Rustdag

Eichgraben

Vandaag is het rustdag. We blijven in de buurt van het hotel en doen niet veel. Na het ontbijt een uurtje bloggen, beetje lezen, wandeling door de buitenwijken van het dorp. El gaat zich te buiten aan een loshangende pruim. Het buitengebied van Eichgraben is meer geaccidenteerd dan ik dacht: het is allemaal op en neer. We eten een ijsje en gaan dan weer terug naar het hotel.

De rest van de dag lezen we wat af. Ik heb inmiddels Geert Mak's In Europa en Hoe God verdween uit Jorwerd uit en ben voor de tweede keer aan Tolkien's De kinderen van Húrin begonnen. Die krijg ik vandaag ook nog wel uit.

Zo'n dag in en rond het hotel geeft wel een mooie gelegenheid om het reilen en zeilen van het hotel eens goed te bekijken. Ze draaien vooral op bezoekers uit Nederland, dat hadden we al direct in de gaten. En dan vooral buspassagiers. Bijna elke dag, zo rond een uur of vijf, draait er een touringcar het terrein op. En daaruit verschijnt dan een meute Hollanders. Vandaag zijn er zelfs twee bussen. In het restaurant zijn aparte zalen voor de groepen buspassagiers; ze worden zorgvuldig apart gehouden van de andere bezoekers.

Als je gaat dineren, dan moet je wel even goed de planning van de busgroepen in de gaten houden. Het effect van zo'n groep buspassagiers op een buffet is vergelijkbaar met het effect dat een zwerm sprinkhanen heeft op een oase in de woestijn.

Het hotel heeft wel een issue met het personeel. Dat issue komt erop neer dat ze vooral te weinig personeel hebben. We hebben all inclusive, maar regelmatig is er gewoon niemand om iets bij te kunnen bestellen.

's Avonds op de hotelkamer kijk ik naar een voetbalwedstrijd op tv: Salzburg probeert zich voor de volgende ronde Champions League te kwalificeren, tegen Ventspils uit Letland. Dat lukt moeiteloos: 4-0, na de uitwedstrijd al met 3-0 te hebben gewonnen. In de volgende ronde mogen ze tegen Sjaktar Donetsk. Salzburg ziet eruit als een fijne ploeg, die kunnen nog wel een eindje komen.