbijt. Koffie, toast, ei, cake-met-vruchtjes, nog meer koffie, jus d'orange. Om acht uur gaan we en route. Bij Valence-Sud rijden we de péage weer op. Wat is het druk! Vrachtauto's, vakantieverkeer, nerveus rijgedrag. Dit schiet absoluut niet op. Ik ben blij dat we gisteren al zijn gaan rijden. Bij het eerste-de-beste tankstation stoppen we om te tanken. Ook hier is het druk - we moeten een aardig tijdje wachten totdat we aan de beurt zijn. Ook hier doet de dkv-pas het niet (waarom niet eigenlijk?). El wil eigenlijk nog wel koffie, maar het is er zo druk dat we besluiten om door te rijden. Het blijft stapsvoets rijden. Bij Montélimar-Nord gaan we van de snelweg af. We hebben een gestileerde kaart van de route naar de camping en we besluiten om op basis daarvan de weg te vinden. Dat blijkt een goede keus. Bij het binnenrijden van Mon

vakantie 2006 - dag 1

Afbeelding
vrijdag 14 juli We vertrekken om 6:00 uur sharp. Het is nog vroeg, maar je merkt aan alles dat het een mooie, warme dag wordt. Ondanks dat het nog zo vroeg is, is er toch al veel verkeer op de weg. We kunnen wel lekker doorrijden. In de krant, op tv, van anderen die al vakantie terug zijn, hebben we begrepen dat we de wegen tussen Brussel, Luik en Luxemburg beter kunnen vermijden, vanwege grootscheepse wegwerkzaamheden rond Bastogne. We kiezen de route via Antwerpen en Brussel (files vlak voor Antwerpen (ongeval) en bij Brussel (ochtendspits)) en dan naar het zuiden, Charleroi, Mons, Valenciennes, Reims. Onze eerste stop is bij Nivelles, tussen Waterloo en Charleroi, voor een kop koffie. We komen terecht bij een restaurant boven de snelweg. Wat een slechte, ongezellige, koude, lawaaierige tent! De cappuccino kost er € 2,60 en blijkt niet te drinken. Het heeft meer van verwarmd afwaswater waarin al veel koffiekopjes zijn schoongespoeld. Brr. Voordat we weggaan nog even langs het toilet,

time-out

Afbeelding
Franz, Fury Noir en Ir. Marcus Koperslager zijn er even tussenuit Samen met El op vakantie! In Frankrijk. Op zondag 23 juli zijn we weer terug. Tot dan. Vakantie-adres: Camping Le Provencal Route des Gorges 07150 Vallon Pont d'Arc De Ardèche dus. Boeken mee: Publieke Werken, Thomas Rosenboom De Kapellekensbaan, Louis Paul Boon Het Mysterie Marco, Johan Faber Vals Spel!, Andrew Jennings

rivieren

Afbeelding
Gisteren schreef ik een beschouwing over de intrensieke schoonheid van het begrip "grens". Het is niet helemaal toevallig dat ik in het voorbeeld daarbij refereerde aan de Rijn en de Donau. Rivieren hebben namelijk zelf ook iets magisch. "Denkend aan Holland - zie ik brede rivieren - traag door oneindig - laagland gaan" (Marsman). Dat zie ik ook. Graag. Andersom werkt bij mij ook: zie ik een brede rivier, dan denk ik aan deze dichtregel. Ik realiseerde me onlangs dat dat echter niet bij alle rivieren zo werkt. In mijn hoofd maak ik onderscheid tussen échte rivieren in Nederland en de andere rivieren. De "echte" rivieren zijn Rijn, Lek, Waal, Merwede, Maas, Schelde en IJssel. Zeven stuks. Rivieren uit één stuk, rivieren die staan als een huis, rivieren waar je bij wijze van spreken voor omrijdt. De rest is van de categorie, okee ze zijn er wel, doen lekker hun best maar tellen niet echt mee. Die veroorzaken niet het Marsman-effect, om het zo maar te zeggen

Katwijk uit, altijd lastig....

