De vrouwenman

Volgens één van de vrouwelijke leden van ons reisgenootschap hebben we vorige week kennis gemaakt met een typische vrouwenman: een man die zijn gedrag overduidelijk aanpast aan het feit of er vrouwen in het gezelschap zijn. Ik merk aan de mannen in onze groep dat ze allemaal een beetje nerveus worden. Ik hoor hun hersenen kraken: ben ik ook zo’n vrouwenman of niet? Bijna een gewetenskwestie. Laten we het bestaan van de vrouwenman als sociologisch verschijnsel even als een gegeven beschouwen. In dat geval bestaan er waarschijnlijk ook mannenvrouwen. Manwijven kennen we natuurlijk al sinds Kenau Simonsdochter Hasselaar, maar die bedoelen we niet. Een mannenvrouw is een vrouw die zich in haar gedrag richt op de mannen in het gezelschap, en dat dan niet vanuit professionele commerciële overwegingen.

De logische volgende vraag is dan: ben ik een vrouwenman? Tijd voor een onthulling: ik denk het wel. Ik merk aan mezelf dat ik het eigenlijk wel van belang vind om vooral op vrouwen een goede indruk te maken. Ik ben zo iemand die ongevraagd deuren open houdt, koffers uit de bus tilt, boodschappen aanreikt vanaf het bovenste schap in de AH. En een vervelend gevoel overhoudt wanneer hij twee vrouwen hulpeloos laat aanmodderen bij hun auto met een lekke band op een afgelegen parkeerplaats. Want laten we niet moeilijker doen dan nodig is: vrouwenman is gewoon een ander woord voor een crypto-rokkenjager.

Reacties

Populaire posts van deze blog

5th Dimension Television

kersen keren

De mate van rampzaligheid