Aan de Donau (deel 5)

Wenen

Vandaag opnieuw naar de stad. We hebben inmiddels een vast dagritme ontwikkeld: opstaan rond acht uur, tussen half negen en kwart voor negen naar het ontbijt, rond half tien terug naar de kamer, spullen pakken en zo, en dan om tien uur onderweg. Zo ook vandaag. Om elf uur parkeren we de auto in de parkeergarage aan de Franz Josef Kai.

Het is opnieuw een bloedhete dag. We sjokken lekker door de stad. Buitengewoon aangenaam. Koffie op een terras.

Ik ben aangenaam verrast te zien dat ze hier een straat hebben venoemd naar onze Minister van Sociale Zaken. Nou ja straat, het is slechts een "gasse", maar toch.

We bezoeken de Spaanse Rijschool. Jammer dat ze in deze tijd van het jaar geen performances doen. En om nou een beetje tussen de stallen door te lopen, dat hoeft nou ook weer niet speciaal.

's Middags maken we een leuk toeristisch ritje door de stad in een oude bus. De gids vertelt van alles over de vele gebouwen. En telkens weer die Franz Josef, je kan gewoon niet om die kerel heen als je in Wenen bent.

De bus rijdt in feite een rondje over de Ring rond de binnenstad. En brengt ons langs de mooiste plaatsen. Een prima manier om in een uur de meeste bezienswaardigheden van Wenen te bekijken. En bovendien aangenaam voor de voeten, die even kunnen rusten van al dat wandelen.

Veel kerken, het raadhuis, operagebouwen, musea, de lokale Ferrari-dealer, het parlement, het Sacher Hotel (jawel, die van de Torte), theaters, de Hofburg, standbeelden van allerlei heldhaftige Habsburgse krijgsheren, alles komt voorbij. Niks mis mee. Maar opnieuw: geen Donau gezien.

Het weer blijft stabiel: zonnig en heet. Wanneer we om een uur of half vijf weer terug zijn bij het hotel duiken we lekker even het zwembad in.