Afbeelding
Katwijk - Feyenoord 1-0 Het is 14:29 en ik ben lekker aan het werk wanneer ik een sms'je ontvang van een gezellige collega. Hé, leuk, denk ik. Totdat ik de tekst lees. "Katwijk uit.... altijd lastig!" staat er. Verder niks. Wat zou er in Katwijk te gebeuren staan, denk ik nog? Komt Pink Floyd of Rammstein of Iron Maiden misschien een concert geven in dat mooie sportpark in het duin? Of is er geloot voor de KNVB-beker? Ik heb geen flauw idee waar dit bericht op slaat en ik heb toch mijn mobieltje in de hand, dus ik bel de gezellige collega direct maar op. Schaterlachend neemt hij de telefoon op. Hij vertelt me, met overduidelijk heel veel plezier, dat Feyenoord gisteren een oefenwedstrijd heeft gespeeld in en tegen de amateurs van Katwijk, een wedstrijd die Katwijk met 1-0 won. De mannen met wie ik het kantoor deel gaan zich er ook mee bemoeien. Ik hoor gegniffel achter me. Hoe genant. Franz is fan van Feyenoord, de mooiste club van heel Rotterdam-Zuid. Als Feyenoord-fan h

Fantastic Voyage

Afbeelding
Ik voel een vreemde, bijna mythische band met grenzen. Grenzen hebben iets magisch, iets ongrijpbaars. En dan bedoel ik niet die harde grenzen, zoals een lijn die een vlak doorkruist of een jaartal dat twee eeuwen scheidt. Nee, ik bedoel van die zachte grenzen, die ontastbare grenzen, die je niet kunt zien, maar waarvan je weet dat ze er zijn, dat ze er moeten zijn. Een van de meest fascinerende grenzen die ik ken betreft de zogenaamde Noord-Europese waterscheiding. De Noord-Europese wat, hoor ik u denken? De Noord-Europese waterscheiding, de grens tussen het gebied dat “afwatert” naar de Noordzee en het gebied dat afwatert naar de Middellandse Zee. Je begrijpt het al, we hebben het over stroomgebieden van rivieren. De rivieren die daarbij een belangrijke rol spelen zijn de Rijn, de Elbe, de Rhône en natuurlijk de Donau. Wanneer je de atlas erop na zou slaan, dan zie je dat deze rivieren en hun zijrivieren op bepaalde punten heel erg dicht bij elkaar in de buurt komen. Kijk bijvoorbeel

Shine On You Crazy Diamond

Afbeelding
In Memoriam Syd Barrett Syd Barrett is dood. Vandaag werd in Engeland bekend gemaakt dat hij is overleden. Syd was in de jaren zestig de mede-oprichter van Pink Floyd. Hij schreef de psychedelische songs, speelde gitaar en nam de leadzang voor zijn rekening. In 1968 werd hij door zijn maatjes uit de groep geknikkerd; zijn excentrieke gedrag was zodanig dat er niet met hem viel samen te werken. Barrett leed aan schizofrenie. In 1976 maakte Pink Floyd het album "Wish You Were Here", ter ere van Syd. Syd Barrett is zestig jaar geworden.

Beth

Afbeelding
Fury Noir's vriendje Chunks Pitchfork is gisteravond naar een optreden van de Amerikaanse zangeres Beth Hart geweest in het Amsterdamse Paradiso. Een verslag: "...GEWELDIG. Wat een strot heeft dat mens, super enthousiast publiek, stevige band en echt een geweldige rockzangeres. Ging de zaal in om vervolgens op de bar te gaan zingen achterin. Haalde mensen uit het publiek om mee te zingen. Echt super concert van een echte ROCK LADY." Beth Hart dus. Een naam om te onthouden.

