The grim beauty of Toronto

Enige tijd geleden schreef ik over een liedje van de Canadese zanger Gordon Lightfoot, de Wreck of the Edmund Fitzgerald. Lightfoot is wereldberoemd in heel Canada. Bij ons kent nauwelijks iemand hem. Ja, enkele van zijn liedjes zorgen wel voor een "o, ja, die ken ik." If You Could Read My Mind, Early Morning Rain, Sundown zijn (kleine) hits geweest. Maar verder...

Lightfoot is een echte troubadour. Hij schrijft zijn liedjes allemaal zelf. Hij begeleidt zichzelf op zijn gitaar. Als een jonge Dylan.

Ik schreef ook al eens over mijn eerste singeltje, Rain and Tears. 1968. Mijn liefde voor popmuziek uitte zich in een grote drang om plaatjes te kopen. Een dure hobby voor een elfjarige, die zijn kooplust moest financieren met zijn karige zakgeld. En dat ging dus allemaal op aan singeltjes. Callow-la-Vita volgde. En daarna, het is inmiddels mei 1969, These Eyes van de Canadese groep The Guess Who. Een prachtig liedje, dat een top-10-hit was in de VS. In Nederland kwam het overigens niet verder dan de tipparade.

En omdat ik graag mijn eigen plaatjes draaide en ik er nog maar drie had, luisterde ik ook veel naar de b-kantjes. Achter op Rain & Tears stond Don't Try to Catch a River, en de b-kant van Callow-la-Vita was Lost Autumn. Geen van beide erg interessante nummers, fillers, typische b-kantjes. Maar wat er achter op These Eyes stond, dat was andere koek: een prachtig liedje getiteld Lightfoot. Mijn Engels was nog helemaal niks, dus ik had geen idee waar het over ging, maar ik vond het heel mooi - nog mooier dan die toch al geweldige a-kant.

Ik was dus fan van The Guess Who. Ook hun latere singles kwamen in mijn groeiende verzameling terecht: No Time, American Woman, en nog later Clap for the Wolfman. Dat werden wel allemaal hits in Nederland, maar ik vond toch dat geen van die liedjes ook maar kon tippen aan die geweldige eerste plaat: These Eyes / Lightfoot.

Mijn singeltjes zijn in de loop der jaren uit het zicht verdwenen. These Eyes hoor je nog wel eens op de radio, maar ik denk dat het meer dan dertig jaar geleden is dat ik Lightfoot voor het laatst heb gehoord. Ik was eigenlijk een beetje vergeten hoe het klonk, dacht ik. Totdat ik op wikipedia bij Gordon Lightfoot las dat "In 1968, Canadian rockers The Guess Who wrote a tune about Lightfoot entitled Lightfoot, which includes references to Lightfoot's songs." Dat liedje was dus mijn verloren Lightfoot!

Ik ben gaan zoeken of ik het ergens vanaf het internet kon downloaden. Een speld in een hooiberg, zo leek het. Maar uiteindelijk vond ik het: het blijkt te staan op het album Wheatfield Soul uit 1968. En na lang wachten is-tie binnen. Ik voelde iets van een nerveuze spanning toen ik met de muis op de titel van het bewuste liedje ging staan en op afspelen klikte. En wat gebeurt er? De eerste tokkelende gitaartonen halen allerlei herinneringen uit de diepste krochten van mijn geheugen. De melodie, de instrumenten, ik blijk het allemaal al die jaren ergens met me mee te hebben genomen. Sterker nog: ik kan zelfs de tekst woordelijk meezingen! En opeens begrijp ik ook waar het over gaat.

The Guess Who - Lightfoot. Een ode aan Canada's nationale troubadour. Een echte Lepus Europaeus popklassieker.

Klik hier om het te beluisteren.