Het dilemma

Ik was toe aan een nieuwe portemonnee. Mijn oude was versleten; de stiknaden van het muntjesgedeelte waren kapot, zodat die muntjes vaak over de vloer rolden wanneer ik ergens bij een toonbank stond af te rekenen. Erg irritant. Maar ik heb jaren met dat ding gedaan, geen probleem verder. Afgelopen zaterdag bij de Hema een nieuwe gekocht - niks aan de hand.

Na thuiskomst mijn oude portemonnee helemaal leeggemaakt. Om alles in de nieuwe te doen. Munten, bankbiljetten, maar ook mijn pasjes en andere kaarten. Daarbij trof ik een klantenkaart aan van Gilbert Coiffures. Dat was mijn kapper toen ik nog in Alphen aan den Rijn woonde, inmiddels al meer dan twee jaar geleden. Die klantenkaart is eigenlijk een spaarkaart: na iedere knipbeurt krijgt de klant een spaarzegel en die zegels kun je op de kaart plakken. Met zestien zegels is de kaart vol. En "1 volle kaart geeft recht op € 18.- korting op een behandeling". Staat erop. Op mijn spaarkaart zitten veertien zegeltjes. Nog twee en hij is vol.

Nu komt het erop aan: doe ik de spaarkaart in mijn nieuwe portemonnee of niet? Want waarom zou ik hem bewaren? Ik laat mijn coiffure tegenwoordig immers verzorgen bij Arjen's Conforza aan de Schouwtjeslaan. Wat doe ik met deze spaarkaart van Gilbert? Bewaren lijkt zinloos, want ik krijg die kaart nooit vol. En wegdoen vind ik ook weer niet nodig, want hij is bijna vol en dan toch een aardig bedrag waard. Dat zou onnodige verspilling zijn. Dilemma.

Vanuit het perspectief van Gilbert gezien natuurlijk prima wanneer ik deze bijna volle spaarkaart zou weggooien. Hoeft-ie de korting niet te verlenen. Mijn dilemma komt er feitelijk op neer dat ik Gilbert zijn zegelverlieswinst niet gun. Ik tref een onsympathiek trekje bij mezelf aan.

Ik besloot tot een compromis: de spaarkaart gaat niet in mijn nieuwe portemonnee. Hij krijgt een plekje in de keukenla, tussen nog veel meer kleine rommeltjes en bonnetjes en zegeltjes.