While my Guitar Gently Weeps

Eindelijk. In mijn redelijk omvangrijke muziekverzameling zitten sinds vandaag ook cd's van de Beatles. Om de een of andere onduidelijke reden was het er nooit van gekomen. Geen Sgt. Pepper's, Abbey Road, Revolver, Rubber Soul, of White Album. Ik had ze ooit allemaal op vinyl. En op musicasette. Maar ik heb nooit de cd's gekocht.

Come to think of it, ik kan wel een reden bedenken waarom ik dat nooit gedaan heb. De cd-uitgaven zijn niet interessant genoeg en heel erg duur. Niks extra's, geen bonustracks. Daar wordt een liefhebber niet echt warm of koud van.

Maar vandaag heb ik toch maar een impulsaankoop gedaan: zowel de rode als de blauwe dubbelaar. Vierenvijftig overbekende jaren-zestig songs. Klassieker vind je ze niet.

Nadeel bij dit soort verzamelaars is altijd dat er nou nét niet alle liedjes op staan die je erop zou willen hebben, en dat er een paar tussen staan waarvan je denkt dat ze die beter hadden kunnen skippen. Ik mis er wel een paar: Twist and Shout, Roll Over Beethoven, I Saw her Standing There. Maar goed, 't is niet anders.

Voor wie deze verzamelaars niet kent: op de vier schijfjes staan dus heel veel Beatles-liedjes die ertoe doen, netjes in (zo goed als) chronologische volgorde. Veel van die liedjes zijn indertijd alleen als single uitgebracht en kwamen nooit op een elpee terecht. Behalve dan op deze verzamelaars. Zijn dus alleen digitaal te vinden op deze cd's. En ik hou er wel van om mooie dingen keurig op een rijtje te zien. En horen. Dit is dus wel een zeer welkome nieuwkomer in de cd-speler. Klinkt in ieder geval erg lekker. Nowhere Man, In my Life, Strawberry Fields Forever, I am the Walrus, Back in the USSR, Come Together, helemaal niks mis mee.