Remco bedankt

Vanmiddag was Franz bij zijn tandarts. In Alphen aan den Rijn, want zie maar eens aan een nieuwe tandarts in Haarlem te komen. Remco, zo heet de snoodaard, heette Franz van harte welkom. "Hoe is het er mee, alles okee", vroeg hij belangstellend. Ja, ja. Eerst voor de zoveelste keer wing-bites laten maken. Wat een gemeen ding moet je in je mond houden als ze die foto's maken! Remco was tevreden met wat-ie zag op de foto's. "Kun je me die foto's ook e-mailen?", vroeg ik. Remco keek me verbaasd aan, die vraag had-ie nog niet eerder gehad. "Dat moet wel kunnen, dacht ik zo. Geef me je e-mailadres maar en dan vraag ik het onze automatiseringsman wel". Ben benieuwd. Toen begon het echte werk. Eenmaal in de stoel ben je aan de goden overgeleverd, of in dit geval in the mercy of Remco's hands . Ik was een paar weken geleden een vulling verloren en die moest hoognodig worden vervangen. Het werd een kwelling, zoals ik nog niet eerder heb meegemaakt i

Forever Changes

lijstjes Love - Forever Changes Het was al weer even geleden, maar daar is-tie dan eindelijk: FritZ heeft de cd van Love aan de luisterproef in de cd-wisselaar onderworpen. Lees hier zijn review.

Nuovi Eroi

Fury Noir's cd van de dag: Eros Ramazzotti's Nuovi Eroi ("nieuwe helden").

"Heroes"

Afbeelding
Italië - Frankrijk 1-1, Italië w.n.s. (5-3) Campioni del mondo! Italië is de wereldkampioen 2006. Finale was geen goede wedstrijd, wel erg spannend. Frankrijk gaf meer dan uitstekend partij. Maar uiteindelijk wonnen de besten: de Squadra Azzurra draagt voortaan vier sterren op de borst. Gerechtigheid zegeviert. Want die penalty voor Frankrijk in de zesde minuut, die was volkomen ten onrechte. En die waanzinnige kopstoot van Zidane, dat kan natuurlijk helemaal niet. Onbegrijpelijk dat zo'n groot speler zich kennelijk zo laat provoceren. Italië rekent af met penalty-trauma Vijf prachtige penalties. Ze zaten er niet een beetje in, nee, allemaal strak en hard! Een strafschoppenserie is géén loterij. Cannavaro De beste man van het veld, de beste van het toernooi: Fabio Cannavaro! Uitblinker in elke wedstrijd. Sterk, slim. snel, altijd op de goede plaats. IJzeren longen. De baas in de verdediging, rots in de branding, de leider op het veld. En zonder grove overtredingen te maken. Feest i

Spaarnwoude

Afbeelding
Vanmiddag lekker eropuit geweest, El, Franz en Liz. Het was niet meer zo belachelijk heet als de afgelopen dagen, dus het leuk ons wel leuk om naar buiten te gaan. Lekker tochtje met de auto, door het uitgestrekte polderland bij Haarlemmerliede en Spaarndam. Onderweg verdwaald en bijna in Amsterdam terecht gekomen. Maar na wat gezoek en gedraai op heel smalle weggetjes uiteindelijk bij het recreatiegebied Spaarnwoude gearriveerd. We zochten de Informatieboerderij. Dat klinkt heel saai, maar dat is het helemaal niet. Een grote speeltuin, met van alles voor kinderen van verschillende leeftijden, een kinderboerderij, en een groot terras waar je lekker wat kunt eten en drinken. Onder de platanen, heet het. Franz ging voor de Omelet Onder de Platanen. Goede keus! El koos de Pannenkoek Onder de Platanen. Je begrijpt het, de specialiteiten van het huis. El verkeek zich wat op de omvang van de enorme pannenkoek. Cappuccini erbij, glaasje appelsap, ijsje voor Liz. Tussendoor een sms-gesprek met

Scolari verliest weer

Afbeelding
Duitsland - Portugal 3-1 Lekker puh.

