Système D

Werken in Frankrijk, in een Frans bedrijf, met Franse collega's is niet zo heel veel anders dan werken in Nederland. Het lijkt allemaal erg op elkaar. En dan is het juist leuk om naar de verschillen te kijken. Ik schreef al eerder over de goede Franse gewoonte om 's morgens bij het komen iedereen een hand te geven. Standaard vraag: ça va? Standaard antwoord: merci. En ook weer bij het vertrek: bonsoir, bonsoir. À demain. Duidelijk, eenvoudig, hartelijk.

Een verschil dat op het eerste gezicht iets meer verborgen blijft is Système D. Onzichtbaar, maar altijd aanwezig. En altijd operationeel. Het is de benaming van het socio-culturele systeem dat ervoor zorgt dat er voor elk probleem altijd een oplossing komt, ook daar waar formele procedures niet werken. En er zijn veel formele procedures - voor alles bestaan regels en formulieren. Lang niet altijd effectief. In Nederland zeggen we dan wel eens "als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan". Wordt vaak als een verontschuldiging gebruikt, enigszins besmuikt. Maar niet in Frankrijk. Daar wordt eenvoudig overgeschakeld op Système D, et voilà, probleem opgelost. Iedereen van hoog tot laag doet eraan mee. Verfrissend.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

Het wonder van Haarlem

Afbeelding
In de auto onderweg naar huis leest El een verhaal voor uit het boek van Lennaert Nijgh . Het verhaal gaat over een schilderij. Op een opmerkelijk schilderij van Cornelis Cornelisz van Haarlem (1562 - 1638) dat in het Haarlemse Frans Halsmuseum hangt, nippelt een monnik geconcentreerd de borst van een non. Het merkwaardige werk uit 1591 kreeg oorspronkelijk de titel: 'Monnik en Bagijn'. Het is later omschreven als 'monnik die den borsten betast', 'Broeder Cornelis en zijn meisje' en 'Het wonder van Haarlem'. Het Frans Halsmuseum houdt het op 'Een monnik en een begijn'. Lang heeft men gedacht dat hier het losbandige leven van Middeleeuwse kloosterlingen aan de kaak werd gesteld. Want we gaan er maar even van uit dat het glas wijn en de vruchten op de tafel niets met Sonja Bakker te maken hebben. Vandaag de dag nemen we aan dat hier een tamelijk bizar mirakel is uitgebeeld. De kern van het verhaal is als volgt. De non was beschuldigd van het ter we
Meer lezen