IJs

Het is weer eens tijd voor een onthulling: ik kan niet schaatsen. Tenminste, ik denk dat ik het niet kan, want ik heb het nog nooit gedaan. Misschien dat wanneer ik het eens zou doen, dat ik dan de vonken uit het ijs schaats, dat ik dan de master zou blijken, maar ik schat de kans daarop buitengewoon klein. Laten we het er maar op houden dat ik niet kan schaatsen.

Schaatsen leer je wanneer je klein bent. Op slootjes. Ik was een klein Fränzchen in de jaren zestig in Oud-IJmuiden. En laten er in Oud-IJmuiden nou geen slootjes zijn! Geen enkele. Niks noppes nada. Oud-IJmuiden was een zeer onaantrekkelijke omgeving om te wonen, om te spelen, om kind te zijn, om te leren schaatsen. Niemand van mijn vriendjes kon schaatsen. Het lag niet aan mij, maar aan mijn omgeving.

In 1968 verhuisde ons gezin naar de Bollenstreek. Daar konden alle jongens van mijn school schaatsen. Als er ijs lag, dan schaatsten ze de hele streek in de rondte. Maar ik kon niet mee, want ik kon niet schaatsen. Ik had zelfs geen schaatsen.

En het is nooit meer goed gekomen.

Reacties

Freek zei…
Maar je kan het alsnog gaan leren!
december 30, 2008
Baba O'Riley zei…
Ach, ik ken meer mensen die niet kunnen schaatsen.......Voordeel is dat je dan ook niet dor het ijs zakt en gewoon WARM bij de verwarming zit ipv in de vrieskou rond te huppelen.
december 31, 2008
Isis zei…
Of het manco zit in onze genen...
december 31, 2008
Anoniem zei…
Papa Mark kan het wel (:
januari 12, 2009
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen