vakantie 2006 - dag 2
zaterdag 15 juli
De volgende morgen word ik iets voor de wekker wakker. Sjekkie, wassen, aankleden, tas inpakken - we zitten om half acht aan het ontbijt. Koffie, toast, ei, cake-met-vruchtjes, nog meer koffie, jus d'orange. Om acht uur gaan we en route.
Bij Valence-Sud rijden we de péage weer op. Wat is het druk! Vrachtauto's, vakantieverkeer, nerveus rijgedrag. Dit schiet absoluut niet op. Ik ben blij dat we gisteren al zijn gaan rijden. Bij het eerste-de-beste tankstation stoppen we om te tanken. Ook hier is het druk - we moeten een aardig tijdje wachten totdat we aan de beurt zijn. Ook hier doet de dkv-pas het niet (waarom niet eigenlijk?). El wil eigenlijk nog wel koffie, maar het is er zo druk dat we besluiten om door te rijden. Het blijft stapsvoets rijden. Bij Montélimar-Nord gaan we van de snelweg af.
We hebben een gestileerde kaart van de route naar de camping en we besluiten om op basis daarvan de weg te vinden. Dat blijkt een goede keus. Bij het binnenrijden van Montélimar (die naam doet me altijd denken aan de Savoy Truffle van de Beatles) rijden we over de weg waar diezelfde middag de dertiende etappe van de Tour de France zal finishen. Overal zijn mensen in de weer om langs de weg dranghekken te plaatsen, buiten de stad in de berm zitten al mensen op klapstoeltjes klaar. En dat al voor negen uur 's morgens! We volgen de route die de renners vanmiddag ook zullen volgen, maar dan in tegengestelde richting. En overal al supporters langs de weg. Bij Le Teil steken we de Rhône over en rijden we het departement Ardèche binnen. Het is hier heuvelachtiger, bergachtiger dan ik had gedacht. De weg leidt ons slinger-de-slang, op-en-neer langs en door dorpjes die ondanks het vroege uur al loom liggen te bakken in de zon. Het wordt weer een hete dag. De climate control in de auto is op zo'n dag als vandaag een waardevolle faciliteit. Er is veel vakantieverkeer op de weg.
Om tien uur zijn we vlak bij de camping. El ziet Arnold als eerste. Ar loopt met Kobus langs de weg. "Het is de tweede camping aan je rechterhand" zegt Arnold. We kunnen onze caravan nog niet in, die moet nog worden schoongemaakt. We laten de auto op de parkeerplaats staan en gaan gedag zeggen bij Astrid. De koffie smaakt goed. Om kwart voor twaalf is de caravan klaar en krijgen we de sleutel. De caravan blijkt gloedjenieuw. Mooi, ruim, en staat op een mooi plekje. Er is een soort van veranda bij, waar we lekker kunnen zitten. Twee slaapkamers, douche, toilet, keuken. Prima gelegenheid om een lekker rustig weekje te hebben.
Om een uur of drie lopen we naar het dorp om te kijken naar het voorbijkomende Tour de France-circus. Via sms-contact met thuis begrijp ik dat er een monsterontsnapping aan de gang is. Vijf renners hebben een voorsprong van meer dan vijfentwintig minuten op een peloton dat een soort van rustdag lijkt te hebben genomen. We staan langs een rotonde bij het binnenkomen van het dorp Vallon Pont d'Arc. Er staan honderden mensen te wachten, in de brandende zon - wat is het warm! Ik begrijp dat die renners er een wandeletappe van maken - het is meer dan veertig klein-nulletje-c en ik moet er niet aan denken om nu op een fiets bijna tweehonderdkilometer te moeten fietsen. De kopgroep komt voorbij - flits. Dan is het lang wachten op het peloton - zucht. Ze zijn voorbij voor je er erg in hebt. Het gaat zo snel dat ik niet eens de gele trui van Floyd Landis kan onderscheiden. Freire is de enige die ik herken - hij rijdt rustig aan de staart van de groep.
Snel terug naar de camping, ijsje voor allemaal. Biertje, een dip in the pool, nog een biertje. We kijken Back to the Future I op de dvd-speler van mijn notebook. Astrid komt nasi koken bij ons in de caravan. We eten allemaal bij ons. Glaasje rosé erbij. Smaakt allemaal prima. Vanaf een uur of zes onweert het en opnieuw valt de regen met bakken uit de lucht. Arnold wordt er een beetje chagrijnig van.
Om een uur of half tien gaat bij mij het licht uit. Ik val als een blok in slaap.
Reacties