Seamless Branching

Zo af en toe blijkt dat ik nog een erg traditioneel denkraam heb. Ik denk in principe lineair, van begin tot eind. En soms zet me dat op het verkeerde been. De onlangs verschenen dvd-serie met heruitgaven van de drie delen van The Lord of the Rings is daar een voorbeeld van.

Elk deel staat op één schijfje dat aan twee kanten kan worden afgespeeld. En van elk deel staan er twee filmversies op: de bioscoopversie en de extended versie. In mijn argeloosheid ging ik ervan uit dat de ene versie wel op de ene kant van het schijfje zou staan, en de andere versie aan de andere kant. Maar dat blijkt dus niet het geval.

De dvd maakt gebruik van de zogenaamde "seamless branching"-techniek. Die techniek zorgt ervoor dat, afhankelijk van de keuze die je als kijker maakt op het basismenu van de dvd, sommige scènes worden overgeslagen. Dus feitelijk staat alleen de extended versie op het schijfje, en moet je als kijker ergens halverwege uit je stoel om het schijfje om te draaien (oude elpee-tijden herleven!). De bioscoopversie is een deelverzameling: de film slaat af en toe een scène over. Qua ontwerp te simpel voor woorden!

Een mens is nooit te oud om te leren.