UE

In de vertrekhal van de luchthaven Charles de Gaulle van Parijs kon je er niet omheen: Frankrijk is sinds 1 juli een half lang voorzitter van de EU. Sarkozy is een tijdje voorzitter van de Europese Raad.

De Fransen noemen de Europese Unie de UE. Ze hebben er immers een handje van om acroniemen door elkaar te husselen. Wat de rest van de wereld de NATO noemt, heet bij hen de OTAN, AIDS noemen ze SIDA en de EU dus de UE; met de afkorting EU bedoelen ze de Verenigde Staten (États-Unis).

Bij deze gelegenheid pakken ze uit. Enorme posters, overal vlaggen, je kunt het niet missen. Blauw en geel zijn de kleuren. De Franse overheid voert een grote publiciteitscampagne, zodat iedereen er maar van doordrongen raakt dat Franse handen Europa leiden.

Zoiets heb ik in Nederland nog niet meegemaakt. In Nederland lijkt Europa zelfs heel ver weg. Die Europese vlag bijvoorbeeld. In de meeste Europese landen hangt bij overheidsgebouwen de vlag uit, en dan zijn dat er doorgaans twee: de nationale vlag en de Europese. In Nederland is dat me nog nooit opgevallen; wij zijn geen land van vlaggers.

Dat vind ik wel jammer. Nu ik die Franse zo zie uitpakken vind ik er wel iets van uitgaan. Ik ga twee vlaggen kopen: een Nederlandse en een Europese, en wanneer zich dan een gelegenheid tot vlaggen voordoet, zal ik ze allebei uitsteken. Tot verhoging van de feestvreugde.