De bavianenscore

Over kansen gesproken. Veel schoolrepetities, proefwerken, tests en examens worden afgenomen in de vorm van multiple-choice-vragen. Lekker makkelijk nakijken, lekker eenduidig scoren, antwoord is altijd goed of fout, nooit ertussenin. Geen discussies achteraf. Toch?

Nou ja, je kan natuurlijk altijd discussies krijgen over de bewoording van de vraag en de antwoorden. Daar wil ik het nu niet over hebben; dat is een kwestie van de juiste formuleringen kiezen.

Waar het mij hier om gaat is de mogelijke discussie over de beoordeling van de score: hoeveel moet je er goed hebben voor een voldoende? En dus ook: hoe zwaar telt een goed gegeven antwoord mee in het eindcijfer?

Ik ben daarbij voorstander van de volgende benadering. Bereken vooraf het verwachte aantal juiste beantwoorde vragen indien een kandidaat alle antwoorden willekeurig zou kiezen. Wanneer bijvoorbeeld de test bestaat uit veertig multiple-choice-vragen waarbij steeds een keuze uit vier antwoorden moet worden gemaakt, dan is de verwachting dat iemand die de antwoorden willekeurig geeft er ongeveer tien goed zal hebben. Die score noemen we de bavianenscore. De scoretabel begint dan pas te tellen vanaf 10 goed: 10 goed is een "nul". 40 goed is een "tien", daar kan geen discussie over zijn. En daarmee kun je de gehele scoretabel opstellen. Je moet dus bij deze test 28 vragen goed beantwoorden voor een voldoende, een "zes".

Tot mijn grote chagrijn heb ik op school heel veel tests gemaakt waarbij in de beoordeling geen rekening werd gehouden met de bavianenscore. Ik kan me daar nu nog boos om maken.

Reacties

Felix zei…
Het aantal vragen zou ook voldoende groot moeten zijn, om de kans dat de baviaan toevallig veel goede antwoorden aankruist te reduceren.
februari 08, 2007
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen