Memory

Liz en ik spelen dit weekend een onderling Memory-toernooi. De strijd gaat op basis van best-of-three. We spelen met 32-kaartjes, 16 stelletjes. Dierenplaatjes.

Gisterenmiddag was de eerste leg. Tot mijn grote verbazing was ik kansloos; binnen de kortste keren haalde ze de bijna alle kaartjes binnen. Bijzonderheid: er bleken verschillende dieren ontsnapt te zijn, zodat de twee laatst overblijvende kaartjes een kat en een kikker waren. Dat leidde tot enige consternatie bij met name de jongste wedstrijddeelnemer, maar dat duurde gelukkig niet lang. Tussenstand na één leg: Liz-Franz 10-6.

Vanmorgen de tweede leg. Deze keer begon ik voortvarend, de eerste twee stelletjes (het paard en de vis) waren voor mij. Maar daarna greep Liz het initiatief. Nadat ik een open kans op de wolf miste, was het pleit beslecht. Liz speelde met een fantastische finish van vijf stelletjes de tafel leeg. Tussenstand na twee legs: Liz-Franz 21-11. Lijkt een soort van Vorentscheidung.

Liz pakt de uil aan het begin van de eerste leg

Reacties

Babs zei…
Moet Liz eens memory met Felix spelen...
november 12, 2006
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

5th Dimension Television

5:00 The White Hole Vandaag: I Can See For Miles (z/w). Documentaire uit 1990 van Germaine Davis. Na een ernstig auto-ongeluk werd bij de blanke peuter Budd Hilky uit Cincinnati het hoornvlies van de overleden jazztrompettist en oogdonor Miles Davis ingebracht. De kleine Budd was jarenlang niet voor de etalages van muziekwinkels weg te slaan. Zie ook: Het kon niet en toch gebeurde het .
Meer lezen

Het wonder van Haarlem

Afbeelding
In de auto onderweg naar huis leest El een verhaal voor uit het boek van Lennaert Nijgh . Het verhaal gaat over een schilderij. Op een opmerkelijk schilderij van Cornelis Cornelisz van Haarlem (1562 - 1638) dat in het Haarlemse Frans Halsmuseum hangt, nippelt een monnik geconcentreerd de borst van een non. Het merkwaardige werk uit 1591 kreeg oorspronkelijk de titel: 'Monnik en Bagijn'. Het is later omschreven als 'monnik die den borsten betast', 'Broeder Cornelis en zijn meisje' en 'Het wonder van Haarlem'. Het Frans Halsmuseum houdt het op 'Een monnik en een begijn'. Lang heeft men gedacht dat hier het losbandige leven van Middeleeuwse kloosterlingen aan de kaak werd gesteld. Want we gaan er maar even van uit dat het glas wijn en de vruchten op de tafel niets met Sonja Bakker te maken hebben. Vandaag de dag nemen we aan dat hier een tamelijk bizar mirakel is uitgebeeld. De kern van het verhaal is als volgt. De non was beschuldigd van het ter we
Meer lezen