Uit het rijke Roomse leven

RK-HRM in de jaren zestig Je staat er niet vaak bij stil, maar ook binnen een club als de RK-kerk doen ze aan personeelsbeleid. Binnen die organisatie doen ze dat op het niveau van bisdom: ergens in het bestuurlijke apparaat rond een bisschop doen ze de benoemingen van de pastoors en kapelaans en zo. Daarbij werd het principe "de juiste man op de juiste plaats" nog wel eens op een bijzondere manier toegepast. In de jaren zestig had het bisdom Haarlem een pastoor Spiering en een kapelaan Wijting op de payroll staan. Een hoogstaand staaltje van personeelsbeleid leidde ertoe dat beiden bij elkaar benoemd werden in één parochie. Leuk toch? Nog leuker om daarvoor IJmuiden te kiezen, bij de haven en de visafslag. Wie zei er dat die roomsen niet van een geintje houden?

Two Sevens Clash

Afbeelding
Culture Gisteren was het 7 juli, de zevende van de zevende. En 7 juli betekent voor mij: reggae. Normaal gesproken ben ik geen buitengewoon reggae-fan, maar één dag per jaar maak ik dus een uitzondering. Op die dag pak ik de cd "Two Sevens Clash" van het Jamaicaanse trio Culture uit de kast en die gaat dan een dag lang in de speler. Vrolijke muziek met een spirituele boodschap. Two Sevens Clash dateert uit 1976. Veel rasta's in Jamaica zagen uit naar de datum 7 juli 1977, 7-7-'77. Het getal zeven is immers een geluksgetal en op die datum zou wel eens iets heel bijzonders kunnen gebeuren: er waren nogal wat rastafari 's die verwachtten dat op die dag de beloften van hun grote profeet Marcus Garvey werkelijkheid zouden worden. En in die blijde verwachting zongen de drie leden van Culture hun blijde boodschap. Two Sevens Clash is een bijzonder reggae-album. Wanneer je bij reggae direct aan Bob Marley denkt, neem dan eens de moeite om naar Culture te luisteren. Dries

de Deken van Gulpen

Afbeelding
Frauderen met de armenkas, een jarenlange lat-relatie met een vrouw, bedreiging, verspreiding van geslachtsziekten (!), een politioneel onderzoek, kortom er is een probleem binnen het bisdom van Roermond . Met de deken. De man woon in Gulpen (of all places ) . Gaat het nu om een deken of een dekbed?

een middag met Malm

Afbeelding
Het is gelukt: Malm zit in elkaar. Van de week ben ik met El op een avond naar IKEA geweest om daar een nieuw kastje aan te schaffen. Na wat zoeken, wikken en wegen viel de keus op Malm, een laag kastje met vier grote laden, waar een mens belachelijk veel spulletjes in kan opbergen. Na de verhuizing vorig jaar stonden er nog steeds een paar dozen met allerlei dingetjes en dangetjes in de logeer- annex werk- annex computerkamer. Eigenlijk een zootje. Malm kwam in één pak en woog achtentwintig kilogram - een hele sjouw. Hij stond sinds woensdagavond als pak in de gang. Vanmiddag om één uur heb ik hem uitgepakt en begon ik aan de constructie. Reeds bij het uitpakken begrijp ik dat dit een hele klus wordt. Het begeleidende boekje telt een indukwekkende achttien bladzijden. Het bekende IKEA-sleuteltje ontbreekt: ik heb een hamer, twee schroevendraaiers en een potlood (!) nodig. Er zit een zakje bij met naar schatting dertig spijkers, achtenzestig schroeven, tachtig drevels en nog heel veel

