Kerstnachtmisser

Veel teleurgestelde gezichten vannacht op de Grote Markt: de traditionele Haarlemse kerstsamenzang is niet meer wat het geweest is. Veel mensen gingen jaarlijks op kerstavond naar het Nieuwe Kerksplein om daar met zijn allen de traditionele kerstliedjes te zingen. Kling klokjes tingelingeling, De herdertjes lagen bij nachte. Uit volle borst natuurlijk. De toeloop was zo groot dat de organisatie vorig jaar tot de conclusie kwam dat het niet langer mogelijk was om op die plek aan de minimale voorwaarden voor veiligheid te voldoen. De kerstsamenzang was té populair geworden.

Maar gelukkig, er zijn nog meer pleinen in Haarlem en de kerstsamenzang werd in 2007 verplaatst naar de Grote Markt. Opzet bleef hetzelfde. De liedjes ook. Groot succes.

En dus togen we gisteravond weer naar de stad. We wilden weer zingen en glühwein drinken. En met ons vele anderen. Om twaalf uur was het plein vol. Maar het werd niet helemaal wat we ervan hadden verwacht. Het eerste vege teken was het boekje met de teksten van de liedjes, zeg maar de liturgie. Alle jaren hadden we het gedaan met hetzelfde witte boekje, met dezelfde liedjes, in dezelfde volgorde, met dezelfde teksten, opgeschreven met dezelfde typfouten. Tradities bouw je immers zorgvuldig op. Maar dit jaar was het boekje rood, met andere liedjes. Wat krijgen we nou? Nattigheid. Al snel zagen we dat de begeleiding dit jaar ook anders dan anders zou zijn. Geen harmonieorkest op een verhoog, maar een elektrische band op een podium en een PA-systeem. Waar is de Spaarnebazuin? Nog meer nattigheid.

Na vier liedjes uit de oude doos (Wij komen tezamen, Stille nacht heilige nacht -beide volgens de katholieke tekst, heel fout op die historische plek-, Nu sijt wellecome en Gloria in Excelsis Deo) met pianobegeleiding (!), nam de band het over. Ze speelden het ene na het andere moderne Amerikaanse kerstliedje. Leuk gebracht hoor, daar niet van, maar van een volkssamenzang was geen sprake meer. Wij taaiden al snel af naar café Koops en likten daar onze samenzangwonden. Net als vele anderen. De teleurstelling sloeg zelfs om in verontwaardiging. "Zo breng je dus een mooie traditie om zeep." En "Zodra de commercie het overneemt is het afgelopen met de sfeer". Volgend jaar gaan we gewoon weer naar het Nieuwe Kerksplein in de Vijfhoek.

Reacties

Anoniem zei…
Als je ineens een gitaar en drum ziet op plekken waar ooit het podium gevuld was, is het idd raadzaam snel de plek waar je bent, te verlaten.Dat heb ik ook in de kerk gedaan.Dat scheelt plaatsvervangende schaamte en kromme tenen.De opdracht is wel dan, een goeie fijne herkenbare nieuwe plek te vinden waar U zichzelf weer in herkent.Naar beneden vallen en weer opstaan.Ergo.Heel herkenbaar.

Populaire posts van deze blog

kersen keren

5th Dimension Television

De mate van rampzaligheid