Zomaar een beatlebas

De Alden ADB2 vioolbas

We rijden naar Amstelveen. Ik heb voor ons optreden vanavond een basversterker gehuurd en die ga ik ophalen. Bij de onvolprezen Sound Shop.

De bascombo staat al klaar bij de achterdeur. Het is hetzelfde fijne compacte apparaat dat ik ook vorig jaar gebruikte. Eenvoudig in te regelen, klinkt lekker strak, kortom: fijn ding.

De verhuurder wil graag een borg in contanten, en El loopt even naar het nabijgelegen winkelcentrum om geld te op te nemen. Ik blijf wachten in de winkel en bekijk de grote verzameling gitaren en basgitaren. Mijn oog valt op een prachtige vioolbas, een "beatlebasje". Die zie je niet veel meer; het zijn tegenwoordig allemaal Fender-modellen. Maar zo'n vioolmodel, dat heeft toch wel iets speciaals. Lekker klein, lekker licht. Op zo'n ding heb ik het vroeger, drieëndertig jaar geleden geleerd. Ik begin een beetje te kwijlen.

Wanneer El weer terug is slik ik eens goed, we regelen de borg, en nemen de bascombo mee naar de auto. Wanneer we klaar zitten om te vertrekken vraagt El "wil je hem écht niet hebben?" Tsja, eehh, natuurlijk wil ik hem wel hebben. "Nou, dan moet je nu beslissen. Dan krijg je hem alvast voor je verjaardag." Even later staan we weer in de winkel. En tien minuten later zitten we weer in de auto. Met een nieuwe basgitaar op de achterbank. Cool!

Reacties

Isis zei…
Wat een mooi cadeau!!!
Geef je een showtje weg op je verjaardag?
juni 12, 2007
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

kersen keren

“Als het dit pinksterweekend inderdaad mooi weer wordt, dan kunnen we heel binnenkort weer kersen keren in de Betuwe”. Met een mysterieuze glimlach nodigt de man tegenover mij me uit om te reageren op deze indringende mededeling. Kersen keren? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik krijg het gevoel dat ik in de maling word genomen. Maar aan de andere kant, ik ken de man als een serieuze manager, en hij komt tenslotte uit de Betuwe dus hij zal het beter weten dan ik. “Vroeger als jonge jongen deed ik dat veel. Je moet weten, die kersen hangen aan de boom en hebben de zon nodig om mooi rood te worden. Als je ze niet steeds omdraait, dan worden ze maar aan één kant rood en blijft de andere kant groen. Dat kan niet natuurlijk”. Ik probeer het me voor te stellen: ik ga op een trapje onder de boom staan en reik tot hoog boven mijn hoofd om een jonge kers om te draaien, heel voorzichtig zodat het steeltje niet afbreekt – en tsjak, daar sta ik met een klein kersje in mijn hand. Ik voel dat ik e
Meer lezen

IJmond e.o.

Afbeelding
kapper Ik sta vandaag vroeg op, want om half tien heb ik een afspraak bij de kapper. Dat betekent dat ik op deze vrije dag toch gewoon de wekker moet zetten. Wanneer ik om half tien de zaak binnenloop blijkt dat ik pas vanaf tien uur wordt verwacht. Het is prachtig weer, dus ik maak nog lekker even een prettige wandeling door de stad. Om elf uur ben ik, haartjes gewassen en geknipt, weer thuis. Voor een week of zes ben ik daar weer vanaf. 112 In huis moet eerst een reddingsactie worden uitgevoerd. Broes blijkt zich te hebben verschanst achter een keukenkastje en bevindt zich, blijkens zijn klaaglijke gepiep, in een zeer benarde positie. Alles moet van de kant en met veel moeite slagen we erin hem te bevrijden. Stom beest. Spaarnwoude We besluiten om van het mooie weer te genieten en stappen in de auto. We rijden naar het recreatiepark Spaarnwoude voor een wandeling, koffie/thee en een lunch Onder de Platanen . strand Daarna sturen we naar het IJmuiderstrand. Door Velsen-Zuid, langs het
Meer lezen

De mate van rampzaligheid

De onvolprezen Battus heeft dertig jaar geleden de aanzet gegeven tot wat hij noemde De Encyclopedie . Daarin beschrijft hij het hele leven en hele wereld. Jammergenoeg nog slechts in tweeënvijftig trefwoorden, maar dat mag de pret niet drukken. Deze encyclopedie is voorwaar geen gemeengoed bij het grote publiek geworden. Dat is jammer. Ik wil bij deze een poging doen om u als lezer deelgenoot te maken van enkele van Battus' unieke analyses van het leven en de wereld. Ik zal dat doen door van tijd tot tijd de beschrijving van een trefwoord, een entry zoals we dat zouden kunnen noemen, hier te publiceren. Met dank aan Battus natuurlijk. Ramp , hoe erg wij een ramp vinden, hangt af van het aantal slachtoffers dat erbij is te betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door T aan). Ik
Meer lezen