afscheid

Onlangs heb ik afscheid genomen van een groepje mensen met wie ik een paar jaar lang een zogenaamde “intervisie”-groep heb gevormd. We kennen elkaar van een gezamenlijke training vanaf het najaar van 2001. Leuke enthousiaste mensen, van diverse pluimage. Consultants, controllers, informatie-analisten, een trainer. Indertijd, na afloop van de training spraken we af dat we nog van tijd tot tijd bij elkaar zouden komen om ervaringen uit te wisselen. En dat hebben we dus gedaan. Gedurende vijf jaar zagen we elkaar zo’n twee keer per jaar. Meestal ergens centraal in Nederland, want we wonen en werken nogal ver uiteen. Zo’n afspraak hadden we dus ook gisteren, 7 juli, in Utrecht. Totdat de afzeggingen kwamen. En de e-mail-melding van een van de deelnemers dat ze er helemaal mee ophield. Dat was de aanleiding tot een soort waterval van reacties, vele e-mails die erop neerkwamen dat we binnen enkele uren de groep ontbonden. Corry omschreef het mooi: “mensen reizen nu eenmaal maar een bepaalde

assertief

This is the transcript of an actual radio conversation of a US naval ship with Canadian authorities off the coast of Newfoundland in October, 1995. Radio conversation released by the Chief of Naval Operations 10-10-95. Americans: Please divert your course 15 degrees to the North to avoid a collision. Canadians: Recommend you divert YOUR course 15 degrees to the South to avoid a collision. Americans: This is the Captain of a US Navy ship. I say again, divert YOUR course. Canadians: No. I say again, you divert YOUR course. Americans: THIS IS THE AIRCRAFT CARRIER USS LINCOLN, THE SECOND LARGEST SHIP IN THE UNITED STATES' ATLANTIC FLEET. WE ARE ACCOMPANIED BY THREE DESTROYERS, THREE CRUISERS AND NUMEROUS SUPPORT VESSELS. I DEMAND THAT YOU CHANGE YOUR COURSE 15 DEGREES NORTH, THAT'S ONE FIVE DEGREES NORTH, OR COUNTER-MEASURES WILL BE UNDERTAKEN TO ENSURE THE SAFETY OF THIS SHIP. Canadians: This is a lighthouse. Your call.

Spanish Harlem Stroll

Afbeelding
"Gitaren lijken op vrouwen, ze zijn vaak ontstemd" Willy DeVille (1950, Stampford Connecticut) speelt vanavond in het Patronaat in Haarlem. Jammer dat ik daar nu pas achter kom. Is natuurlijk al lang uitverkocht.

kritiek op San Marco

Edgar Davids schrijft een open brief aan Van Basten , gepubliceerd op de internetsite van Voetbal International. Zeer kritisch. Het werd eens tijd. Het moet maar eens afgelopen zijn met die verafgoding van onze bondscoach.

No more fado - Frankrijk naar de finale

Afbeelding
Frankrijk - Portugal 1-0 Nadat de Fransman eerder al de Spanjaard en de Braziliaan overwon, werd vanavond ook de zo sluwe Portugees verslagen. Gelukkig maar. Die Portugezen lagen meer op de grond, dan dat ze overeind stonden (Ronaldo, Figo, Pauleta, Deco). Op Fritz' weblog ontpopt zich een heerlijke welles-nietes-discussie over de strafschop. Deze halve finale was minder spannend, bood minder goed voetbal dan die van gisteren. Maar dat kon ook niet anders. We krijgen zondag een mooie finale. Franz hoopt op Italië.

Italië in de finale

Afbeelding
Duitsland - Italië 0-2 Bravissimo Buffon, Zambrotta, Cannavaro, Materazzi, Grosso, Camoranesi, Gattuso, Pirlo, Perrotta, Totti, Toni, Gilardino, Iaquinta en Del Piero! Geweldig team, aanvallend en avontuurlijk, on-italiaans (Lippi brengt twee aanvallers voor middenvelders!), kortom een heerlijke pot voetbal. Duitsland gaf goed partij, voor hen jammer dat ze het net niet redden. Ongeacht wie de tegenstander van Italië zal zijn in de finale, Italië is nu al favoriet. Wie kan dit team kloppen? feest in Rome En het bleef nog lang onrustig in de stad.... La festa continua.

