Now Playing

HIStory - Michael Jackson (1995)

De ondertitel van deze dubbelcd luidt Past, Present and Future BOOK 1, maar boek twee komt er dus niet meer. Die toekomst is er eigenlijk niet meer geweest na 1995, althans muzikaal gezien; alleen maar beschuldigingen, rechtzaken, verhalen over excentriciteit, allemaal gedoe.

En nu hij dood is, ja nu is iedereen ineens vol begrip voor hoe hij geworden is wie hij was. Een vijftigjarig kind dat nooit een normaal leven heeft mogen leiden. Tragisch.

Ik heb hem gelukkig een keer zien optreden, in de Amsterdam Arena in 1996. Geen goed concert -en dat is een understatement- maar het was in elk geval wel bijzonder. En spectaculair. Alles maar dan ook alles was tot in het kleinste details gepland, geensceneerd. "I love you", meerdere malen uitgeroepen.

Mijn persoonlijke history met Michael Jackson begint op 7 december 1968. Hoewel we ons dat niet realiseerden op die dag. Het was een zaterdag. En de Billboard Hot 100 van die dag had een historische top 3:

1. Love Child - The Supremes
2. For Once in my Life - Stevie Wonder
3. I Heard it Through the Grapevine - Marvin Gaye

Drie Motownsongs bovenaan. Nog nooit eerder vertoond. De week erop zou het opnieuw feest zijn in Detroit, want toen kwam Marvin Gaye's I Heard it Through the Grapevine aan de top. Aanleiding voor de marketingmannen van Motown om een verzamelaar uit te brengen met veertien van hun in die tijd zo populaire artiesten. En die verzamelaar, dat was enkele maanden later mijn allereerste elpee: Tamla Motown is Hot Hot Hot! Veertien geweldige songs van veertien geweldige artiesten. Ik was fan; wat heb ik die elpee veel gedraaid. Nu moet ik wel toegeven dat onze platencollectie weinig alternatieven bood. Ik bedoel, de instrumentale versies van liedjes van Harry Bannink en Annie MG Schmidt, de Nederlandse uitvoering van The Sound of Music (met Johan Heesters en Mieke Bos), Kerstmis met de Karekieten, dat werk dus. Maar ik volgde vanaf dat moment alles wat er aan nieuwe plaatjes uit Detroit overvloog, ik luisterde naar de Amerikaanse radio (AFN uit Duitsland) om ze maar als eerste te kunnen horen. En een paar maanden later, zo eind 1969, was daar opeens dat liedje van weer zo'n nieuwe groep uit de Motown-stal: I Want You Back van de Jackson 5. En die gasten bleven maar hits maken: ABC, Going back to Indiana, hun succes hield een hele tijd aan en ik, twaalf, dertien jaar, vond het allemaal prachtig. En dat vind ik nu nog steeds.

Michael's grootste succesperiode was natuurlijk in de jaren tachtig. Off the Wall, Thriller, Bad en (vooruit) Dangerous waren topalbums! Mega-sellers. MJ was dé trendsetter van die tijd. Vernieuwend en superpopulair, een zeldzame combinatie en daardoor zo invloedrijk.

Bijzondere artiest, buitengewoon getalenteerd, fijne muziek gemaakt. Staat voor mij een paar trapjes hoger dan Elvis. En dus ook boven Jimi en Otis. Komt in de buurt van John Lennon. Past wat zowel carriere als overlijden betreft in dat mooie Amerikaanse rijtje, met Hank Williams en Elvis Presley. Bepalend voor de ontwikkeling van de populaire muziek, het grote succes al achter de rug, na een tragisch leven veel te vroeg overleden, na te veel pillen te hebben geconsumeerd.