Aan de Donau (deel 3)

Wenen

Vandaag gaan we naar de grote stad: Wenen. Eichgraben ligt ongeveer 30 kilometer van Wenen, en met de auto zijn we er dus zo. Met een kwartiertje zijn we aan de rand van de stad, maar we willen natuurlijk in het centrum zijn. Tommie navigeert ons met vaste hand door de buitenwijken en zet ons af bij een grote parkeergarage aan de Franz Josef Kai, aan de noordzijde van de bijna autovrije binnenstad. Binnen vijf minuten staan we aan de voet van de Stephansdom.

Het is erg druk in de stad, buitengemeen veel toeristen. Je hoort allerlei bekende talen (Duits, Engels, Italiaans, Nederlands, Frans, Spaans) en allerlei onbekende talen om je heen. Winkels, winkels, winkels, terrassjes, winkels, terrasjes. We kopen ansichtkaarten (veel Franz Josef en Sisi), en zoeken een plekje waar we koffie kunnen drinken. Op de St. Michaelsplatz schrijven we de kaarten.

Daarna bezoeken we de Hofburg, het bestuurscentrum van het voormalige Habsburgse rijk. Niet veel mensen weten dat ze hier in de achttiende eeuw al enthousiast aan honkbal deden.

In die Hofburg is het zgn. Sisi-museum gehuisvest. Daar kunnen toeristen zich vergapen aan bijvoorbeeld de zilvercollectie van de keizerin. En haar garderobe. Dat doen we maar niet; we worden een beetje kriegel van dat mens - overal waar je kijkt zie je haar.

We wandelen op ons gemak over de Heldenplatz. Het is een bloedhete dag en we vinden wat verkoeling op een bankje in een van de vele parken aan de rand van de binnenstad, langs de ring.

Daarna sjokken we opnieuw de stad door. Weer winkeltjes, winkeltjes, terrasjes, winkeltjes. Ik vang nog een enorme blauwe vlinder (en lever hem af bij het Schmetterlinghaus). We eten een broodje en zoeken dan de auto weer op. Geen Donau gezien.