Het horloge
Vanmiddag een leuk cadeautje gekocht voor El: een horloge. Geen dingetje om in de werksituatie te gebruiken, het is eigenlijk vooral voor de show. Bling-bling.
Staat haar goed. En ze was er gelukkig erg blij mee.
kersen keren
“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Reacties
Ik kan de gedachte niet van me afzetten, welke kinderhandjes hier bijna onvermijdelijk aan hebben zitten werken.
Ik heb er ook eens één gekocht voor mijn gade, maar de twijfel blijft knagen.