Krasse knarren

In februari vorig jaar zat tafelheer Martin Bril bij Matthijs van Nieuwkerk en beweerde tussen neus en lippen door dat hij een Dylan-man is, en dat zo iemand geen fan van Neil Young kan zijn. Ik was dat niet met hem eens. Ik ben net als Bril ook een Dylan-man en combineer dat met fan zijn van Neil. Dat ben ik al jaren, sinds pakweg 1970.

Misschien is combineren niet zo'n goed woord; het is meer afwisselen. Neil Young-periodes wissel ik af met Dylan-periodes. Momenteel is het Dylan, vorige week was het nog Neil. Beide heren zijn al aardig op leeftijd, hebben allebei hun steentjes wel bijgedragen, maar zijn allebei nog flink productief. Neil Young bracht drie weken geleden zijn drieëndertigste studio-album uit (Fork in the Road), en van Dylan lag vorige week ook zijn drieëndertigste studio-album in de winkels: Together through Life. Je zou kunnen zeggen dat Neil twee weken voor ligt op Bob. Een piepklein verschil na zoveel jaren.

Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit niet de meesterwerken zijn van de mannen, natuurlijk niet. Die meesterwerken hebben ze jaren geleden al gemaakt: Highway 61 Revisited, Blonde on Blonde, Blood on the Tracks en After the Goldrush, On the Beach en Zuma. Maar toch is het opvallend en verheugend dat ze allebei nog steeds prima albums maken. Geen materiaal om nieuwe fans mee aan te trekken, maar heerlijk voor de ouwe fans.

En er zijn meer overeenkomsten. Beiden zijn doende om zorgvuldig het materiaal dat door de jaren heen onuitgegeven op de plank is blijven liggen alsnog uit te brengen. Dylan doet dat in de onvolprezen "Bootleg series", waarin we inmiddels tot nummer 8 zijn gevorderd. En Neil Young heeft tot nu toe drie delen van de "Performance series" uitgegeven. Eén voor één, maar als alles gaat zoals het zou behoren te gaan, dan komt in juni Neil's hele bubs in één keer uit: The Archives. Tien blu-ray-schijfjes, voorintekenen kan voor de lieve prijs van $299. En dan moet je als fan ook nog een blu-ray-speler aanschaffen natuurlijk. Dat gaat dus een paar centen kosten.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

IJmond e.o.

Afbeelding
kapper Ik sta vandaag vroeg op, want om half tien heb ik een afspraak bij de kapper. Dat betekent dat ik op deze vrije dag toch gewoon de wekker moet zetten. Wanneer ik om half tien de zaak binnenloop blijkt dat ik pas vanaf tien uur wordt verwacht. Het is prachtig weer, dus ik maak nog lekker even een prettige wandeling door de stad. Om elf uur ben ik, haartjes gewassen en geknipt, weer thuis. Voor een week of zes ben ik daar weer vanaf. 112 In huis moet eerst een reddingsactie worden uitgevoerd. Broes blijkt zich te hebben verschanst achter een keukenkastje en bevindt zich, blijkens zijn klaaglijke gepiep, in een zeer benarde positie. Alles moet van de kant en met veel moeite slagen we erin hem te bevrijden. Stom beest. Spaarnwoude We besluiten om van het mooie weer te genieten en stappen in de auto. We rijden naar het recreatiepark Spaarnwoude voor een wandeling, koffie/thee en een lunch Onder de Platanen . strand Daarna sturen we naar het IJmuiderstrand. Door Velsen-Zuid, langs het
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen