Seamless Branching

Zo af en toe blijkt dat ik nog een erg traditioneel denkraam heb. Ik denk in principe lineair, van begin tot eind. En soms zet me dat op het verkeerde been. De onlangs verschenen dvd-serie met heruitgaven van de drie delen van The Lord of the Rings is daar een voorbeeld van.

Elk deel staat op één schijfje dat aan twee kanten kan worden afgespeeld. En van elk deel staan er twee filmversies op: de bioscoopversie en de extended versie. In mijn argeloosheid ging ik ervan uit dat de ene versie wel op de ene kant van het schijfje zou staan, en de andere versie aan de andere kant. Maar dat blijkt dus niet het geval.

De dvd maakt gebruik van de zogenaamde "seamless branching"-techniek. Die techniek zorgt ervoor dat, afhankelijk van de keuze die je als kijker maakt op het basismenu van de dvd, sommige scènes worden overgeslagen. Dus feitelijk staat alleen de extended versie op het schijfje, en moet je als kijker ergens halverwege uit je stoel om het schijfje om te draaien (oude elpee-tijden herleven!). De bioscoopversie is een deelverzameling: de film slaat af en toe een scène over. Qua ontwerp te simpel voor woorden!

Een mens is nooit te oud om te leren.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen