Miles from Nowhere
Eén van mijn favoriete Brel-chansons is "Vesoul". Als ik over de Franse snelweg rij, zie ik geregeld afritten naar Vesoul. Dan denk ik: dat moet een mooie stad zijn, want Jacques Brel heeft erover gezongen. Het is een prachtig lied, met die mooie accordeon en het ritmeverschil dat dat instrument accentueert.
En Vesoul is een mooie stad. Iets westelijk van de Vogezen, in een uitgestrekt gebied waar helemaal niets is. Ik ben er wel eens geweest, op een niet al te warme marktdag in juli 1999. En vanwege dat Brel-lied heb ik dat altijd onthouden. Brel bezingt het leven van een artiest, die stad en land afreist om overal en nergens zijn ding te doen. Vesoul staat symbool voor al die godvergeten plaatsen. Het is niet zo'n bekend lied. Ne me quitte pas, Amsterdam en Le Moribond, om er maar enkele te noemen, zijn veel bekender.
Van "Vesoul" bestaat ook een zeer geslaagde Nederlandstalige uitvoering. Gezongen door Jenny Arean, in een vertaling van Ivo de Wijs. Dan heet het "Delfzijl". Ik moet er vaak aan denken tegenwoordig. Delfzijl is kennelijk het Nederlandse equivalent van het Franse Vesoul.
Link: tekst "Vesoul"
Link: tekst "Delfzijl"
Reacties