Jurassic Park

Neil Young - Chrome Dreams (bootleg - 1976)

In oktober van dit jaar verrastte Neil Young zijn fans met een nieuw album. De titel: Chrome Dreams II. Opvallend, want in Neil's officiële discografie komt helemaal geen Chrome Dreams voor, dus vanwaar die toevoeging "II"? Klinkt alsof er een verhaal bijhoort, en dat is ook zo.

In de zomer van 1976 zat Neil even rustig alleen op zijn ranch. Hij had eigenlijk twee muzikale dingen onder handen:

1. de samenstelling van een driedubbelelpee met een overzicht van zijn belangrijkste werk uit de periode 1966-1976, de verzamelaar die we later als "Decade" zouden leren kennen en waarderen als de enige echte klassieke Neil Youngcompilatie.
2. liedjes schrijven en opnemen voor een nieuw album.

Neil werkte niet zo vlot in die tijd. Het zou nog meer dan een jaar duren voordat Decade in de winkels lag. En dat nieuwe album, tsja, dat is er eigenlijk nooit gekomen. De opnames werden weliswaar afgerond, de liedjes werden gemixt en in maart 1977 maakte de platenmaatschappij een proefpersing. En daar hield het verhaal op, want Neil was niet tevreden over de kwaliteit. Album gecanceld. En de titel van dat album had zullen worden, je raadt het al: Chrome Dreams.

In 1992 dook de proefpersing op in Duitsland. En het duurde niet lang of er kwamen bootleg-cd's in omloop. De kwaliteit van deze bootlegs is voortreffelijk! Geen roezemoezende live-bootleg, nee, gewoon authentiek studiomateriaal. gemaakt in een professionele opnamestudio, eigenlijk gewoon gereed om uitgebracht te worden. Baba O'Riley wist de hand te leggen op deze opnames en maakte een cd'tje voor me. Waarvoor enorme dank. Want het is allemaal even mooi wat erop staat - een ware must voor de Neil Youngfan. De liedjes kennen we, want Neil heeft het materiaal later allemaal weer gebruikt voor volgende albums.

Het album begint met een solo-akoestische versie van Pocahontas. In feite dezelfde take als de versie die op Rust Never Sleeps (1979) staat, maar dan zonder de overdubs. Dan volgen Will to Love, Star of Bethlehem en Like a Hurricane. Deze tracks zijn identiek aan de versies die we kennen van het latere album American Stars 'n Bars uit 1977. Dan komt Too Far Gone, een compositie die Neil pas jaren later opnieuw gebruikte, voor het album Freedom in 1989. Hold Back the Tears kwam in een ander arrangement terecht op American Stars 'n Bars. Datzelfde geldt ook voor Homegrown. De compositie Captain Kennedy bleef wat langer op de plank en kreeg pas, opnieuw opgenomen, een plaatsje op Hawks & Doves in 1980. Stringman is het enige live-nummer, opgenomen in het Londense Hammersmith Odeon, op 31 maart 1976. Deze song zou pas voor het eerst op een officieel album terecht komen in 1994, het wonderschone Unplugged-album. Dan volgen Sedan Delivery en Powderfinger, die allebei drie jaar later in 1979 opnieuw werden opgenomen voor Rust Never Sleeps. En het album besluit zoals het hoort met het hoogtepunt: Look Out for my Love, dat voor Comes a Time (1978) opnieuw opgenomen een daarop een meer dan welverdiend plekje kreeg.

Het is nu, meer dan dertig jaar later, onbegrijpelijk waarom dit album nooit is uitgebracht. De kwaliteit is enorm. Dit zou in retrospectief als één van de allerbeste Neil Young-albums zijn beschouwd, daarover geen twijfel. Steengoede liedjes, overtuigend gespeeld. Het zou alleen hier en daar een paar gaten in latere klassieke albums hebben geschoten, maar dat is een overweging voor kniesoren.

Gelieve in te vullen in uw lijstje met Neil Young-albums: Chrome Dreams (1976), tussen Zuma (1975) en American Stars 'n Bars (1977). Top!

tracklist

Pocahontas / Will to Love / Star of Bethlehem / Like a Hurricane / Too Far Gone / Hold Back the Tears / Homegrown / Captain Kennedy / Stringman / Sedan Delivery / Powderfinger / Look Out for my Love

life has its little bonuses

Er staan ook nog enkele interessante bonustracks op de cd. Behoren dus niet tot het originele Chrome Dreams, maar komen wel allemaal uit die tijd.

River of Pride ('White Line', unreleased studio version, 27 november 1975)
Campaigner (unedited, unreleased studio version, zomer 1976)
No One Seems to Know (live, Tokyo, 10 maart 1976)
Give me Strength (live, Chicago, 15 november 1976)
Peace of Mind (live, Chicago, 15 november 1976)
Human Highway (CSNY, unreleased studio version, april 1976)

Fury Noir

I'm just a space cadet, he's the commander