Springsteen weer naar Nederland

Afbeelding
The Seeger Sessions Bruce Springsteen keert dit najaar naar Nederland terug met de Seeger Sessions Band. The Boss staat vrijdag 1 oktober in Ahoy' in Rotterdam. De kaartverkoop begint zaterdag 8 juli. In mei waren Springsteen en zijn band te gast in de Heineken Music Hall in Amsterdam.

John Fogerty in de HMH

The Long Road Home Geweldige show gezien vanavond - uitstekende songs, prima band, heel veel gitaren, enthousiaste zanger. Twee uur pure rock 'n' roll. Publiek op leeftijd (ik was een van de jongeren op de tribune) genoot met volle teugen. Setlist: Travelin' Band / Green River / Who'll Stop The Rain / It Came Out Of The Sky / Lodi / Lookin' Out My Backdoor / Commotion / Born On The Bayou / Cotton Fields / Almost Saturday Night / Ramble Tamble / Midnight Special / Bootleg / Déjà Vu / I Heard It Through The Grapevine / Have You Ever Seen The Rain? / Rock And Roll Girls / Sweet Hitch-Hiker / Long As I Can See The Light / Keep On Chooglin' / Hey Tonight / Down On The Corner / Centerfield / Up Around The Bend / Old Man Down The Road / Bad Moon Rising / Fortunate Son / (encores) Rockin' All Over The World / Proud Mary

Risicomanagement

Met een enorme klap viel vorige week het tweede kabinet Balkenende. In de nacht van de "Slip of the Tongue". Franz, als altijd op zoek naar aanknopingspunten vanuit de actualiteit naar de consultancypraktijk gaat op zoek naar de parallellen met projectmanagement. Niet al te moeilijk deze keer. Laten we in dit geval de regeringsverklaring als de PID voor het project Balkenende-2 beschouwen, en de jaarbegrotingen als de faseplannen. Kabinet vormt het projectteam, onder leiding van de Minister-President als de projectmanager. Wat is er nu gebeurd? Het begon met een issue: in mei blijkt er iets aan de hand te zijn met het paspoort van een Tweede Kamerlid. De projectmanager maakt de inschatting dat dit issue kan worden afgehandeld op projectteam-niveau: minister Verdonk gaat naar de Tweede Kamer en wordt daar geconfronteerd met een motie. De projectmanager ziet vervolgens in dat dit issue een risico is geworden dat hij zelf op projectmanagementniveau moet beheersen. Hij grijpt per

The Long Road Home

Afbeelding
Vanavond in de Heineken Music Hall: John Fogerty. John (1945, San Francisco) in de jaren zestig oprichter en leider van het legendarische Creedence Clearwater Revival, maakt momenteel een wereldtoernee onder de titel " The Long Road Home ". En ik ga kijken en luisteren naar één van mijn jeugdhelden. Hij heeft een solide band bij zich (drie gitaren, toetsen, bas en drums). Hij speelt vooral veel van zijn Creedence-liedjes. Dat wordt serieus genieten vanavond!

het portret

vervolg op Bowie of Neelie? Ik ontving onlangs de volgende e-mail: Beste Franz, Wij hebben een prachtige giclee van David Bowie binnen gekregen, formaat 60 bij 50 cm. incl. lijst, prijs 695 euro. Er is er maar 1 dus als u interesse heeft laat het even weten a.u.b. mijn nr. is xxxxxxxx. Hartelijke groet, Jan Hoopman, Peter Donkersloot Galerie Wat is in hemelsnaam een "giclee"?

de achtbaan

Afbeelding
"Ik wil graag in het achterste karretje, want dat gaat het hardst!" Een interessante discussie naast de achtbaan. Waar zit je het beste? Niemand kiest uit vrije wil voor het voorste karretje, dat is duidelijk. Eigenlijk wil iedereen het liefst achteraan. En dat terwijl die karretjes allemaal aan elkaar vast zitten en elkaar niet kunnen inhalen. Ze gaan dus allemaal altijd met dezelfde snelheid over de achtbaan. Naar boven, naar beneden, door de looping, het maakt niet uit. Waarom wil toch iedereen in het achterste karretje?

