Hoezo jeugdsentiment?
Ik groeide op in IJmuiden. Vanaf dat ik zeven jaar was nam mijn vader me op op zondagmiddag vaak mee naar Sportpark Schoonenberg, voor een wedstrijd van Telstar. Opgericht als profclub in 1963, ontstaan uit een samengaan van het IJmuidense Stormvogels en het Velsense VSV, genoemd naar de toen juist in gebruikgenomen communicatiesatelliet. De Engelse groep The Tornados hadden een grote instrumentale novelty-hit "Telstar", en die klonk voor de wedstrijd altijd uit de blikkerige stadionspeakers. Telstar speelde in een prachtig tenue, witte broek, wit shirt, net als Real Madrid. Opvallend in het stadion was het scorebord: een hoge witte stok met een iets kortere dwarslat bovenop, in een t-vorm dus. Links op de punt stond de letter V van 'voor', op de rechterpunt stond de T van 'tegen'. Bij ieder doelpunt werd er een rieten korfje aan een touw omhoog gehesen, bij een Telstar-goal links, bij een goal voor de bezoekende partij rechts. Je kon dus altijd tellend zien wat de stand was.
De Wedstrijden
Mijn eerste wedstrijd was op 6 september 1964, Telstar-MVV 1-1. Ik had een plekje vlak achter een van de doelen. Mij staat uitsluitend die geweldige keeper van MVV nog bij, Frans Körver. Vlak voor tijd tikte hij een bal uit de rechterhoek en kwam daarbij met zijn hoofd hard tegen de doelpaal. Met een bebloede kop hield hij tot het einde van de wedstrijd nog alles tegen. Onsympathieke man.
Andere wedstrijden die me nog goed bijstaan:
11 oktober 1964, Telstar - Sittardia 0-0
22 maart 1965, Telstar - Ajax (met Johan Cruijff!) 0-0
2 mei 1965, Telstar - Go Ahead 1-2
Die wedstrijd tegen Go Ahead was de laatste thuiswedstrijd van het seizoen. Tot vlak voor tijd stond het 1-0, maar in de laatste minuten scoorde Go Ahead twee maal. Ik heb altijd een hekel gehouden aan hun keeper in die wedstrijd, Van Zoghel.
Heinz Stuy
Ik zocht altijd een plekje achter het doel. Zo stond ik regelmatig heel dicht bij de held van mijn jeugd: Heinz Stuy. Heinz was een geweldige lijnkeeper, een van de beste meest spectaculaire keepers die we in Nederland ooit hebben gehad. Prachtige reflexen, mooie showduiken. Later ging hij naar Ajax, maar die waren zo goed dat hij daar nooit veel te doen kreeg. Maar bij Telstar was dat wel anders. Heinz woonde bij ons aan het einde van de straat, de Oranjestraat. Uit school naar huis kwam ik er altijd langs en dan stond ik in stille aanbidding naar het naambordje te staren.
2006 - de Jupilerleague
Telstar heeft een jaar of tien in de Eredivisie gespeeld. Na degradatie halverwege de jaren zeventig is het nooit meer wat geworden. Eigenlijk was het altijd rechterrijtje Eerste Divisie. Inmiddels omgevormd tot Stormvogels/Telstar, het logo is er niet op vooruit gegaan. En nu staan ze hoger dan ooit in de stand: 2e achter RBC. Zou het dan toch nog eens wat worden?
Reacties