Uitstekend geheugen
Paul McCartney - Memory Almost Full
Een nieuw album van Paul McCartney. Op de dag af veertig jaar na Sgt. Pepper's verschijnt Memory Almost Full. Je kunt je afvragen of dat er nog toe doet. Is Sir Paul een dinosauriër, die zijn glorietijd had bij de Fab Four tussen 1964 en 1970? Teert Macca nog steeds op de successen van inmiddels wel héél erg lang geleden?
Ik denk het niet.
Na Chaos and Creation in the Backyard (2005) levert hij opnieuw een topalbum. Een bijzondere cd, die het meermalen beluisteren meer dan waard is.
Goede nieuwe songs in de van hem bekende gevariëerde stijl. En opnieuw speelt hij het merendeel van de instrumenten zelf. Vooral zijn baspartijen springen eruit. En dan die geweldige stem van hem.
Het eerste gedeelte van het album bestaat uit op zichzelf staande songs. Het tweede gedeelte, vanaf Vintage Clothes, is een serie in elkaar overlopende liedjes, eindigend in End of the End. Het slotstuk, Nod Your Head, is een niemendalletje, een stevige rocker, kennelijk bedoeld om de wat zware sfeer van het voorlaatste lied te breken. Qua structuur doet dat natuurlijk sterk denken aan Abbey Road.
Hoogtepunten: Only Mama Knows (over Linda), Mr. Bellamy (over een kat in de boom), That Was Me (over zijn jeugd en het bandje waar hij in speelde) en End of the End (over zijn sterfelijkheid).
Tracklist: Dance Tonight / Ever Present Past / See Your Sunshine / Only Mama Knows / You Tell Me / Mr. Bellamy / Gratitude / Vintage Clothes / That Was Me / Feet in the Clouds / House of Wax / End of the End / Nod Your Head
De cd verschijnt ook in een limited edition 2-cd. Op het tweede schijfje staan drie bonustracks + een interview: Why So Blue / 222 / In Private / The Interview by Jefferson Hack
Fury Noir
Dont follow leaders, watch your parking meters
Reacties