De Val van het Kabinet

"Ik ben ervan overtuigd dat ik niet alleen sta in mijn visie op de wereld in het algemeen en in mijn kijk op de politiek in het bijzonder. Gisteren stond er in het Haarlems Dagblad een ingezonden brief waaruit blijkt dat ook andere weldenkende mensen in onze samenleving er net zo over denken. Voor de duidelijkheid en uw plezier neem ik de brief hieronder integraal over: Ze hebben het voor elkaar hoor, de linkse extremisten. De val is dichtgeklapt. De meest populaire minister van Nederland is onderuit gehaald. De enige minister die een beleid uitvoerde waar de meerderheid van Nederland achterstond. Want waar praten we over? Een paspoort dat twijfelachtig is? Nou, als we dat even landelijk bekijken dan lust ik er nog wel een. Ben van mening dat een nauwkeurige controle wel het een en ander aan het licht zal brengen. Vooral het jarenlange linkse schrikbewind waar Jan en alleman maar werd binnengehaald zou een drama aan het licht brengen. Maar daar wil niemand wat van horen. En nu? We

Graan voor Visch

Afbeelding
Gisteravond heb ik kennisgemaakt met weer een nieuwe variant van De Kolonisten van Catan: de vissers, een nieuwe uitbreiding van het zo populaire spel. Je speelt deze variant altijd in combinatie met de Zeevaarders. Het komt erop neer dat zes aan land grenzende zeetegels een nummer krijgen (4, 5, 6, 8, 9 en 10) en ook opbrengst genereren voor degene die een dorp of een stad aan deze tegel heeft. Die opbrengst bestaat uit een fiche waarop één, twee of drie vissen staan afgebeeld (moet je ongezien trekken uit een zak). Met die vissen kun je dan weer dingen doen (grondstoffen kopen, roofridder verjagen en zo). Je kunt dus bijvoorbeeld voor vier vissen één graan kopen bij de bank. In de dichte zak zit ook een "ouwe schoen", een soort Zwarte Piet, waarmee je degene die voor staat aardig dwars kunt zitten. Een leuke uitbreiding. Met een klein beetje fantasie kun je de speciale "vis"-regels ook van toepassing laten zijn voor de Steden & Ridders-variant, en dan wordt he

No more samba

Afbeelding
Frankrijk - Brazilië 1-0 Eindelijk zijn die Brazilianen weer eens niet bij de laatste vier; het werd tijd. Hautain, lui, ongeïnspireerd, hier en daar vadsig - hoogmoed komt voor de val. En fijn dat het de Fransen zijn die de halve finaleplaats voor hun neus wegkapen. Zidane, Henry, Ribéry, fijne spelers, slim, handig, met de wil om te winnen. Een verademing tussen al die teams die uitsluitend lijken te spelen om niet te verliezen. de laatste vier En toen waren er dus nog maar vier landen in de race om het wereldkampioenschap: Duitsland, Italië, Portugal en Frankrijk. Franz verwacht, nee hoopt op een finale Duitsland - Frankrijk... Even wat geschiedenis: 8 juli 1982, Sevilla, halve finale: Frankrijk - West-Duitsland 3-3, West-Duitsland wint na strafschoppen. De wedstrijd van Schumacher en Battiston , onder leiding van Charles Korver. Dat was een mooie avond. 25 juni 1986, Guadelajara, halve finale: Frankrijk - West-Duitsland 0-2. Die Duitsers speelden toen best wel goed, maar de Fransen