... intussen op de Balkan

Kosovo

In februari riep de Albanese meerderheid met de steun van de Verenigde Staten en de meeste EU-lidstaten de onafhankelijkheid van Kosovo uit. De dus nog zeer jonge staat, feitelijk een opstandige provincie van Servië, wordt echter niet algemeen internationaal erkend. Zelfs de landen van de EU zijn het hier niet over eens: Cyprus, Griekenland, Roemenië, Slowakije en Spanje zijn niet van plan Kosovo te erkennen. Kosovo is volledig afhankelijk van buitenlandse hulp.

In Kosovo is twintig procent van het bruto binnenlands product afkomstig van buitenlandse hulp en nog eens vijftien procent wordt overgemaakt door gastarbeiders in het buitenland, vooral uit Duitsland en Zwitserland. De werkloosheid ligt tussen 30 en 40 procent. Eenderde van de twee miljoen inwoners leeft onder de armoedegrens.

Bijna vijf maanden na de onafhankelijkheid van Kosovo heeft de Europese Unie vandaag op een donorconferentie in Brussel fondsen ingezameld. Een half miljoen euro. Dat is aan de ene kant niet mis, maar aan de andere kant ook wel weer een druppel op een gloeiende plaat. Kosovo is het politieke kindje van Europa, en nu moet Europa opdraaien voor de opvoedingskosten. Hoeveel donorconferenties zullen er nog nodig zijn? En hoeveel zullen er nog komen?

De kwestie Kosovo is nog lang niet opgelost.

Srebrenica

En dat op de 11e juli, de dag waarop in 1995 de door Dutchbat-III verdedigde Safe Haven Srebrenica door Bosnisch-Servische militairen onder de voet werd gelopen. Die troepen onder bevel van generaal Mladić reden met tanks de stad binnen. De Nederlandse militairen vertrokken opgelucht naar Zagreb en de Bosnisch-Servische militairen deporteerden en vermoordden circa achtduizend moslimmannen en -jongens. De grootste genocidedaad in Europa sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Vanmorgen hoorde ik op de radio een gesprek met een Nederlandse man die in 1995 als korporaal eerste klas deel had uitgemaakt van Dutchbat-III. Hij was dit jaar met drie ex-Dutchbat-collega's teruggegaan naar Srebrenica om deel te nemen aan de jaarlijkse herdenking: een voettocht van Tuzla naar Srebrenica. Hij vertelde over de sterke emoties bij de Bosnische bevolking, over het grote onrecht dat hen is aangedaan. Over het belang van het doorgaan met de identificatie van de slachtoffers.

Ook de kwestie Srebrenica is nog lang niet opgelost.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

IJmond e.o.

Afbeelding
kapper Ik sta vandaag vroeg op, want om half tien heb ik een afspraak bij de kapper. Dat betekent dat ik op deze vrije dag toch gewoon de wekker moet zetten. Wanneer ik om half tien de zaak binnenloop blijkt dat ik pas vanaf tien uur wordt verwacht. Het is prachtig weer, dus ik maak nog lekker even een prettige wandeling door de stad. Om elf uur ben ik, haartjes gewassen en geknipt, weer thuis. Voor een week of zes ben ik daar weer vanaf. 112 In huis moet eerst een reddingsactie worden uitgevoerd. Broes blijkt zich te hebben verschanst achter een keukenkastje en bevindt zich, blijkens zijn klaaglijke gepiep, in een zeer benarde positie. Alles moet van de kant en met veel moeite slagen we erin hem te bevrijden. Stom beest. Spaarnwoude We besluiten om van het mooie weer te genieten en stappen in de auto. We rijden naar het recreatiepark Spaarnwoude voor een wandeling, koffie/thee en een lunch Onder de Platanen . strand Daarna sturen we naar het IJmuiderstrand. Door Velsen-Zuid, langs het
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen